92. Ben jij een Waarheidsbrenger?
‘Werkelijk, wie denkt ze helemaal dat ze is? Tsssss!’ De verontwaardiging wordt achter je rug om uitgesproken. Mensen nemen het je niet in dank af. Ja, je bent een waarheidsbrenger. Iemand die geen blad voor de mond neemt en zegt waar het op staat. ‘Het is nu eenmaal zo, dus zeg ik het ook.’ Je vindt het de normaalste zaak van de wereld. Maar waarheidbrenger zijn, is een van de lastigere missies die er zijn. Mensen horen niet graag de waarheid, vooral niet als die confronterend is. Mensen kijken niet graag naar zichzelf. Het is makkelijker om de fouten bij anderen aan te wijzen. Leg jij als waarheidsbrenger de vinger op de zere plek, dan komt dat vaak als een boemerang weer bij je terug. ‘Nou ja, moet je horen wat ze tegen me zei!’
Rechtvaardigheid
Mensen die waarheidsbrengers zijn, zijn mensen die gaan voor rechtvaardigheid. Ze houden van eerlijkheid, oprechtheid, open vizier. Ze kunnen het niet verdragen wanneer er onrecht is en zullen dat laten weten ook.
Ik ben dol op dit soort mensen, omdat het wereldverbeteraars zijn! Elke keer dat een waarheidsbrenger zijn/haar mond open doet, wordt er onrecht aangekaart. Daar hoeft niet meteen iets mee gedaan te worden, maar mensen worden in ieder geval wel wakker. En de waarheidsbrenger blijft herhalen, net zolang tot er iets verbetert! Dat kan soms een proces van jaren zijn.
Klokkenluiders
Mensen die het niet meer aan kunnen dat misstanden verdraaid of verdoezeld worden, komen er mee naar buiten. Ze brengen dan informatie in de openheid, waardoor schandalen aan het licht komen. Ik heb het dan over grote misstanden, zoals fraude, corruptie, overtreding van veiligheidsvoorschriften of intimidatie. Dit soort mensen worden ‘klokkenluiders’ genoemd. Het kan voor een klokkenluider een behoorlijk risico zijn om naar buiten te treden, vanwege de kans dat hun actie als een boemerang op hen terug slaat. Voor mensen die misstanden naar buiten willen brengen, is er nu gelukkig het Adviespunt Klokkenluiders. Een gedegen organisatie waar je goed advies kunt krijgen.
Adviespunt Huis voor Klokkenluiders
In de afgelopen tientallen jaren is er veel geleerd van de ervaringen van klokkenluiders en is er het Huis voor Klokkenluiders. Ik heb deze organisatie gebeld om zelf te horen en aan te voelen of ik er naartoe zou bellen als ik klokkenluider was, en ik kan het je van harte aanbevelen. Op de website staan vele goede adviezen. Lees deze door wanneer je gevoelige informatie naar buiten wilt brengen en weet dat je bij hen goed advies kunt krijgen, gericht op jouw veiligheid! www.huisvoorklokkenluiders.nl
Durf jij nog je waarheid te spreken?
Veel waarheidsbrengers durven echter niet meer. Ze spraken hun waarheid uit en dat werd ze niet in dank afgenomen. Ze kregen weerwoord, werden niet serieus genomen of in de steek gelaten. Dit gebeurt veel bij kinderen die hardop zeggen wat volwassenen niet willen horen. Heb je dit te vaak meegemaakt, dan houd je je mond.
Wat mij is opgevallen, is dat veel mensen die dit is overkomen, ofwel roken ofwel overgewicht hebben. Alsof ze zich in willen houden, hun waarheid in willen slikken, uit angst voor weer een onprettige reactie.
Eenmaal een waarheidsbrenger, altijd een waarheidsbrenger?
Wordt jouw innerlijke drang om je waarheid te spreken in de kiem gesmoord, dan kan het zijn dat je de rest van je leven niet meer zo open durft te zijn. Duurt dat te lang, dan moet je zelfs een groot deel van jouw eigenheid ontkennen, wat je gaat merken aan je gezondheid. Je wordt minder actief, sluit je meer af, gaat misschien meer eten of drinken, puur uit frustratie omdat je niet serieus werd genomen of niet werd geloofd. Toch… die waarheidsbrenger in jou zal er altijd zijn en… is altijd weer te activeren!
Wat doet de MIR-Methode voor waarheidsbrengers?
Ben je een Waarheidsbrenger, maar heb je het opgegeven, omdat mensen niet willen luisteren, dan word je door de MIR-Methode herinnerd aan je missie. Doe je de MIR-Methode, dan werk je op meerdere fronten aan je eigen vermogen om je waarheid te spreken. Dat werkt vooral via stap 3, 4, 7, 8 en 9.
Stap 3 ‘Vader loskoppelen.’ ‘Moeder loskoppelen.’ Je koppelt jezelf weer los van de ervaringen met je ouders, of met andere mannen en vrouwen en gaat je steeds meer vrij voelen om zelf te beslissen wat je wel of niet wilt zeggen.
Stap 4 ‘Meridianen zuiveren’. Het verdriet, de pijn die je hebt ervaren als reactie op jouw waarheid, kun je verwerken door het zuiveren van je meridianen. Op die manier krijgt oude pijn niet meer de overhand en word je langzamerhand weer vrij om je waarheid te spreken.
Stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’. De basisbehoeften Veiligheid en Moed spelen hier een grote rol. Pas wanneer je je veilig voelt om je waarheid te spreken, zul je het ook doen. Mensen die onrecht of misstanden aan de orde willen stellen, hebben Moed nodig. Hoe langer je de MIR-Methode doet, hoe meer Moed je verzamelt. Uiteindelijk voel je je krachtig genoeg om voor jezelf of voor anderen op te komen.
Stap 8 ‘Chakra’s en aura optimaliseren’. Bij deze stap is vooral je Keelchakra van belang. Wanneer die weer optimaal werkt, voel je je weer vrij om je waarheid te spreken. Dat gaat dan als vanzelf.
Stap 9 ‘Missie verduidelijken’. Door het doen van deze stap, maak je langzaamaan weer duidelijk voor jezelf dat jouw waarheid spreken en licht laten schijnen op duistere zaken, de reden is dat je naar de aarde kwam.
Hoewel ik hier maar 5 van de 9 stappen beschrijf, is het altijd de bedoeling dat je alle 9 stappen aait!
En jij? Durf je door de MIR-Methode makkelijker te zeggen wat je wilt zeggen, ook al is dat confronterend voor anderen? Ik hoor het graag! Schrijf je antwoord hieronder, dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Dat je je maar weer volledig vrij mag voelen om jouw waarheid te brengen!
Hartelijke groetjes,
Mireille Mettes
Beste Mireille.
Ik ben idd een waarheidsbrenger, vanaf kleins af leg ik de vinger op de zere plek en dat wordt mij niet in dank af genomen. Door de MIR-Methode te doen, nu 6 jaar, merk ik dat het mij niets meer doet hoe de ander reageert als ik weer eens de vinger op de zere plek leg. Ik ben hier heel erg dankbaar voor want het was in het verleden heel erg pijnlijk om achteraf te horen wat mensen achter mijn rug om over mij zeiden, vooral omdat ik niet snapte waarom dat zo was. Nu weet ik door jou dat er een woord voor is en kan ik het plaatsen. Dankjewel voor al jou goede werk de MIR methode heeft mij heel erg veel gebracht in alle opzichten!
Nu met mijn kinderen tot twee keer toe mijn huis verloren, economisch dakloos, omdat ik een klokkenluider in de gemeente ben, over moeders die ze horen te huisvesten en helpen.
We zijn nu in 7 jaar 9 keer verkast. Je wordt hier afgemaakt. Ik ben bestempeld tot leugenaar en er wordt gezegd dat ik “niet meewerk”. Het intieme geweld van m’n ex wordt overgenomen door de gemeente. En…. ik kan niet anders dan m’n mond hierover opentrekken. Moeders vluchten letterlijk uit deze gemeente aan het Gooimeer met hun kids.
Ze proberen je alles af te nemen, je komt in een ots, krijgt te maken met het verrotte systeem en jeugdbescherming. Ze dreigen met je kinderen, jaren achter elkaar. Onrecht, onrecht, onrecht. Keer op keer. We zijn nu dakloos en ik weet het ook even niet meer, want woningbouwvereniging en gemeente werken zo close samen, stiekem achter de schermen, overtreden allerlei privacyregels.
Wel weet ik dat alles bekend mag worden over deze misstanden in heel Nederland. Alle Nederlandse moeders (van alle kleuren van de regenboog) verplicht een woning gegeven moet worden, zodat hun kinderen kunnen aarden en wortelen. Dit moet stoppen.
MIR-Methode helpt me iedere dag met (over)leven, de mir-EHBO door de ergste angsten. Dank je wel, Mireille voor je mooie methode. Zonder dit zou ik dit niet volhouden. Het is een van mijn life lines momenteel. En als iemand nog een betaalbaar huis weet voor ons dan hoor ik dat graag. Het liefst in ‘t Gooi, maar de rest van NL mag inmiddels ook, als het maar rustig en veilig is in de buurt van water en/of natuur.
One Love Larissa
Nee, want de buren horen het, en de hele buurt heeft mij al voor gek verklaard, dus ik doe de MIR-Methode op de wc met gesloten deur. Die angst wil niet uit me weg
Ja ik ben ook een waarheidsbrenger, alleen heeft het mij veel frustratie en onbegrip en verdriet en lichamelijke en psychische pijn opgeleverd, daar ben ik herstellende van maar ik vergeet vaak te MIRren, en als het weer eens opduikt dan denk ik er weer aan om voor een tijdje te MIRren. Kan dit ook of moet ik consequent zijn?
Beste Petra
Als je de MIR-Methode minimaal 4 weken hebt gedaan toen je ermee begon, kan je daarna de MIR-Methode doen wanneer je wilt. Consequent MIRren werkt wel beter voor als er klachten zijn.
Veel succes!
Hartelijke groetjes,
Team MIR-Methode
Oh, wat heerlijk om dit te lezen. Zou ik dan toch tot deze groep behoren! Want ik herken zoveel in jouw verhaal Mireille, maar ook in de diverse reacties!!
Ik blijf dus heerlijk doorgaan als Be The Mirror lid en blijf Mirren daar ik daar zoveel baat bij heb en het ook tracht over te brengen
naar anderen.
Liefs,
Hallo, ik denk dat ik een waarheidsbrenger ben. Ik zeg altijd wat ik denk. Wel heb ik in de loop van mijn leven geleerd subtieler te zijn in hoe ik dingen zeg. Ik heb ondermeer geleerd om vanuit mezelf te praten, te vertellen wat bepaald gedrag met mij doet, wat minder confronterend is dan iemand beschuldigen en toch heb je gezegd wat je te zeggen had. Sinds ik de MIR-methode gedaan heb , heb ik het gevoel dat ik veel beter, spontaner kan zeggen wat ik denk volgens de Gordon communicatiemethode, waar ik mij jaren geleden in verdiepte. Mensen hebben minder de neiging om me de mond te snoeren, ik denk omdat ze zich minder aangevallen voelen en daardoor beter de waarheid kunnen toelaten. Uiteindelijk wil ik geen mensen kwetsen, ik kan alleen geen onrecht uitstaan.
Dank daarvoor.
Groetjes, Gabriëlle
Ik ben ook een waarheidsbrenger, al heb ik dat nooit zo benoemd voor mezelf.
In mijn werk heb ik dat ‘gewoon’ gedaan, zonder al te veel bij stil te staan bij wat het evt teweeg zou kunnen brengen. Je kan inderdaad in een kwetsbare positie komen. Omdat ik in mijn werk wel een soort positie/status had heeft het me geen schade berokkend. Soms merkte ik dat wat ik had opgemerkt, na een tijdje, door anderen werd opgepakt. En dat er alsnog wat mee werd gedaan. Ik had een zaadje geplant. Ik vond het eigenlijk best leuk om zo nu en dan ‘een knuppel in het hoenderhok ‘ te gooien. Kreeg soms ook positieve feedback. Als waarheidsbrenger verwoord je soms iets wat anderen ook denken maar niet (durven) zeggen.
Buiten mijn werk heb ik zo’n soort positie soms niet en dan is het lastiger.
Al merkte ik onlangs dat er, als ik mijn opmerkingen helemaal bij mezelf houd, later alsnog een constructieve reactie kan komen of een voorstel om erover te praten. Ik had toen wel excuses gemaakt voor de manier waarop ik iets zei. Hoe ik iets zeg, eerlijk naar mezelf en met respect voor anderen, is voor mij een aandachtspunt.
Oja ,er viel dan op m’n werk na zo’n interventie van mij een ongemakkelijke stilte, waarin niemand iets zei, ik dacht dan : ik zeg niks meer en vraag ook niet. En pas na een tijdje bleek dat sommigen het wel goed hadden gehoord.
Hoi, De site van de klokkenluidersregeling werkt niet. Als je via de overheid gaat kom je terecht bij de huisvoorklokkenluiders.nl.
Hoie Mireille , ik heb destijds Pieter van Vollenhoven benaderd i.v.m. onfrisse zaken van een groot schoolbestuur in het zuiden van het land . Ik moest uiteindelijk het onderwijs via de zijdeur verlaten , wel met zwijgplicht en 8 jaar solliciteren bij advocatenbureaus waar ik toch niet aangenomen zou worden . Toch heb ik het vele instanties laten weten, o.a. justitie, regering .Pieter van Vollenhoven heeft destijds Ronald van Raak de opdracht gegeven om de initiatiefwet voor het klokkenluidershuis door de Eerste en Tweede Kamer te loodsen , dit is hem na tien jaar gelukt en ik heb er 11 jaar over gedaan , ben het steeds overal blijven aankaarten .
Ik denk dat het zinnig is om eens naar de video van Ronald van Raak te luisteren .
https://rechtiskrom.wordpress.com/2020/02/05/het-mislukte-huis-voor-klokkenluiders-van-ronald-van-raak/
Met vriendelijke groeten , Ellie
Ook ik ben denk ik een waarheid brenger, pas nog een enorme aanvaring gehad in een vereniging met als conclusie dat vele mensen de weg van de minste weerstand kiezen. Vooral ook diegene waar je van dacht al vele jaren goed bevriend te zijn Lief en leed gedeeld.Dat doet vooral het meest pijn, alweer een desillusie te verwerken.Helaas het loslaten en accepteren wil niet echt lukken De vereniging is inmiddels voor mij na 25jaar verleden tijd, de pijn blijft.Dank voor dat ik een stukje met je mocht delen. Het doet goed. Liefs Marian
hoi Mireille herkenbaar je verhaal. ik ie zoveel en ook de verbanden. vooral in de geboortezorg. en ben langzaam aan het leren hoe dit naar buiten te brengen.
Beste Mireille,
We hebben een vriendinnengroepje en komen regelmatig bij elkaar. Helaas is er één vrouw bij die narcistische kenmerken heeft. Komt charmant over, maar manipuleert voortdurend, maakt vernederende opmerkingen naar de anderen toe is erg overheersend, maar niemand van de groep durft iets te zeggen, bang voor het akelige commentaar en het omdraaien van de feiten.
Ik heb dat aangekaart en haar geconfronteerd, het werd een regelrechte rel en het groepje dreigde uit elkaar te vallen. Ze draaide mijn woorden om, speelde het slachtoffer en er werd naar mij gewezen alsof ik een soort misdadiger was en werd in een kwaad daglicht geplaatst.
Heb zo vaak gezwegen maar op een gegeven moment werd het me te gek.
In een groep dit aankaarten is extra moeilijk, want mensen zijn bang voor een dominante figuur die bovendien alles tegenspreekt en zichzelf als een soort heilige ziet.
Nu heb ik de keuze: me terugtrekken of me aanpassen. Ik heb het er erg moeilijk mee.
Ik heb een pittig gesprek gehad met de persoon in kwestie, maar het is verspilde energie heb ik gemerkt, het slaat op mezelf terug. groetjes, Marlie
Met narcisten is het inderdaad verspilde moeite.
Beste Marlie,
Wat goed van jou dat je de confrontatie aan gegaan bent, jammer dat je als groep vriendinnen niet samen tegen haar op kan treden.
Uit mijn eigen ervaring met een narcist zeg ik: antwoord blijven geven en de waarheid zeggen. Zelf heb ik er voor gekozen om die persoon te negeren en alleen maar contact te hebben als het nodig is, als je ze negeert en geen aandacht geeft druipt ze wel af. Misschien kun je met de overige vriendinnen wel contact blijven houden en anders is het misschien het beste om voor jezelf en de rust voor jou te kiezen. Zal in het begin niet makkelijk zijn maar als vriendinnen onder elkaar zou je mogen verwachten dat je erover kan praten als het nodig is, anders kun jij je afvragen of het echte vriendinnen zijn.
Ik wens jou veel wijsheid en kracht om de juiste keuze te maken!!!!
Lieve groet Jolanda
Bedankt Karin en Jolanda voor jullie antwoord.
Het wordt me moeilijk gemaakt, want degene die koffie schenkt wil absoluut geen ruzie en dreigt anders het gezellige clubje op te heffen en wie krijgt dan de schuld? Ik natuurlijk, want die akelige vrouw liegt en draait alles om en speelt het slachtoffer nu. Maar ik heb besloten zo weinig mogelijk contact met die vrouw te hebben, alleen samen koffiedrinken.
In de groep durft ze toch niks, dat doet ze achter de schermen.
Hoi Marlie, Ik heb ditzelfde in mijn werk meegemaakt. De narcistische collega kon iedereen om haar pink winden en iedereen geloofde haar. Zij kon niet met andere collega omgaan en dit leidde tot grote frustratie tussen ons. Ik zat ook nog eens tussen het geruzie in van de twee collega’s. Daarbij had ze ook nog een relatie met onze baas die haar “carte blanche” gaf in alle situaties. Uiteindelijk heb ik het aangekaart bij de gemeente (waarvoor ik werkte) en alles verteld. Het werd een rel en we moesten allemaal tegelijkertijd voor de gemeenteraad verschijnen. Ik was natuurlijk de gebeten hond. Mijn baas woedend op mij en de gemeenteraad wilden ons alle drie ontslaan. Gelukkig had ik een advocaat meegenomen, dus zover is het niet gekomen, maar de werksfeer was verpest. We mochten niets meer zeggen en werden door de gemeenteraad nog meer onder druk gezet. Gecontroleerd aan alle kanten. Ik kreeg uiteindelijk een burn out en ben naderhand ziek verklaard. De narcistische dame, (die bij haar vorige baan ook was ontslagen om dit soort zaken, maar wat we in het begin niet wisten) is toch nog onverwachts opeens ontslagen. Waarschijnlijk omdat ze had gelogen over haar diploma (had ik ook aangekaart) en de gemeente geen mensen aan mag nemen, die geen vereist diploma hebben.(Dit had mijn advocaat ook geschreven aan de gemeente) Het was in hun eigen belang. Niet omdat ze naar mij of andere collega hadden geluisterd, hoe ellendig en moeizaam het was om ons werk normaal te kunnen verrichten. Enfin, achteraf ben ik reuze blij, heb er veel van geleerd, ben nog steeds onder contract, maar werk al 4 jaar niet meer. Heerlijk, wil niets meer met die club te maken hebben. Maar goed, het heeft mijn gezondheid wel ondermijnd. Als de situatie hopeloos is, kan je je beter terugtrekken, want aanpassen is geen optie. Er is iets fundamenteels veranderd, wat meestal heel moeilijk goed te draaien is. Ik heb voor mezelf gekozen en ben eruit gestapt. Ik denk niet dat het zwakte is, maar dat je toont, dat je niet met jezelf laat spotten. Hier laat ik het bij. Heel veel liefs en succes, Karin
Het lijkt erop dat we de definitie waarheidsbrenger niet helemaal helder hebben.
1. Als je je waarheid niet uitspreekt omdat je bang bent afgewezen te worden, omdat je in je opvoeding mee hebt gekregen ouderen niet tegen te spreken, omdat je sociaal geaccepteerd gedrag wilt vertonen, gebrek aan zelfrespect en kracht zeg maar of een gevoel dat het niet echt iets bijdraagt aan het in stand houden van een harmonieuze samenleving. Deze groep zit boven de nullijn, heeft over het algemeen een positieve, opbouwende grondhouding, vertrouwen in de maatschappij, de regering, (religieuze) leiders en ouder/ leerkrachten.
2. Als je bang bent om jou waarheid uit te spreken omdat je op de een of andere manier met trauma rond loopt. Deze groep heeft al fysieke en emotionele ervaringen dat het uitspreken van hun waarheid direct en vaak fysiek schadelijk voor hen is. Deze mensen zijn boos, gefrustreerd en letterlijk bang voor hun eigen hachje, met goed recht.
De waarheid van de 1st groep kan de maatschappij naar een hoger plan tillen, maar ze zijn er niet emotioneel in geïnvesteerd. Linksom of rechtsom, het is prima. Het zou leuk zijn als het aangenomen wordt, maar zo niet, even goede vrienden.
De 2e groep heeft schade opgelopen in het verleden, zijn mishandeld of misbruikt of niet gezien en proberen met die pijn om te gaan. Als deze mensen hun waarheid naar buiten brengen voelen anderen (inclusief psychiaters en hulpverleners) zich vaak persoonlijk aangevallen. Het vertrouwen dat mensen in posities van autoriteit hun niet opnieuw gaan beschadigen is weg.
De 2e groep is zo anders dan de 1st, dat de manier van omgaan met die gevallen ook heel anders moet zijn. De angel moet eerst verwijderd worden, het gif geneutraliseerd voordat zij hun waarheid constructief naar buiten kunnen brengen.
De waarheid van de 2e groep lijkt me: “Ik heb pijn, ik ben beschadigd en wil niet opnieuw gekwetst worden”. Ze vallen iedereen aan die te dicht bij komt, als een kat in het nauw.
Als de 2e groep hun waarheid ventileert is het gevolg vaak dat anderen zich gekwetst of aangevallen voelen, het is niet direct constructief.
De oplossing voor de tweede groep lijkt me niet te liggen in het uitspreken van hun waarheid, maar in het dieper graven, waar zit de pijn en kunnen we dat in een ander licht plaatsen.
Ik ben de enige uit een groot gezin met problemen met mijn ouders, mijn waarheid over die mensen wordt niet gedeeld door de rest, die dus dezelfde ouders hadden. Mijn waarheid is erg subjectief en zorgt ervoor dat anderen met een grote boog om mij heen lopen.
Is dat constructief? Na 40+ jaar lijkt me dat niet het geval.
Mijn waarheid is dat het slachten van dieren / vissen voor menselijke consumptie een daad van geweld is; als ik dat in een slagerij kan vertellen zonder de mensen van me te vervreemden dan zou dat op termijn wat meer vrede op aarde kunnen brengen, als het mensen schoffeert heeft mijn waarheid alleen maar meer disharmonie opgeleverd.
Mijn waarheid is dat WIFI en 5G schadelijk is voor de gezondheid, een van mijn beste vrienden installeert 5G. Het is heel, heel erg voorzichtig manoeuvreren om hem niet van mij te vervreemden maar so far, so good.
waarheid met verdriet, angst, pijn gemengd wordt niet geaccepteerd;
waarheid met respect, nederigheid en goede wensen wordt goed geaccepteerd.
Waarheid is prima, mits…
“Talking like a Dutch uncle” is geen waarheid maar gebrek aan opvoeding, waar ik me nog al te vaak schuldig aan maak. Maar gelukkig kan ik mijn ouders hiervan de schuld geven…
Waardoor de stappen Vader en Moeder loskoppelen weer in beeld komen.
Een groot deel van mij zat vast als 8 jarige, het jongetje wat niet geaccepteerd werd, veroordeeld werd op relatief onschuldig gedrag. Therapie heeft nauwelijks effect als je de kern niet onder ogen durft te zien.
Dank Mireille, de methode maakt erg veel los, dingen die jarenlang muurvast hebben gezeten en elke therapie onderuit haalden komen nu in beweging.
Veel gezondheid, geluk en liefde voor jou en het team.
Wim
Beste Wim,
Wat verhelderend wat je schrijft. Ik heb ook deze ervaringen, dat als ik iets ‘nuttigs’ meen te zeggen dat de meesten zich tegen mij keren. Met zelfs agressie en roddel als gevolg. Heb dit al zo vaak ervaren dat ik nu bang ben nog ergens mijn mening te geven. Hoop dat ik ook ooit mijn angel eruit kan halen, want zo voelt dat inderdaad.
Bedankt voor je bijdrage en sterkte, Annelies
Ik ben nu 2 dagen bezig en merk nu al verschil in mijn lichaam en geest. Ik aard beter, voel mij stabieler in mijn energie zitten, en heb minder (bijna nauwelijks) pijn aan mijn benen, waar ik al 2 jaar last van heb en al tig keer het ziekenhuis/fysio/masseur voor afgelopen ben. Nerveusiteit neemt af, contact met lichaam neemt toe. Nu al enthousiast om deze methode te delen. Ik vind het artikel over de Klokkenluider ook heel scherp. Inslikken van emoties/woorden, wegeten, roken, drinken…het is waar.
goede morgen mireille
Wat een mooi en duidelijk bericht is dit
Ik ben een echte waarheidsbrenger en sinds ik de Mirmethode doe(al jaren) is mijn missie steeds meer duidelijk geworden .
hoe meer ik de waarheid aankaart hoe moeilijker dat het voor mij word,Maar ik stop nooit om te zeggen waar ik voor sta, mijn mening mag gehoord worden door anderen,
ik word sterker en sterker hierdoor,Jaren geleden had ik een behoorlijke muur om mij heen gebouwd, En ik kreeg daardoor steeds meer te verduren , ik was bang voor de wereld , Ik ben vertrokken uit het mooie limburg en mij gevestigd in arnhem alwaar ik m ijn huidige partner heb leren kennen, ik mocht zijn wie ik was en door de respectvolle en liefdevolle manier van praten,denken en doen door mijn partner ben ik geheeld, ik werd open en nog meer open voor mensen om mij heen! ik hou van mensen ,een ieder heeft een verhaal waar ik van kan leren, en ik merk dat mijn openheid mensen motiveert om dichterbij te komen en samen mooie gesprekken voeren is zo fijn vooral omdat die ander dan ook net als ik open en eerlijk word, ik geniet daarvan en houd deze mooie gesprekken vaak in vertrouwen vertelt voor mezelf ,en de mens waar ik mee in gesprek ben!
Help mezelf en die ander hopelijk ook daarmee!
Een oordeel is te makkelijk gevelt vind ik, Echt naar elkaar luisteren en z,n hart open zetten voor die ander, Dat is mijn missie
Dank je lieverd
Mireille, heb 3 poezen waar ik iedere dag de mir methode bij doe, op een gegeven ogenblik had ik zoiets wat ratel ik hier af heb jou eerste boek war alle stappen zo enorm goed beschreven staan dat je het nu op een andere manier doet en lees nog voortdurend de beschrijvingspunten wat vandaag niet doordringt is misschien voor een volgende x dit is iets wat ik enorm aanbeveel, weten waar je mee bezig bent misschien onrechtstreeks op je artikel over waarheidsbrengers,
lieve energetische lichtgroetjes bij al wat je onderneemt, supertof, Ritz
Dank je wel Mireille voor dit werk wat je doet en de dat je de mir methode zo gratis verspreidt. Het raakt me! Ik doe ze bijna elke dag 2 x. Soms vergeet ik het, maar dat vind ik niet erg. Ik pak het weer ol als ik er weer aan denk en voel dat het zijn werk goed doet. Ik had ernstige problemen met mijn gebit, paradontitis. Maar ik heb her ergste( hoop ik) achter de rug. Het artikel over waarheidsbrengers raakt me ook. Ik herken mezelf hierin. En ook in het inslikken van mijn waarheid. Een jaar geleden ben ik gestopt met roken. En ik spreek mezelf nu veel beter uit. Ik voel ook dat het goed is om te doen e. Inderdaad. Het wordt me niet altijd in dank afgenomen. Maar als ik het niet doe ga ik vaak iets voor diegene dragen en dat wil ik ook niet meer..
Nogmaals…dank je wel!!!
Dag,
Ik deed een geruime tijd de Mir methode, zo’n 6 maanden. De laatste maanden heb ik het opgegeven, vind er de moed niet meer voor.
Er is zoveel naar boven gekomen dat ik nu wel echt op de “bodem” van mijn bestaan ben geraakt.
Via innerlijke kind therapie en cranio sacrale therapie en de Mir methode, heb ik enkele weken geleden het beeld gekregen van de kleine baby die ik was, vastgebonden in haar kinderbedje en een doek rond het hoofd en de mond zodat ik niet kon wenen. Serieuze kindermishandeling. Heel mijn leven voel ik mij de mond gesnoerd. Mijn moeder had een eigen winkel, begin jaren 60 en ondertussen 3 kinderen, vader was werken. Moeder wil niets zeggen over deze periode… het is nu ook pas uitgekomen doordat ze plots toch een eigen pensioen kreeg, dit zijn we te weten gekomen toen mijn papa stierf. Het is allemaal heel hels. Volop boeken gaan lezen over kindermishandeling. Herkenning allom… ook in een burn out terecht gekomen, maar nu weet ik waarom, om dit te kunnen voelen had ik dat nodig. Ik ben ondertussen in begeleiding bij psychoterapeut. Afstand genomen van heel mijn familie want het is echt wel heel hard als je zoiets ontdekt. Enorme boosheid, verwarring en ook verdriet. Soms heb ik zin om het naar buiten te gooien, enkele vrienden weten het ondertussen. Niemand van mijn familie, maar de confrontatie zou te groot zijn vrees ik… een eigen boek schrijven onder pseudoniem ? om het te verwerken… ik weet het allemaal niet meer, ik leef nu alleen, kids zijn groot, moment om dit tegen te komen en te verwerken. Wat kan ik ermee doen ? is het mijn missie om met kindermishandeling aan de slag te gaan ? mijn ziel is serieus gekwetst en mijn lijf ook, ik voel me zo geradbraakt en mijn kaken doen zo’n zeer. Heb ook vorig jaar 9 loszittende tanden gekregen, botontkalking, botonderzoek laten doen en alleen in mijn kaken dit probleem. Nu weet ik waar dat van komt ! En mijn broers hebben ook ieder hun trauma op die plek maar zijn zich niet bewust wat er mee heeft gespeeld. Ik ben gewoon blij dat ik dit hier kan neerschrijven… openheid, rechtvaardigheid zijn altijd belangrijke waarden in mijn leven geweest, alleen met mijn familie lukt dat niet. Moet ik de handdoek in de ring gooien, geen contact meer ? echt gelukkig ben ik nooit met hen geweest. Voelde me ook altijd het verstoten kind. Telkens verdriet voelen als je bij je familie bent, emotionele verwarring allom, al heel mijn leven. lieve mensen, gewoon fijn dat ik dit kan delen … uiting geven aan het onrecht doet zo’n deugd. groetjes
Beste Brigitte,
Het is zo belangrijk om het naar buiten te brengen! Goed dat je dat gedaan hebt. Probeer niet teveel op de zaken vooruit te lopen van wat je ermee kunt gaan doen. Richt al je aandacht nu op jezelf. Op jouw heling, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik ben blij dat je goede begeleiding hebt gevonden bij een psychotherapeut en hoop van harte dat je langzaamaan de heling kunt krijgen die je nodig hebt. Bespreek met hem of haar ook alle stapjes die je kunt zetten met of zonder je familie.
Ik wens je ongelooflijk veel sterkte en uiteindelijk ook weer geluk!
Groetjes, Mireille
Hoi Brigitte,
Het lijkt mij heel moeilijk te verwerken. Omdat het op zo’n extreem vroege leeftijd gebeurt is. Om het niet op te geven lijkt mij het mij van cruciaal belang om zicht te hebben -ten minste op den duur- op het einde van de zeer lange donkere tunnel.
Door het alom tegenwoordige materialisme/egoïsme in de maatschappij -immers de wetenschapsleer is die van het universele egoïsme: iedere haan kraait zijn eigen victorie, het kenmerk van de hel- wordt de effectiefste therapie die jouw kan helpen namelijk homeopathie -naast de alom uiteraard wel geaccepteerde gesprekstherapie- met bijzonder veel genoegen neergesabeld op dogmatisch materialistische gronden. Door het dogma dat alleen de zintuiglijke ervaring een betrouwbare ervaringsbron is. Dit is uitermate vreemd daar onze gedachten en gevoelens niet materialistisch van aard zijn.
Omdat het leven zinloos zou zijn hoeft de bestaande geaccepteerde interpretatie de menselijke niet-materialistische problemen niet op te lossen. Maar niet waar is wat de mens wil (het ‘universele’ egoïsme: de reguliere wetenschapsleer) maar waar is slechts die interpretatie die de problemen oplost, meerderheid of geen meerderheid.
De werking van homeopathische geneesmiddelen is heel makkelijk te begrijpen middels de relativiteitstheorie van Einstein: E= M x(C)2. Massa en energie zijn in de relativiteitstheorie omgekeerd evenredig aan elkaar. Dus als de massa afneemt,(het verdunnen en schudden!: wat altijd heel sluw achterwege wordt gelaten), neemt de energie recht evenredig toe. Het homeopathische geneesmiddel wordt sterker. Dus sluit homeopathie wel aan bij de bestaande wetenschappelijke kennis. Dit in tegenstelling wat altijd wordt beweert. Homeopathie is slechts in strijd met het materialistische dogma: dat enkel de zintuiglijke ervaring een betrouwbare ervaringsbron is. De wetenschap is het moderne dogma, net als de kerk vroeger.
De scheiding van lichaam en geest is overeenkomstig het vervolg van de scheiding van hemel en aarde. Doordat het christendom onder de Romeinse keizer Constantijn tot staatsgodsdienst is verheven kon het als machtsinstrument worden ingezet. Het christendom heeft daardoor een slechte naam. Maar ondertussen hebben we daar wel onze rechtstaat aan te danken.
Door het dogma van de staatskerk, de scheiding van hemel en aarde, zijn de mensen met religieuze niet-zintuiglijke ervaringen verkettert en derhalve de kerk uitgezet als zijnde niet christelijk. De mens is niet vanzelfsprekend verbonden met de hemel zoals met de aarde. Het is daarom niet toevallig dat geen enkele westerse kerk een contemplatieve/meditatieve traditie heeft. Het moderne leven is dan ook een geestelijk ongezonde aangelegenheid.
Je kan homeopathisch werkende artsen vinden via avig.nl (artsen voor integrale geneeskunde).
Homeopathie is een moeilijk vak. Het vinden van een goede arts/therapeut is lastig. In deze materialistische non-idealistische egoïstische tijd komen er maar weinig echt goede bij (die het vak in tot in de puntjes beheersen)en gaan ook de echt goede op den duur met pensioen. Zodat de echt goede steeds spaarzamer worden.
In Utrecht heb je een befaamd artsen centrum waarvan er minstens twee hele goede homeopatische artsen rondlopen, waaronder de internationaal befaamde Jan Scholten. Die zelfs nota bene een lintje heeft gekregen van toenmalig koningin Beatrix.
Ik wens je heel veel hoop en moed toe, en dat een vakbekwaam homeopathisch werkend arts/therapeut je pad mag kruisen. Om tenminste perspectief te hebben dat er eens voor jouw ook licht aan het einde van de zeer duistere tunnel schijnt.
Een hartelijke groet, Kees.
Dag Kees, Zonet las ik jouw tekst. Hartelijk dank. Ik ben al twee jaar in behandeling bij een homeopaat. Dus dat zit goed. En ja, ik ben niet alleen hoor… zoveel mensen die met hetzelfde rond lopen en het nooit gaan beseffen. Er is zoveel onbewust trauma. Ik voel het nu zelfs aan de energie van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. We trekken mensen aan met dezelfde oerwonden en ja, ze zijn bijna allemaal weggevallen, die goede vrienden. Omdat het hun raakt hé en niet weten hoe er mee om te gaan. Elk trauma heeft ook zijn kwaliteiten en die probeer ik nu in het licht te krijgen. Ik ben zelf met een praktijk gestart Het KOesterhuisje omdat ik de drang voel om heling te geven. Ik ben nu bijna 14 maanden bezig met energie werk. Hetgeen ik voel is soms beklijvend en telkens raakt het me. Een bekken ontdoen van spanningen, dat voelt aan als mijn grote kwaliteit. Mijn praktijk is nog zeer klein. Ik hoop dat dit mag groeien en ik op die manier iets kan betekenen. Ook het taboe rond misbruik en de veroordeling, daar is ook nog veel werk aan. Eigenlijk wil ik uit de slachtofferrol en dat is soms nog moeilijk. Ik had toch even zin om een kleine reactie te geven. Bedankt voor de jouwe Kees. Groet Brigitte
Goed te lezen.
Veel succes gewenst met je praktijk.
Hartelijke groet Kees
Brigitte,
Ik ben vergeten te melden dat wanneer homeopathie onvoldoende is je er ook bloesemremedies ernaast kunt gebruiken.
Wanneer ik bloesemremedies gebruik, gebruik ik altijd de Santa Fe remedies. Die zijn al gemixt. Je kunt ze bestellen per e-mail bij Henny van der Veen. Zij heeft een blog. Een overzicht van de alle bestaande remedies vindt je er ook.
In totaal kun je maximaal 3 Santa Fe remedies gebruiken. 4 maal daags 4 druppels. Een half uurtje ervoor en er na niet drinken. Dag, Kees
Ik kan me hierin volkomen herkennen. Doe sinds 2 weken de MIR-methode en heb sinds gisteren je laatste boek, Waarom ben ik….. Ben gelijk aan het lezen. Ik heb alles dat je zei doorleefd, ben alleen geen officiele klokkenluider (lol). Heb tot nu toe alleen nog maar lovende kritiek. Hetgeen waar ik in eerste instantie mee begon, zaterdag bijna 2 weken geleden, ligt alweer in mijn verleden. Ik voel me beter worden na een lange depressie. Die startte op 13 juli 1983 met een hersenontsteking, die heeft geresulteerd in veel restverschijnselen. Voor het eerst heb ik nu het idee, dat jij me voor een aantal gevolgen van die vreselijke ziekte zoelaas kunt brengen. Bedankt!
Beste Loes,
Ik ben erg blij voor je dat je je nu stukken beter voelt!
Groetjes, Mireille
Lieve Mireille,
Met belangstelling lees ik jouw artikelen en nieuwsbrieven. Ben alweer ’n tijdje aan het Mirren…Vandaag kreeg ik de impuls om bij de onderwerpen te gaan kijken. Het eerste onderwerp wat me aansprak was erkenning, daarna trok waarheidsbrenger m’n aandacht. Zo voel ik me al m’n hele leven, ’n waarheidsbrenger, ’n voorstander van het oplossen van onrecht. Steeds spreek ik datgene uit waar ik in negatieve zin mee geconfronteerd word, ik kan het niet naast me neerleggen. Er is steeds weer moed voor nodig om me uit te spreken, ik doe het omdat ik niet anders kan, maar het geeft me vaak ’n gevoel van niet gehoord en/of gezien worden. De betrokkene in kwestie lijkt niet te begrijpen waar het in principe om gaat en begrijpt niet waar ik me “druk” om maak. Er wordt volledig voorbij gegaan aan de kern van het voorval en mijn ervaring is dat er door sommigen volledig aan mijn waarheid voorbij gegaan wordt. In mijn uitleg ben ik steeds duidelijk. Wat kan ik hieraan doen om herhaling te voorkomen?
Beste Johanna,
Vaak reageren mensen afwijzend als je hen de waarheid vertelt. Dat komt omdat ze erg moeten wennen aan jouw invalshoek. Die hadden ze nog niet gezien. Meestal komt het inzicht bij mensen dan in de loop van de dag/week. Geef mensen de tijd om te wennen aan jouw kijk op de waarheid en help ze om het te verwerken. Zinnen als ‘Heb je nog nagedacht over wat ik vorige week zei?’ kunnen helpen. En vaak moet je helaas op een afstandje wachten en geduld hebben. Net zolang tot ze van iemand anders hetzelfde horen. En… daar kunnen soms maanden of jaren overheen gaan.
Groetjes, Mireille
Lieve allemaal,
ik luid ook graag klokken. Hoe harder hoe beter!
Alleen de ene keer trek ik hard aan de touwen en schrik ik van mezelf ( zelfoordeel ) en van de reactie van de ander ( oordeel over de ander ) . Hoe heftiger de bel luidt hoe meer tijd ik daarna nodig heb om alle oordelen onder ogen te zien. Hoezeer de intentie van het klokkenluiden ook resoneert met mijn hart, voelt het vaak als mezelf voor de leeuwen gooien.
Toch blijf ik het doen. Na jaren stil zijn en wegslikken door onderdrukking in mijn kindertijd kan en wil ik nu niet anders meer dan mijn waarheid spreken. Door het te doen en verantwoordelijkheid te nemen voor de pijnstukken die de gevolgen meebrengen in mij aanraken, leer ik steeds beter hoe en wat en wanneer ik iets naar het licht dien te brengen. Ik voel me altijd sterker nadat ik mijn waarheid heb gesproken. Trouw aan mijn hart, mijn intuitie. Die waarheid is ongecompliceerd. En in de eenvoud van onschuldige liefde gedij ik het best.
MIR is een super methode om mij hierin te steunen!
Bedankt Mireille
ik wil ook de waarheden brengen.en deze zijn dat zich noemende psychiaters nooit iemand beter kunnen maken en slechts allemaal pseudo zijn.
Beste Mireille
vaak zie ik om mij heen het verdoezelen van de waarheid. Blij ben ik dat ik voor mijzelf kan zien wat wel de waarheid is en daar ben ik heel content mee. Heb niet de behoefte om dit soort zaken wereldkundig te maken of met anderen te delen. Laat het gewoon van me afglijden. Zoek zelf positiviteit rondom mij heen en dat doet mij goed.
Marinus
Hoi Mireille !
Ik zoek iets over Mirren en Narcisme….
Misschien zijn bepaalde eigenschappen die een Narcist heeft wel te verbeteren/op te lossen.
Dat zou dan toch in ieder geval wát schelen. Voor de Narcist zelf, maar ook voor zijn slachtoffers.
Ik denk dat het heel belangrijk is voor heel veel mensen.?
Liefs,
Belize
Beste Belize,
Ja, in principe zou narcisme wel wat kunnen afzwakken als iemand de MIR-Methode zou doen. Het probleem is alleen wel dat narcisten van zichzelf niet zullen toegeven dat ze een narcist zijn. Ze zullen dan de MIR-Methode om een andere reden moeten doen, bijvoorbeeld eczeem, waarmee ze ook aan hun innerlijke emotionele wereld werken. Maar… geen garanties, helaas.
Groetjes en veel geluk!
Mireille
Hallo Belize, narcisten veranderen nooit! Ik ben degene die is veranderd door de mir methode en door veel te lezen over het onderwerp narcisme. 4 jaar geleden heb ik de waarheid gezegd over moeder en wat ze heeft gedaan , mij emotioneel misbruiken. Dat werd mij niet in dank afgenomen. Er was moed voor nodig om dat op te schrijven en naar mijn familieleden te sturen. Tot op heden geen contact meer met familieleden. Maar wat een rust. Ik weet niet wat jij allemaal hebt meegemaakt ( veel) maar ik kan je Mjon van Oers ook van harte aanbevelen . En zelf blijven mirren zodat je je zelf kunt vergeven en jezelf weer de moeite waard gaat vinden.
de waarheid is dat psychiaters de grootste criminelen zijn op aarde.
helemaal mee eens.
in de plantenwereld zou je parasiet zeggen,
LEVEN VAN HET LEED VAN ANDEREN.
Gert
ps het klokkeluidershuis loopt niet.
WEL Respect voor klokkeluiders!!!
Beste Huub, dank voor het uitspreken van je waarheid. Waarschijnlijk hebben we vergelijkbare ervaringen. De beste psychiater (feitelijk de enige met werkelijke compassie) die ik ooit ben tegengekomen was zelf suïcidaal en depressief geweest en had het hele circus, nu als patiënt, doorlopen. een wereld van verschil. Het heeft me jaren gekost om psychiaters weer als mensen te kunnen zien en het woord alleen roept nog steeds het een en ander bij me op. Wat soms helpt is 30 dagen lang alles wat je van een of ander persoon vindt op te schrijven. Het is alsof het gif er langzaam uittrekt. Het maakt het onderwerp wat minder emotioneel beladen.
Wat een helder en mooi artikel!
En wat herkenbaar (ook al rook ik niet en heb ik geen overgewicht ☺)
Dankjewel voor de herkenning en daardoor ook je steun om op de eerste plaats ook goed voor je eigen veiligheid te zorgen en jezelf te beschermen!
Thx!
X!
Fijne dag!
Lieve mireille,
Als je dit werk doet ben je gewoon een lief mens – een Gods geschenk en wat fijn dat dit allemaal bespreekbaar is. Juist in deze tijd is dat zo nodig. Ik heb alles gelezen en het raakte me diep.
Dat ben ik – en al had ik altijd het gevoel dat ik anders ben ( maar dat zijn we toch allemaal)?
Ik herken dit van a tot z en ook de reacties van de ” waarheidsbrengers. Niet wat je zegt,maar hoe je het zegt dat is een hele kunst. Maar of ik het aardig zeg – wat assertiever – humoristisch, de mensen begrijpen je vaak niet. Ooit is mij verteld dat na mijn dood ze zullen zeggen o- ja dat heb ik al een keer gehoord – ze had toch gelijk – of zo’n collega of tante had ik ook.
Nogmaals een hele klus als je hiervoor in de wieg bent gelegd. Na bijna 50 dienstjaren en een mooi afscheid ,waar ik mijn eigen verhaal kon vertellen met de toezegging dat ik het kort zou houden,want meestal zijn we lang van stof ( of heb ik dat alleen?) kreeg ik wel de waardering waar ik trots op ben en in mijn beoordelings gesprekken kwam naar voren dat mijn eerlijkheid en betrouwbaarheid zeer op prijs wordt gesteld,maar ik heb ook geleerd dat de tijd er rijp voor moet zijn. Nu ik vrijwilligerswerk doe durf ik nog meer te confronteren – gewoon omdat iemand het moet zeggen ,,zodat “straks” niet gezegd kan worden- dat wist ik niet – nee we hebben er niets mee gedaan en dat is een ander verhaal toch? Ook zeg ik vaak – en vooral bij oudere die relatief toch met hun laatste stuk van het aardse leven zijn – dat alles naar het Licht wilt. Die gesprekken doen me goed als ik merk dat ze het fijn vinden als je de tijd voor ze neemt,want ook hun verhaal wil gehoord worden. Ik blijf dit met liefde doen en vraag om heel veel humor – geduld en vertrouwen
Zodat ik mag zijn wie ik in mijn diepste wezen ben.
Warme hartenknuffel voor jou en allen die hiervoor op aarde zijn.
En is het normaal dat ik me soms afvraag of ik het wel allemaal snap?
Beste Ans,
Dankjewel voor al het waarheids-breng-werk dat je doet! Ja, het is helemaal normaal dat je je soms afvraagt of je het allemaal wel snapt. Dat heb ik ook. Het is vaak zo’n kluwen van rare opeenvolgingen wat er allemaal gebeurt. Velen zijn met ons dan de draad kwijt. De kunst is om het allemaal weer terug te brengen naar eenvoud. En even afstand nemen. Net zolang totdat we het weer kunnen overzien.
Veel geluk en dankjewel voor alle helderheid die jij brengt!
Groetjes, Mireille
Prachtig artikel Mireille. Zeer herkenbaar. Ik ben inderdaad totaal afgebrand toen ik de klokken luidde en nu ben ik almaar te zwaar omdat ik gestopt ben me uit te spreken. Geen eenvoudige route. Maar de MIR methode inspireert altijd weer.
Beste Mariette,
Dankjewel dat je destijds zo dapper was! En veel sterkte met het verwerken ervan. Dat je toch je missie maar mag leven zonder dat het je nog zoveel negativiteit geeft.
Sterkte en veel geluk!
Groetjes, Mireille
Als de MIR-methode je helpt om waarheidsbrenger te zijn, dan stop ik onmiddellijk met de MIR-methode!
Ik ga kapot aan reacties die ik van diverse mensen krijg wanneer ik mij goedbedoeld uitspreek, ook wanneer ik dat niet voor mijzelf doe maar bijvoorbeeld in het belang van een groep, andere mensen/generaties, dieren of milieu.
Wel ga ik het boek “Geweldloze communicatie” lezen, ook al vind ik dat een hele vreemde titel omdat die suggereert dat de gebruikelijke communicatie gewelddadig zou zijn. En nu spreek ik mij alweer uit terwijl ik juist zou proberen dat niet meer te doen, in ieder geval niet zo lang het me niet lukt om zaken tactvol te brengen. Ik vrees dat dat levenslang is, want jezelf veranderen is zooooo moeilijk!
Beste Miranda,
Oh, wat een uitdaging voor je! Ik hoorde een keer dat Marshall Rosenberg zelf ook spijt had van de term ‘geweldloze’ communicatie. Maar ik denk dat er ook wel wat in zit. Veel mensen zeggen dingen tegen elkaar, goed bedoeld, maar reageren toch geprikkeld. Ook al is de boodschap goed bedoeld, ze kunnen de goede intentie ervan niet voelen. Het boek van Marshall Rosenberg zal je aangenaam verrassen, denk ik, omdat je daarmee je boodschap veel krachtiger kunt verwoorden, maar ook de reactie van de ander veel makkelijker kunt hanteren, zonder dat jij eronder hoeft te lijden. Ik hoor het graag van je wat je ervan vindt.
Enne… je hoeft de MIR-Methode niet neer te leggen, want je bent al een waarheidsbrenger. Ik denk dat het voor jou veel meer een uitdaging is hóe je iets brengt en om de reacties van mensen beter aan te kunnen. Die reacties zullen er altijd zijn, maar gaan je langzaamaan minder hard raken.
Sterkte en ik hoop dat je je ‘waarheidsbrengerschap’ nog een tijdje wilt blijven doen!
Groetjes, Mireille
Ik heb een vraag Heb ook een cursus reiki gevolgd. Kan dit positief of negatief invloed hebben op de MIR Methode als ik dit allebei op dezelfde dag doe?
Beste José,
Deze zullen elkaar positief beïnvloeden, dus voel je vrij!
Groetjes, Mireille
Dag iedereen
Gisteren nam ik deel aan de Klimaatdag in mijn provincie. Nic Balthazar, journalist in België, klaagde de dreigende situatie van onze planeet aan. Een prachtig en broodnodig initiatief want onze planeet staat ‘letterlijk’ op opbranden! Wij burgers krijgen onvolledige en tegengestelde informatie en relativeren daarom teveel. Hij wees met de vinger naar onze politici die geen actie ondernemen…en hij krijgt uiteraard veel tegenwind! De heer Balthazar is een ware waarheidsbrenger! Ik ben zo dankbaar dat hij de wereld wakker schudt, dankje Nic! Nu wil ik zo snel mogelijk mijn steentje bijdragen om onze planeet te redden.
Waarom een waarheid verdraaid wordt door mensen, als er echt waarheid was, waren er minder problemen, ik vecht er elke dag tegen en wat betekent erkend, dan hebben ze toch al bevestig dat er fouten zijn gemaakt waarom dan nog zo strijden…
Ik ga ook altijd voor de waarheid,maar als ik dat dan zeg wordt de andere kant alleen maar boos.Ze nemen geen goede raad aan.Er zijn mensen bij die het zelfde zeggen tegen die persoon als ik gezegd heb en dan nemen ze het wel aan.wat is dat dan?Mireille weet jij daar een antwoord op? Groetjes en liefs van mij.
Beste Marianne,
Het is altijd een hele zoektocht om erachter te komen waarom mensen wel of niet iets van je aannemen. Heel veel heeft te maken met wat er binnen in jou zich afspeelt. Hoe voel jij je op het moment dat je iets zegt? Dat is het onderzoeken waard, omdat mensen het onbewust voelen en ze zich al heel snel schamen als ze ergens op gewezen worden. Verder kan ik je beslist het werk van Marshall Rosenberg aanbevelen, Geweldloze communicatie. Ik heb zelden zo’n praktisch boek gelezen! In de trainingen die erover worden gegeven, kan je het oefenen en dat vond ik zelf ook erg leuk om mee te maken, en leerzaam!
Groetjes en succes!
Mireille
Hoi Marianne,
Ik herken precies wat jij schrijft!
Eigenlijk wel grappig want ik dacht dat ik de enige was die zich dit afvroeg! Succes in je zoektocht.
In dit leven draait alles rond respect.Het is ook de manier waarop je de waarheid zegt tegen iemand,als je op een kwetsende of vernederende manier
gaat handelen komt dat je niet ten goede voor jezelf.Dan veroorzaak je spanningen voor jezelf.Als je de persoon in kwestie in zijn waarde houd,dan zul je respect krijgen.Ook als die kwaad blijft, je laat het voor wat het is,naar verloop van tijd gaat deze bijdraaien.Het is heel simpel als je met respect handeld dan krijg je respect.Ik weet uit ervaring dat dit voor sommige mensen geen eenvoudige zaak is.Maar het leven is een grote les,het herhaalt zich zoals een mantra totdat de les begrepen wordt.
In deze maatschappij wordt niet getollereerd dat we fouten maken maar door fouten te maken leren we,maar we moeten ook inzien als we iets fout begaan
om die fout recht te zetten,bijvoorbeeld zich zijn excuses aanbieden,of eerlijk zijn wat er fout is gegaan.Want velen zijn te trots om dat toe geven en trots veroorzaakt heel veel ellende bij andere mensen.
Beste Kamiel,
Ja, dat zou best eens kunnen, dat mensen te trots zijn om het toe te geven. Daar ga ik over nadenken, dankjewel! Wat ik zelf ook begon te zien, is dat veel mensen zich zo intens schamen dat ze het niet meer durven toe te geven. Zou dat achter die trots kunnen schuilen? Ik weet het nog niet en ga het onderzoeken. Dank voor de inspiratie!
Groetjes, Mireille
Hallo Mireille
Dank voor je stuk over mensen die eerlijk wensen te uiten wat er in hen speelt, ik herken die wens. De MIR-Methode heeft me hier zeker bij ondersteund!
En ik ben erg blij te lezen dat ook jij enthousiast bent over geweldloze of verbindende communicatie van Marshall Rosenberg, ik wilde hier neerschrijven hoe de trainingen hier in me geholpen hebben in contact te komen met mijn eigen behoeften en vanuit me daar leren te uiten, in contact met de ander en diens behoefte. Ook in het onderwijs waar ik gedrag vertaal heb ik baat bij deze taal.
Warme groet, Sonja
Ik ben een open spontaan persoon, hou van alles wat leeft en op de aarde is.
Ik gooi er daarom soms reacties of uitspraken uit die mensen niet accepteren of willen horen.
Maar ik merk door mijn open en eerlijke persoonlijkheid en respect voor iedereen dat ze me niet links laten liggen of afstand houden… Maar wel zeggen ” jij bent een raar mens” prima vind ik, hoewel je altijd probeerd om het in te houden..
Helaas lukt dat niet altijd 😄
Ik doe mijn best, en ik denk inderdaad dat als mensen allemaal wat eerlijker zijn er veel minder problemen op aarde waren dan nu het geval is.
Ik hou van mensen die hun zelf zijn, je weet des te meer dat je daar echt iets aan hebt en op kan bouwen op wat ze zeggen…
Iets om over na te denken. 😉
Tijdens de laatste dagen van mijn demente moeder in het verpleeghuis,zag je dat zij al veel aan de andere kant vertoefde.
Wij bleven in stilte of fluisterend bij haar zitten.
Opeens kwam een verzorgende binnen die luid begon te praten en aan haar arm trok. Wij waren verbijsterd en vroegen haar weg te gaan.
Op een andere dag ( drie dagen voor haar overlijden) kwam de arts ,die haar arm pakte en er aan begon te trekken om te zien of mijn moeder nog reageerde.
Een arts! Mijn moeder reageerde en je zag dat zij pijn had en het zeer onprettig vond.
Later, na het overlijden, ben ik naar die arts toegegaan en haar verteld dat wij dit geen goede manier vonden om mensen die aan het sterven zijn, zo te behandelen. Laat ze in rust. Als arts zie je toch als iemand al ver heen is.
Ik heb haar het boek :” In het licht van sterven” van Ineke Koedam, aanbevolen te lezen,waarin vele verhalen staan van medewerkers van een hospice en vertellen wat hen is overkomen tijdens de laatste dagen van stervenden. Zo mooi.
Wij hebben Ineke Koedam benaderd en haar gevraagd of zij een lezing wil houden hierover voor verzorgenden en familie-leden van bewoners in het verpleeghuis. En dat gaat binnenkort gebeuren!
We zijn er zo blij mee.
En in het kader van jouw nieuwsbrief voel ik mij wel een waarheidsbrenger.
Dankjewel voor je altijd interessante brieven.
Groetjes, Henriette
Wij zijn er zo blij mee want willen
Beste Henriette,
Wat een mooi voorbeeld laat je zien! Dankjewel voor het delen hiervan en het zal vast velen inspireren!
Groetjes en veel geluk!
Mireille
Hallo Mireille
ben blij met je methode en je artikel(en).
Ik wilde graag met je xelen hoe geweldloze communicatie mij nu al 4 jaar inspireert tot waarheidspreken en in verbinding blijven met mezelf en de ander.
Verheugd lees ik hier dat je dit ook aanbeveelt aan de reagerende mensen!
Geispireerd door het boek van Marshal Roozenberg ben ik trainingen gaan volgen(bij oa Jan van Koert, zeer aan te raden) en nu ben ik zover dat ik ze ook geef, omdat mijn hart hier naar uit gaat. Met name in het onderwijs, waar ik werk voor de kinderen met gedragsproblemen(uitdagingen!) is mijn wens bij te dragen aan verbinding erg groot.
De MIR methode helpt me de verbinding met mezelf te versterken, de verbindende communicatie helpt me er woorden bij te vinden die zowel innerlijk in mij als door anderen gehoord kunnen worden. En dit gun ik iedereen!
Ik geniet! En wilde je langs deze weg even mee laten genieten.
warme groet,ook aan alle andere klokkenluiders..
Sonja
Dag Sijke, Maas en Michel,
Drie keer noemt Mireille het boek van Marshall Rosenberg en de Geweldloze Communicatie. Ik geef daar trainingen in en ik ben blij verrast dat Mireille het adviseert. Het is namelijk van belang dat je je leert uitdrukken en je behoeften aangeeft met respect voor de gevoelens en behoeften van de ander.
Ook dat je leert iets te zeggen zonder dat je een oordeel op de ander hebt. Probeer dus zuiver waar te nemen en dat is best moeilijk, maar hier mee geef je de ander de mogelijkheid om te reageren. Met een oordeel raak je de ander meestal kwijt. Als je bijvoorbeeld tegen je kind zegt: ‘jij luistert nooit’, ben je hem of haar kwijt. Als je zegt: ‘ik zie dat je een andere kant uitkijkt als ik tegen je praat’, blijf je in gesprek. Als je daarbij je gevoel van onzekerheid aangeeft en je behoefte aan contact en ook nog vraagt ‘wil je me aankijken als ik tegen je praat’, heb je grote kans dat je krijgt wat je wilt.
De geweldloze communicatie beoogt dat mensen met elkaar in gesprek blijven door te luisteren naar elkaars behoeften.
Misschien zijn de mensen in het verzorgingshuis ook wel heel erg gefrustreerd en willen ze graag dat alles super schoon is, maar ontbreekt het hen aan tijd, omdat ze 20 kamers binnen een bepaalde tijd moeten doen.
Probeer dus rekening te houden met gevoelens en behoeften van de ander, zodat je elkaars leven kunt verrijken!!
Het begrip waarheidsbrenger zet me aan het denken over mijn situatie met een vastgelopen relatie met mijn buurvrouw.
Zonder overleg heeft ze door de jaren heen meer ruimte ingenomen.
In aanvang ben ik er tegen in geweer gegaan, door te zeggen wat ik ervan vind en de vraag daarmee te stoppen.
Gaandeweg ben ik door therapie gaan zien dat daar van mij uit te veel emotie in lag door raakvlakken met oude patronen/emoties.
Gevolg hiervan is wel dat ik me stil ben gaan houden, terugtrekken.
Maar inwendig voer ik hele gesprekken met haar, ze zit in me.
Ik wens oplossing door gesprek, zelfs buurtbemiddeling geprobeerd, mislukt.
Ik blijf onrecht voelen ende spanning raak ik maar niet kwijt, heeft invloed op mijn fysiek, slaap slecht, raak gedemotiveerd, pijnlijke kee omdat ik me maar blijf inhouden enz.
Advies krijg ik, loslaten, maar dat lukt me maar niet,dagelijks word ik met haar indringende gedrag geconfronteerd.
Denk aan verhuizen, maar daar kom ik ook niet toe.
Ik kan maar geen besluit nemen waar ik vrede mee heb, het vult mijn gedachten wereld en vreet energie.Raak ontevreden met mijzelf enz.
Ben er regelmatig somber onder.
Doe nu 6 weken de MIR-Methode en voel de neiging toe nemen weer iets te gaan zeggen, maar heb de moed nog niet, het is al zo lang zo, die ruimte krijg ik niet meer teruggenomen ben ik bang.
Fijn dit aan je te schrijven.
Beste Maas,
Geef jezelf de tijd om voldoende moed aan te vullen. Het is iets dat al veel langer speelt, dus mag het best nog even duren. Pas wanneer jij je sterk genoeg voelt, ga je het durven aankaarten en dan zal het je ook makkelijker afgaan dan je verwacht. Het boek van Marshall Rosenberg ‘Geweldloze communicatie’ is hier overigens heel handig bij! Ik wens je veel wijsheid. Bij stap 3 Moeder loskoppelen, werk je er overigens langzaam aan dat je buurvrouw ‘uit je systeem gaat’. Ik vermoed dat ze je sterk doet denken aan andere vrouwen in je leven, bijvoorbeeld je moeder.
Veel sterkte en ik hoop dat er een fijne oplossing komt!
Groetjes, Mireille
Ik ben mede door zo’n situatie verhuisd en voelde me bevrijd. Die buurvrouw kan jij toch niet veranderen, al zeg je nog zo vaak wat je stoort aan haar. Hooguit kan je het loslaten en je er niet druk om maken, zoals de politie ook tegen ons zei. Maar ook ik kon dat niet………Mijn advies is dan ook: De MIR methode blijven doen en naar een ander huis kijken, in een leukere buurt!
Succes………
Wat een mooi artikel, net op een moment dat ik er weer tegenaan loop dat de waarheid niet altijd in dank wordt afgenomen. Vooral als mensen zeggen dat ze een goed zelfbeeld hebben of denken dat ze gelijk hebben, terwijl ik zie dat het niet zo is. Soms denk ik, “laat maar” omdat ik niet op kan tegen mensen die verbaal erg sterk zijn en hun waarheid verkondigen. Maar toch….ik kan niet anders dan eerlijk zijn.
Dag Jolanda, jij bent verbaal niet sterk en denkt daardoor..laat maar….
Ik ben verbaal wel sterk en denk ook….laat maar…..
Het gaat er niet om wie er al dan niet goed met woorden kan omgaan.
Het gaat er om hoe we in het leven wensen te staan.
Daaraan vooraf gegaan: hoe we in het leven hebben leren staan.
Niet iedereen heeft de moed en de kracht om eerlijk tegen zichzelf en anderen te zijn en daarnaar te handelen.
Deze mensen houden strak vast aan hun eigen gedachtengoed omdat het hen een gevoel van (schijn)veiligheid/zekerheid geeft.
Praten heeft dan geen zin.
Iedereen kiest tenslotte voor z’n eigen gedachten en bevecht die dan ook vaak “te vuur en te zwaard”.
Wees jij nou maar blij dat je bent zoals je bent en ga vooral zo door!!!
Warme groetjes,
Jeanne
Gaandeweg leer ik dat naarmate mijn inzichten helderder worden en ik me de inherente wijsheden eigen maak, mensen zich van me afkeren die dit niet aankunnen.
Het is spijtig en het maakt soms verdrietig maar ik weet dat het uiteindelijk goed is.
Het is zooo fijn op dit moment deze mail over “waarheidsbrenger” te krijgen.
Zo helemaal op het juiste moment, nu mijn bordje weer eens vol ligt.
Er bestaat geen toeval, dat is wel duidelijk 😉
Dankjewel voor alles,
HARTelijke groetjes,
Jeanne
Eindelijk…Mijn missie is duidelijk.Zoals al meerdere medemirgenoten zeiden.ook ik heb me lang verscholen,was ontzettend bang om mijn mond open te doen.Werd gepest en vaak belachelijk ge maakt!Mijn kinderen ,alledrie,werken als een spiegel en door hun liefde durf ikzelf in die spiegel te kijken.Ik herken me in deze verhalen en neem liefdevolle actie,zonodig.Nogmaals dank,Mireille en jullie ook medezusters.Rose.
Beste Mireille,
de waarheid mag niet altijd gezegd worden.Ik ben afgewezen bij pleegzorg omdat ik te direct ben. Ik zou een hele goede pleegouder zijn voor de kinderen werd er gezegd, maar een slechte voor jeugdzorg, ik zou te veel op komen voor het kind en dat is niet de bedoeling. e dat alleen omdat ik de waarheid zeg.
Ik vind het heel jammer voor al die kinderen die het bij mij heel goed zouden hebben waar ik niet voor mag zorgen. want inderdaad zou ik op komen voor het kind wel in samenwerking met jeugdzorg en als alles is geprobeerd dan zou het misschien niet anders kunnen.
Ook in de bejaardenzorg gaat het slecht, gisteren een gesprek gehad en verteld wat ik er van vind: jullie zijn hele lieve zusters, maar als bij mijn moeder alles niet schoon is voel ik me verplicht daar melding van te maken, dat is nl hetzelfde als kindermishandeling ieder mens heeft recht op een schoon en hygienisch huis ook in een zorgcentrum waar bezuinigd moet worden. Ik ben benieuwd. En ik ga die melding zeker doen wanneer het nodig is.
Misschien kan ik het boek van die M. Rosenberg lezen zodat ik het beter kan brengen als ik het nu doe.
Ik heb veel aan de MIR-Methode, bedankt
lieve groet
Beste Jos,
Soms is het bijzonder merkwaardig hoe dingen kunnen lopen. Ik wens je veel sterkte met alles wat op je pad komt en ja, wie weet helpt de geweldloze communicatie je er wel bij. Dan krijg je hele duidelijke aanwijzingen hoe je iets zó kunt brengen dat een ander zich gezien en gehoord voelt.
Ik wens je heel veel geluk in de rest van je leven!
Groetjes, Mireille
Ik heb het spectrum van autisme en ADDD. Wat inhoud dat ik ook een zwart/witdenker ben. En ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Ik ben zelf rechtvaardig tot in de kleinste dingen en verwacht dit dan ook van anderen. Ik ben 65 en heb nog maar een paar maanden de diagnose.
Wat ik door de jaren heen geleerd heb is wat een gezegde zegt, wij wijzen met 1 vinger naar de ander en met vier naar onszelf. Dit heb ik bijv. ook met mijn man ervaren. Als ik hem ergens op wees, bleek achteraf dat ik het zelf ook deed. Daarom heb ik geleerd om, voor ik iets zeg, mijzelf te onderzoeken wie ik ben en wat ik zelf uitwerk. Dat is verrassend. Dan hoef je al vaak niets meer te zeggen en kun je met jezelf aan het werk gaan. Dat bewerkt iets fijns in de onderlinge verhoudingen. En als het een keer nodig is om iets te zeggen dan moet ik zover zijn dat het niet uit irritatie is. Dan komt het vriendelijk over en kan de ander het gemakkelijker aannemen. Ikzelf heb al vanaf heel jong open gestaan voor dingen die mensen tegen me gezegd hebben en ik was elke keer zo blij dat ik daar dan iets mee kon doen. Dit heb ik mijn hele leven zo gehad en nog. Ik ben bijv. ook blij als ik een tipje van mijn kinderen krijg. Daar ben ik ze dankbaar voor. Het bewaart me voor veel nare dingen. Ik heb met alle vijf kinderen en aangetrouwd een fijne verhouding hier door.
Ik heb geen gemakkelijke kinder- en jeugdtijd gehad door een narcistische en schizofrene vader. Maar door dit zo te doen heeft mijn leven wel veel meer waarde en inhoud en groei gekregen.
Beste Lies,
Het klinkt alsof je het geweldloos communiceren al in de praktijk hebt uitgevonden! Mooi hoor hoe je ermee omgaat. Ja, het is zeker zo dat als je naar een ander wijst, je altijd eerst naar jezelf mag kijken: ‘wat doe ik eigenlijk zelf?’ Daar is al veel mee gewonnen. Beslist!
Ben blij dat je er zo mooi mee omgaat en daardoor een voorbeeld bent voor anderen.
Dankjewel!
Groetjes, Mireille
Wat ’n prachtige reactie Lies. Heel herkenbaar.
Hartelijke groet
Beste Mireille,
Ik ben nogal een ruimdenkend persoon en til niet zwaar aan de meeste dingen. Duidelijk onrecht en vooral machtsmisbruik zal ik altijd wel aankaarten. Toch stel ik mezelf wel eens de vraag: is dit geen onverdraagzaamheid, is dit niet mijn manier van denken en dus mijn waarheid en niet zozeer de waarheid voor die andere persoon. Ik vind die lijn tussen moeten spreken of beter zwijgen toch heel dun en vind die grens dus niet altijd even duidelijk.Wanneer slaat kritisch kijken om in kritiek geven, dan oordelen en ten slotte veroordelen? Persoonlijk blijf ik erbij dat we toch eerst eens moeten nadenken voor we kwetsende woorden spreken, want als die woorden alleen maar pijn doen en geen verbetering brengen doen ze meer kwaad dan goed. Ik ben dankbaar voor de MIR-Methode en doe dit nu al heel lang, ik voel mij intussen inderdaad veel sterker en zekerder over mezelf maar met dit onderwerp zie ik voor mezelf nog een probleempje waar ik niet zo klaar in zie.
Lieve groetjes
Gerda
Beste Gerda,
Ja, het tactisch brengen van een observatie is altijd belangrijk. Jij stelt terecht de vraag: ‘is het wel waar, of is het mijn waarheid?’ Dat zullen mensen zich altijd afvragen. En het lastige is dat als je van iemand weet dat hij regelmatig een greep doet uit de kas van het clubhuis, hoe spreek je zo iemand daar dan op aan, zonder dat het als een boemerang op je terug slaat. Mensen willen vaak niet graag betrapt worden. Ik heb zelf heel veel gehad aan het werk van Marshall Rosenberg, de Geweldloze communicatie. Hij geeft daarin heel duidelijk aan dat je eerst observeert en van daaruit gaat praten. Toch blijft het een feit dat mensen die misstanden aan het licht brengen, daar vaak onprettige reacties op krijgen. Het is daarom niet altijd een even dankbare missie, waarheidsbrenger zijn.
Veel geluk en ik ben blij dat je je sterker en zekerder over jezelf voelt!
Groetjes, Mireille
Dankjewel, Mireille, dit is weer een mooike!
Jaren heb ik mezelf onderdrukt en ingekeerd door reacties van medemensen die het niet konden hebben dat ik mijn waarheid sprak.
Zelfs mijn eigen kinderen keren zich voor een groot deel van mij af.
Dat is zwaar!
Mijn kleinkinderen zijn wel dol op mij. Wij begrijpen mekaar zeer goed en voelen mekaar echt aan.
De laatste tijd laat ik me echter niet meer zo in de hoek duwen en voel ik meer en meer de kracht om dingen te durven zeggen, ook al wordt het me niet steeds in dank afgenomen.
Dan denk ik bij mezelf dat ik toch weer zaadjes gelegd heb en dat hetgeen ik naar buiten breng tezijnertijd toch zijn vruchten zal afwerpen.
Mede dankzij de MIR-Methode ben ik me bewust dat ik echt zoveel mogelijk mijn missie wil leven, de hindernissen die op mijn weg overwinnen, opdat mijn huidige prachtige leven toch zeker ook een geschenk mag zijn voor mijn nageslacht zodat ik er zelf tevreden op kan terugkijken.
Veel liefs. Liliane.
Beste Liliane,
Zo is dat! Je zaait zaadjes en zorgt ervoor dat jouw gedachtengoed toch anderen inspireert! Ben blij dat je zo fijn klikt met je kleinkinderen. Fijn dat ze zo’n open oma hebben!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille,
Bedankt voor dit artikel. Het opent mijn ogen op een heel directe wijze. Ik weet dat alles gestuurd is en deze keer is het weer raak. Het is mijn proces en jouw woorden raken mijn hart. Zij laten mij, op het juiste moment, heel duidelijk zien, hoe de losse puzzelstukjes in elkaar passen. Ik bedank je er heel hartelijk voor.
Zo mooi! Door o.a. de MIR-Methode heb ik de MOED gehad om mijn eigen praktijk te starten!
Hierin beweeg ik mensen om letterlijk en figuurlijk hun eigen waarheid te leven, hun eigen missie uit te dragen en vooral jezelf (weer) te zijn!
Wat voor mij een van de mooiste eye-openers was is om jezelf niet zo serieus te nemen. Meer genieten, meer dankbaar zijn voor het geen er wel is…Mijn waarheid haha!
Beste Adalgisa,
Gefeliciteerd met het openen van je praktijk! Dat je maar vele mensen mag begeleiden naar hun waarheid!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille
Jouw artikel spreekt mij ontzettend aan. Mijn hele leven heb ik veel weerstand ondervonden door openheid te brengen bij misstanden,
Maar het allerergste en ziekmakende voor mij uiteindelijk is de situatie die er was binnen ons gezin vroeger. Nergens mocht je over praten, niets mocht je benoemen en iedereen ging daar in mee. Er was ernstige lichamelijke en emotionele mishandeling en daarbij voor mij nog eens sexueel misbruik. Ik was de enige dochter. Van jongs af aan heb ik mijn ouders aangespoord hulp te zoeken, er over te praten met mij om zo te komen tot een betere verstandhouding. Ik had nog een heel leven voor mij en wilde het verwerken en achter mij laten. Ik werd belachelijk gemaakt en ze weigerden iedere steun of medewerking. Niemand uit het gezin steunde mij. Ik was “lastig”, moeilijk, anders. Dit heeft een diepe wissel getrokken op mijn verdere leven. Het vertrouwen was weg. Een aantal keren heb ik een zware depressie gehad. Zo zonde van dit leven, mijn leven. Ik was blijkbaar niet in staat om er mee om te gaan. Ik voel mij een roepende in de woestijn.
Carola
Beste Carola,
Ja, dat valt beslist niet mee. Ik kan het ook vaak niet goed begrijpen dat een heel gezin weigert om de situatie onder ogen te zien. Ik vermoed dan altijd dat het te zwaar en te pijnlijk is om te moeten toegeven dat het allemaal echt heeft plaats gevonden, recht onder hun neus en dat ze gefaald hebben in jou een veilige jeugd te geven. Dat moeten toegeven, is voor sommige mensen niet op te brengen. Het is voor jou zo bitter dat je het niet voor elkaar hebt kunnen krijgen. Ik denk dat er vele vrouwen zijn die precies hetzelfde hebben doorgemaakt. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat de MIR-Methode je wat heling kan brengen!
Veel geluk, ondanks alles!
Mireille
Goedemorgen Mireille,
Ik ben al heel lang bezig met de MIR-Methode en ben jou er heel erg dankbaar voor dat je dit deelt met echt iedereen.
Ook mij is deze waarheidsbrenger duur komen te staan.
(wist niet dat het zo werd genoemd)
Zolang er om de brei heen wordt gedraaid, en ik spreek zoals anderen dat willen horen, is er niets aan de hand..
Maar zodra ik een eigen mening laat horen,,,,lig ik er uit!
Hierdoor ben ik vele mensen kwijt geraakt zo ook mijn eigen zoon en dochter..ik was te eerlijk tegen mijn dochter om te durven zeggen dat ik haar niet langer financieel kon sponsoren…Willen nooit meer contakt met mij en de kleinkinderen mag ik niet meer zien..
Ik was te eerlijk om te durven zeggen dat ik een grap over Ebola niet terecht vond op FB, tegen de vriendin van mijn vriend zijn zoon…
Geen contakt meer dus..want hoe durfde ik te zeggen dat ik dat niet leuk vond!!!
Inmiddels is het zo dat ik FB definitief heb verwijderd.
Vrienden heb ik helaas niet en de Familie is uitgedund van tigtal tot 3..
De mensen moeten mij niet, zeggen ze…
En dat klinkt heel erg naar,gemeen en kwetsend.
De een praat tegen de ander en zo gaat het balletje rollen maar aan het eind van de kring is het opeens een heel ander verhaal..
Respect en begrip is er niet meer bij is mijn ervaring.
Ik dacht altijd…Het zij zo..laat dan maar ..
Tot nu toe dus en ik tot mijn stomme verbazing lees wat jij schrijft Mireille..
ik ben dus ook een waarheidsbrenger en heb daar de -verdriet rekening- dubbel van gedragen..
Ik ben dus veel te eerlijk!!!
Maar weet je, persoonlijk ben ik er blij om dat ik niet meer mee draai met de meute en dat gekarn..
Ik heb mij er bij neer “moeten” leggen en het heeft lang geduurd voor ik er vrede mee heb.(soms nog niet makkelijk)
Inmiddels ben ik er wel helemaal klaar mee en heb ik besloten dat Ik ik ben en als iemand daar moeite mee heeft, kan ik er niets aan veranderen..
Dat geldt bij hun naar mij toe tenslotte ook zo…
Beste Christina,
Ja, het zijn harde, hele harde reacties die mensen hebben gegeven. En uiteindelijk is het net zoals jij schrijft, een soort van graag of niet. Trouw blijven aan jezelf is dan het hoogste goed dat je kunt nastreven. En als we geen draaiers, smoezers meer in de wereld hadden, zag het er gelijk een stuk beter uit! Dus… blijf dit voorbeeld uitdragen! Ik hoop dat de MIR-Methode je erbij kan steunen!
Groetjes, Mireille
Dankjewel Mireille! Zo herkenbaar! Zo mooi, maar ook zo verdrietig en pijnlijk!
Ik ben een waarheidsbrenger. Dat wordt mij meestal niet in dank afgenomen.
In de koppeling met roken en overgewicht herken ik mijzelf niet.
Als de boomerang terug komt duik ik mijn tuin in! Tuinieren brengt rust door letterlijk te aarden in mijn tuin. De MIR methode helpt daarbij als aanzet. Komende zomer ben ik 10 jaar tuin en beplantingsontwerper en tuincoach. Ik laat je zien wat er groeit in je eigen omgeving en hoe je dat omvormt tot een geaarde plek. Dan vliegt de boomerang over en ziet daar beneden een paradijselijk tuintje liggen! hartelijke groet van Q van http://www.qgardens.nl
Beste Q,
Wat leuk dat je je website laat zien! Hij is prachtig! En wat een leuk en bijdragend werk heb je gecreërd. Ik kan me helemaal voorstellen dat jij die boemerang zo kunt laten overvliegen door in je tuin te werken. Mooi om te zien dat je in de tuin zoveel harmonie creëert voor mens, dier en natuur!
Dankjewel daarvoor!
Groetjes, Mireille
Hallo Mireille,
Eindelijk een naam voor mijn “kwaal”. Vlak voordat mijn vriend stierf, zei hij: “Ina hoe kun je dat nou zo zeggen, je hebt wel gelijk, maar kun je het niet anders zeggen?” Ik ben nu een weg aan het zoeken om het op een tactische, humoristische manier te zeggen. De MIR methode geeft me veel zelfvertrouwen. Bedankt , ik ben er heel bij mee.
Liefs Ina.
Beste Ina,
Wat fijn dat je jezelf herkent! En ja, je woorden verfijnen, is dan eigenlijk waar het op neer komt! Mij heeft het werk van Marshall Rosenberg enorm geholpen! Lees zijn boek Geweldloze Communicatie en je krijgt tientallen super-praktische zinnetjes die je zo kunt oefenen bij jezelf. Dan kunnen mensen makkelijker horen wat je te zeggen hebt.
Veel geluk en nog sterkte met het verlies van je vriend!
Mireille
Goedemorgen Mireille,
Ik heb uw verhaal met grote belangstelling gelezen en mij ging een licht op waarom ik een week geleden voor mezelf en andere vrouwen ben opgekomen. Ik doe nu sinds een paar maanden de MIR-Methode. Door een korte ernstige ziekte had ik contact met een vrijwilliger van het Rode Kruis. Bij het eerste contact met mij om samen naar dokter en/of ziekenhuis te gaan bood hij mij op het einde van het gesprek zijn seksuele diensten aan. Ook liet hij mij voor zijn diensten etentjes betalen. Toen het mij weer beter ging, heb ik contact gezocht met het Rode Kruis en heb – mede door ondersteuning van mijn vrouwelijke huisarts – een klacht ingediend. Het Rode Kruis heeft toen een Nationaal klachten coördinator gestuurd, die ik het hele verhaal heb verteld. Ik ben heel erg trots op mijzelf dat ik dit – ondanks dat vele mensen mij afgeraden hebben om een klacht in te dienen – toch maar gedaan heb.
Een dikke knuffel voor Mireille van mij: X
Beste Bea,
Ik ben ontroerd van dankbaarheid! Wat heb je dat fantastisch gedaan! En dankjewel namens alle vrouwen die je hiermee ook hebt geholpen, want seksuele toenaderingen geven vaak zoveel verwarring dat veel vrouwen in eerste instantie niet goed tegengas geven. En wat krachtig dat je niet hebt geluisterd naar de mensen die het je hebben afgeraden! Je krijgt een dikke knuffel terug! X
Groetjes, Mireille
Door de waarheid te spreken ( zonder te beledigen ) hou je de mensen over die echt van je houden en respect voor je mening hebben.
Lieve Mireille,
Het is lastig. Ik ben misschien een beetje een waarheidsbrenger maar ook weer niet helemaal (hou dingen lang voor me maar voel alles aan) Ik voel aan als mensen oneerlijk zijn en spelletjes spelen, Dat stoort me niet om de oneerlijkheid zelf maar omdat me dat onzeker maakt. Ik weet niet waar ik dan aan toe ben.
Waarheidsbrengers die wel even drie keer nadenken voor ze wat zeggen, dat zou ideaal zijn. En ik spreek uit ervaring. Ik heb dat geleerd van de diplomatieke mensen in mijn leven. Dacht eerst altijd wat een draaikont. Zèg het gewoon! Maar dat zijn weer mensen die soms ook iets meer rekening houden met de gevoelens van de ander. En niet zomaar alles eruit flappen. Ach het is best een beetje lastig en niet zo eenduidig. Dat is mijn waarheid.Ik ben blij dat ik niet meer een waarheidsbrenger hoef te zjn.
(Bij dezen dan toch nog één keer):-)
Beste Maud,
Ja, het kan zijn dat je hier een aspect van jezelf herkent. Het kan ook zijn dat je een andere missie hebt. Je hebt ook mensen die alleen maar hoeven waar te nemen dat iets niet klopt. Anderen ‘resoneren’ daar dan al op, waardoor ze de gelegenheid krijgen hun woorden te herpakken. Dit is meer iets wat energetisch werkt en vaak voor komt bij hooggevoelige mensen. Misschien herken je jezelf daar ook wel in. Ik ga daar nog een keer over schrijven. Ben nu aan het onderzoeken wat hooggevoeligheid volgens mij dan is, want er wordt heel veel over geschreven.
Groetjes en veel geluk met je gevoeligheid! Mireille
Dankjewel voor je reactie. Jij veel geluk met je onderzoek naar hooggevoeligheid
groetjes Maud
Prachtig artikel Mireille! Thanks!!
Zie ook: Avaaz.org The world in action.
Dit is dus een wereldwijde organisatie die misstanden in de wereld aan de kaak stelt. Door petities te tekenen kunnen we een verschil maken!
Harte-groet, mariet
Beste Mariet,
Dankjewel voor het benoemen van Avaaz. We kunnen met kleine handelingen al heel veel teweeg brengen. Ook via het zetten van een digitale handtekening, zo hup, vanachter je eigen computer.
Groetjes! Mireille
In vriendschappen is het ook moeilijk !in het begin vinden mensen het heerlijk !
Na verloop van tijd keren mensen zich van je af omdat het lastig is !
Helaas heb ik al op jonge leeftijd geleerd dat ik mezelf niet kon zijn. Ik was anders, niet goede genoeg, een beetje vreemd.
Hierdoor heb ik me gericht naar de wensen van de ander en ben ik mezelf verloren..
Door de MIR-Methode leer nu ik weer blij te zijn met mijn eigen ik!
Ik mag er zijn en mijn en mijn missie word duidelijker en ik wil er voor gaan.
Ook als anderen dat vreemd of raar vinden. Het is wie IK ben !
Beste Mireille,
Dit heeft mij diep geraakt.
Dank je wel dat jij dol bent op wereldverbeteraars zoals ik.
Van kinds af aan heb ik geleerd om mijn mond te houden over wat ik wist en zag.
Pas na het overlijden van mijn ouders ben ik gaan schilderen en tekenen en heb ik eindelijk (!) in mijn kunst mijn waarheid voluit kunnen laten zien.
Mijn werk kun je zien op: http://www.mijkcando.exto.nl
Ik zou je graag een keer persoonlijk ontmoeten.
M
Beste M,
Wat heerlijk dat je met je kunst jezelf zo prachtig kunt uiten! Daar ben ik ook dol op!
We kunnen elkaar vast een keer zien bij een lezing. Ik ga in juni nog een hele serie plannen, ook in het noorden.
Groetjes! Mireille
Hallo Mireille
Wat ik gelezen heb klopt. Maar het blijft moeilijk om steeds weer dingen te zeggen. het wordt steeds als commentaar gezien. Kost veel energie. Geeft frustratie en ja daardoor ga ik meer eten. Ik hou mij steeds meer stil, maar soms lukt dat niet. Met de gedachten in mijn hoofd van Niemand begrijpt mij. Ik doe het nooit goed. Zo is het leven pieken en dalen. Hoe kan ik dit aanpakken. Nu het weer voorjaar wordt. Loop en fiets ik het eruit. Dat helpt gelukkig wel iets. Blijft moeilijk
Beste Ria,
De MIR-Methode kan je hierbij helpen. Gewoon doorgaan met de 9 stappen. Wil je het praktischer aanpakken, dan kun je het boek ‘Geweldloze communicatie’ van Marshall Rosenberg lezen. Hij beschrijft letterlijk de zinnen die je kunt zeggen, zodat anderen zich niet zo aangevallen voelen. Je communicatie wordt dan veiliger voor anderen. Ze kunnen dan wel naar je luisteren!
Veel sterkte en vooral veel geluk gewenst!
Groetjes, Mireille
herkenbaar, zeker in de eerste weken dat ik de MIR-Methode deed voelde ik me weer spontaner worden. Gewoon weer reageren op iets zonder meteen te denken: zitten ze daar wel op te wachten? het voelde als een enorme bevrijding.
Ja behoorlijk herkenbaar wat jij schrijft en ook de reacties van de anderen. Ik ben ook vaak een waarheidsbrenger geweest. In verschillende situaties ben ik familie, vrienden en werk kwijtgeraakt. Wat ik vaak ook heb gemerkt is dat wanneer ik als de kwaaie pier wordt aangekeken het dan ook voelt dat het goed is dat de knuppel in het hoenderhok is gegooid. Nadat ik dan weg ben b.v. merkte ik dat er dingen veranderen, mensen gaan zich realiseren dat er dingen fout gaan en dat ze dat zelf in de hand hebben. Helaas gebeurt het maar heel weinig dat men hun fouten erkent en dat ze mij aanspreken dat ik gelijk had en ze misschien zelfs blij zijn dat ik dat heb gezegd. Nog steeds heb ik moeite met het feit dat als ik weg de dingen dan wel veranderen en ik genegeerd word en om nog een negatieve opmerking te plaatsen dat, in werkgever-werknemer situaties, managers met de eer gaan naar de directie toe. Maar om positief te eindigen, het maakt mij wel dat ik ben die ik ben. En daar ben ik trots op en blij mee.
Beste Marja,
Ja, dat is precies hoe het gaat: als je eenmaal weg bent, gaan mensen pas nadenken. Het is schrale troost dat te weten. Leuk te lezen in ieder geval dat je trots bent op jezelf, omdat je zo trouw aan jezelf bent gebleven! Krachtig hoor!
Groetjes, Mireille
Komiek is het zo dan dat een waarheidbrenger het mag zeg en verandering brengt bij andere mensen maar zelf in jet zelfde patroon blijft…ik leef samen met zo iemand..het heeft me al veel doen veranderen maar bij zich zelf is jet best wel moeilijk om iets te veranderen.en dan als hij weer me iets afkomt…dan is het huis te klein want er zijn dingen die in mijn gevoel niet kloppen.misschien ben ik wel een geblokeerde waarheidbrenger..want ik zien veel dingen die ik eigenlijk niet zeg.
Beste Hilde,
Ik denk dat het best zou kunnen kloppen wat je schrijft. Hoe zou het zijn als jij zou zeggen wat jij ervan vindt? Ik wens je toe dat je steeds meer je Moed gaat vinden!
Veel geluk en ook sterkte!
Mireille
O…AU…dus…en nu weer vooruit…me ondertussen gesteund voelen door de MIR methode…Namasté Mireille
Lieve Mireille,
Ik kreeg altijd keelontsteking als ik de dingen niet mocht benoemen zoals ik ze zag. Onrecht, en dan vooral van ouders naar kinderen toe. En dan denk ik… ouders, kinderen zijn liefdevolle spiegels. En dat komt terug in jouw verhaal Mireille: verantwoordelijkheid nemen voor eigen gedrag is soms ver te zoeken.
Nu ik zelf de MIR-methode (vooral MIR-op-maat) toepas, merk ik dat ik zaken weer oppak en neerleg bij anderen. Wat ze er van denken, dat is nu aan hen. Ik spreek, en niet meer uit boosheid, en daar voel ik mij heel erg goed bij.
Zelfreflectie hoort daar natuurlijk ook bij!
Prachtig verhaal weer en het komt binnen bij mij op het juiste moment! Dank je wel en tot ziens!
lieve groet, Zita
Beste Zita,
Ja, hoe letterlijk kan een lichaam het dan aangeven met een keelontsteking, he! Dankjewel voor jouw mooie begeleidingswerk en ik verheug me er ook op je weer te zien! Tot dan!
Groetjes, Mireille
Goeie morgen Mireille,
Ik wil ff één ding kwijt waar ik als eenling nooit tegen kan vechten.
We worden door de voedselindustrie besodemieterd waar we zelf bij staan, wat er op de verpakking staat klopt meestal geen ene moer van en eten we al lang niet meer het goede voedsel wat we eigenlijk nodig hebben. Alles moet opgefokt en vlug vlug geteeld worden en moeten dieren voor consumptie sneller groeien waardoor ons voedsel alleen maar ongezonder wordt, niks natuurlijks meer aan dus
Nee!daarvoor heb ik mijn eigen volkstuintje aangeschaft.
En dan niet te vergeten onze grootste genezer de farmaceutische industrie die ons alleen maar ziek houd in plaats van ons te genezen. Ons lichaam reageert ten alle tijden negatief op medicijnen dit niet door moeder natuur zijn gemaakt en krijgen we maag en darmklachten en daar krijgen we dan weer en medicijn voor en ga zo maar door. Vroeger waren het de zogenaamde kwakzalvers die middeltjes, pilletjes en zalfjes verkochten om rijk te worden nu is dat de farmaceutische industrie. Op heel veel vlakken kunnen we ons zelf HELEN daar hebben we geen farma industrie voor nodig.
Nu zijn zij de grootste kwakzalvers op deze aarde waar niemand wat aan kan en wil doen want dan komt de werkgelegenheid in gevaar en dat is dan weer slecht voor de economie en ga zo maar door.
Ik zou het van de daken willen gillen.
GELD MAAKT MEER KAPOT DAN JE LIEF IS en daar draait alles om of dat nu mensen levens kost maakt bij deze gigantische industrie niet uit.
Ook de overheid, artsen en verzekeringsmaatschappijen zijn grote leugenaars want zij spelen het spelletje mee alleen maar om het geld want daar draait het om HEEL DEZE AARDE GAAT AAN GELD KAPOT.
Iedereen weet het zo’n beetje maar we kunnen er niks mee en staan we met onze ruggen tegen de muur.
Wanneer veranderd deze leugenmaatschappij nu eigenlijk eens een keer.
Dat is wat ik ff kwijt wilde.
Groetjes aan iedereen,
Guus
Beste Guus,
Je demonstreert hier ter plekke jouw waarheidsmissie! Ik zou zeggen: doorgaan met het goede voorbeeld geven en er veel en vaak over blijven praten wat jij als misstanden ziet. Ik zie honderden projecten in Nederland die heel veel teweeg brengen. Het is stapje voor stapje, maar er is beslist beweging in de behoefte om gezondere voeding te kweken en alternatieve voor medicijnen te creëren. Hoe meer mensen daaraan bijdragen, zoals jij met je volkstuintje, hoe meer die beweging tot grote veranderingen gaat leiden.
Dankjewel voor jouw bijdrage hieraan!
Groetjes, Mireille
Beste Guus,
Ik ben het helemaal met je eens,
Het is een proces van bewustwording en dat gaat heel langzaam.
Wie wil er nu consuminderen in onze maatschappij van overvloed?
Lieve Mireille,
Herkenbaar en voor mij als hoogsensitief persoon soms een last.
Een pijnlijke last, die vaak een eenzaam bestaan met zich mee neemt. De mensen zitten niet te wachten op waarheidsbrengers. Ik denk dat het ook niet altijd goed is om altijd mensen de waarheid onder de neus te wrijven. Mensen leren het leven te leven soms beter door de leugens die zij leven te ervaren. Het Universum heeft z’n manieren om deze leugens aan het licht te brengen en dat is ook wat ‘leugens en bedrog’nodig hebben, Licht! Zelf ben ik r net als de bovenstaande reageerders voorichtig mee geworden. Eerst maar aan alle ‘leugen en bedrog’in je leven werken voor je die van een ander aan het licht wilt brengen. Niemand van ons is namelijk ‘leugen of bedrog’vrij. we zijn hier juist op aarde om dit te keren. Dat is waar leugens en bedrog verwant liggen, aan angst. Zodra mensen hun eigen angsten onder ogen durven zien en ervaren dat ze waardevol zijn op een unieke manier die voor iedereen uniek is, zullen ‘leugens en bedrog’vanzelf verdwijnen. Liefs Grace en een fijne mooie dag Mireille.
Beste Grace,
Mooi verwoord! Zo zal het ook vast in elkaar zitten: mensen die nog pijn hebben, hebben nog list en bedrog nodig om zich te handhaven. Uiteindelijk gaan we het uit ons ‘DNA’ weg krijgen, daar geloof ik ook in!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Lieve Grace,
Wat heb jij dit mooi gezegd, zo waar en toch zo liefdevol naar voren gebracht. Bedankt
Ik denk dat als je de waarheid op een liefdevolle en respectvolle manier zegt dat deze boodschap ook positiever wordt ontvangen. Het is altijd een spiegel naar jezelf toe omdat iets niet goed voelt. Hoe de ander ook reageert… hij of zij zal er altijd over gaan nadenken. Natuurlijk is het moeilijk om misschien kritiek te krijgen en is het soms ook wegslikken. Maar omdat je iets uit vanuit je eigen gevoel is het voor jou altijd goed. Er komt ruimte vrij in jezef..
Lieve Mireille.Je artikelen roepen vaak zoveel in mij op dat ik soms niet in staat ben om het te verwoorden….of dat ik er nog dagen mee rondloop en voorvallen in mijn gedachten teruggebracht worden, zoals laatst over bruggenbouwer, zo herkenbaar en soms ook zo pijnlijk.
Waarheidsbrenger, JA!!!! Zoals nu in de kerk waar ik kom sinds een jaar.
En waar ik elke keer weer opnieuw mag reageren over ‘verbinden’ tussen religies ipv ‘dit is de ENIGE weg….’terwijl Jezus volgens mij een mystieke uitleg bedoelde. Ik voel dan vaker een diepe haat naar mij gericht worden en toch moet ik blijven staan voor deze waarheid. Het gaat niet om mijzelf. Ik heb een hele weg afgelegd via Brahma Kumaris, TM, boedhisme, soefisme….terug bij Jezus, daar ‘hoor ik’ maar op een hele eenvoudige manier..
en voel ENORM VERLANGEN naar VERBINDING tussen alle mensen/religies. Soms voel ik mij ‘schijtbang’ maar ik mag niet weglopen, zo voelt het. Vooral voel ik mij vaak intens verdrietig. Mijn hele leven heb ik onrecht ‘moeten’ benoemen en voor anderen opkomen. (20 jaar bij mensen met een verstandelijke beperking, 5 jaar met uitgeprocudeerde vluchtelingen, 3 jaar bij kinderen, een partner die de diagnose schizofrenie had gekregen en waar ik heel veel heb moeten opkomen voor zijn belangen tijdens zware psychoses, met politie en rechter moeten ‘onderhandelen’, over isoleercel, rechten etc.
Heel veel machtsmisbruik gezien, ook bij groepsleiders…brrr ik heb er een ‘sensor’voor lijkt het wel. Ook flink ‘moeten’ opkomen bij psychiaters/behandelaren voor mijn ouders na de zelfdoding van mijn broer…
Ook prive, ik voel het haarfijn als iets niet klopt maar dit wordt allesbehalve in dank afgenomen. Het is ook echt een ‘goed de pols voelen’, en geestelijke leiding vragen, of iets gezegd moet worden of juist niet, en hoe en wanneer……..zo maar alles eruitflappen is soms juist héél ‘dom’ en brengt nog meer verwijdering, ook dat ik mag ik nog meer leren, soms ben ik te snel en te ongenuanceerd en vooral is mijn hart niet zacht maar oordelend en dan kan de ander het uiteraard niet horen. Hierin mag ik nog flink leren!!!
Ik ervaar een flink stuk angst in mijn keelgebied. Vooral voor mezelf opkomen is een hele lastige. Voor iemand anders zijn of haar recht opkomen, dan kan ik een echte ’tijger’ zijn maar voor mezelf lukt dat vaak veel moeilijker/niet….er begint nu langzaam, ben 51…ha ha..verbetering in te komen, maar voel heeeeeeeel veel angst als ik dat doe, en ik heb dan ook sterk te neiging om dan te dissosieren…zo eng voelt het dus…(is geheel in tegenstelling met als ik moet opkomen voor anderen voor een belang dat mijzelf niet aangaat)
Momenteel heb ik een slechtfunctionerende schildklier…
daarvoor altijd een eerder te snelwerkende!
Zit in een herstel van veel te lang en te hard werken maar ook van té veel (in)slikken.
Ben hiermee op aarde gestart en dan een zeer autoritaire vader ‘gekozen’ (beide ouders hebben moeite met spreken maar mijn vader was binnenshuis zéér streng en dominant en wij 4 kinderen werden geacht ons ‘koest’ te houden. Nu, met terugwerkende kracht zie ik dat mijn beide ouders ‘overspannerig’ waren héél en erg gevoelig).Mijn moeder heeft nooit durven spreken tegen mijn vader en ‘gebruikte’ ons kinderen om haar ongenoegen te uiten waardoor wij nog meer een hekel kregen aan mijn vader. Ik kwam in een enorm loyaliteitsconflict terecht hetgeen nu aan het herstellen is.
Mijn moeder had een goedaardig gezwel in haar schildklier toen wij jong waren! Mijn ouders zijn nu allebei 81 en nog steeds speelt die problematiek tussen hen.
Ik zie het hele patroon nu terug bij mijn broer en zus en voel me hier ook echt ‘klokkenluider’, sterk opkomen voor de kinderen (die ik zelf helaas niet heb mogen krijgen!)en het ‘machtsmisbruik’ benoemen. Het klinkt groots en zwaar maar ik zie het voor mijn neus gebeuren/herhalen.
Ook in de flat waar ik woon. En waar de buren heel boos spreken en zijn over andere buren (autistische buurman die soms de hele boel kort en klein slaat/schizofrene buurman met zijn ‘buien’/buitenlanders…) Ik ‘moet’ blijkbaar altijd opkomen voor mensen die ‘uitgekotst’ en niet begrepen worden…dat is altijd al zo geweest.
Toch voel ik ook dat het een ‘opdracht’ is om HELEMAAL WAARHEID te durven gaan spreken over mezelf. Vooral ook in de kleine dingen, bv. dat ik niet wil afspreken, dat ik een gesprek mag stoppen als het mij teveel is, dat ik een volledig nee mag geven en dat de ander dan boos mag zijn……die hele simpele dingen waar veel mensen moeite mee hebben maar ook daar verlang ik TOTALE EERIJKHEID in!!!
In mij is een heel groot verlangen naar ZUIVERHEID, OP ALLE GEBIED!
amen. (ha ha).
Anja.
P.S. Verder komt er nog een pijnlijk gegeven in mij naar voren nav dit waarheidsthema.
Al jaren speelt er iets moeilijks in de onderstroom tussen een vriendin en mij waarin ik zo graag de waarheid op tafel wil krijgen en ons beider aandeel in het licht wil brengen.
Zij wil hier echter niet samen naar kijken maar praat er wel over met andere vriendinnen. Dit doet mij heeeeeeeel erg zeer!
Beste Anja,
Het is overduidelijk dat dit jouw missie is! En wat leef je hem al sterk! Ja, prachtig dat je het nu ook voor jezelf sterker wilt gaan maken. Opkomen voor jezelf, is minstens zo belangrijk. Ik ben blij dat je er bent en dat je al zoveel en zo vaak voor anderen van grote betekenis bent geweest!
Veel geluk wens ik je!
Groetjes, Mireille
Lieve Mireille, dank voor je lieve reactie.
Toch vraag ik me nu af of het mogelijk is om mijn stuk te verwijderen. Ik kan er letterlijk niet van slapen en voel dat ik veeeeeeeeeel te emotioneel en ZONDER WIJSHEID geschreven heb.
Ik voel me vooral niet prettig bij alles wat ik over mijn familie heb geschreven. Dat is veel te openhartig en herkenbaar en bovendien weet ik echt ten diepste dat mijn ouders en broer en zus het nog niet anders kunnen en dat ik vooral naar mezelf mag kijken, wat mag IK leren!!!
Ook voel ik mezelf als veeeeeeel te oordelend en losloppig en ik wil juist zelf ook ‘is het waar, is het nodig, is het aardig’ leven, en dat heb ik hiermee geenszins laten zien hierin.
Liefs en dank, anja.
Beste Anja,
Hoe mooi is het dan dat je terug kijkt naar je eigen woorden en er dan opnieuw van kunt leren! Volgens mij werkt het heel vaak zo en dat is juist de kracht van het opschrijven! Dus goed gedaan en veel plezier met jezelf verder ontwikkelen!
Groetjes, Mireille
Anja, ik ben trots op je! ♥
Deze nieuwsbrief is voor mij een eye-opener, dank je wel!
Door dit te lezen ben ik me ervan bewust geworden dat ik inderdaad een waarheidsbrenger ben en ik besef nu ook dat ik sinds ik MIR (weer) steeds vaker durf te zeggen wat ik wil zeggen.
Het is er in de jaren ingeslopen dat dit een negatieve eigenschap van mezelf is, zeggen wat ik te zeggen heb, en ik heb inderdaad overgewicht, maar zou dat never nooit niet hiermee in verband hebben gebracht ……..
Dank je wel, ineens boem is zojuist het besef bij me binnengekomen dat dit een missie is en geen negatieve eigenschap ……… Ben zo benieuwd of dit nu
ook iets met mijn overgewicht doet ………!!!
Beste Nicole,
Hoe meer je het laat stromen, hoe minder je het hoeft op te potten. Dat is wat je lichaam je duidelijk wil maken. Ik ben zó blij voor je dat je jezelf hierin herkent! Veel geluk met het uitleven van je waarheidsmissie! Laat me weten hoe het met je gaat!
Groetjes, Mireille
Ik ben altijd een klokkenluider geweest, zowel binnen bedrijven als binnen kerkelijke organisaties. Dat werd me niet in dank afgenomen. Toen ik ouder werd, dacht ik: ‘Daar kan ik niet meer tegen. Ik doe het niet meer’. Maar toen kreeg ik een droom. De betekenis van de droom hield in, dat ik wel op het goede spoor zat, maar me niet volledig had toegewijd aan mijn missie hier op aarde. Ik wist gelijk waar het over ging: ik probeerde in een heleboel omstandigheden nu de kool en de geit te sparen. Ik dacht toen: ‘Ik ben nu 64 jaar. Het wordt hoog tijd, dat ik me voor de volle 100% inzet voor de dingen waar ik voor ga’. Ik heb toen radicaal het roer omgegooid en ben weer als van ouds degene die voor waarheid gaat. En het voelt ZO goed! Dit ben ik! Ik kan niet schipperen, dan ben ik gewoon mezelf niet.
Beste Corrie,
Hoera! Ben je dankbaar dat je je eigenheid weer zo hebt terug gevonden. En wat een prachtige droom! Ik vermoed zelf dat met het ouder worden ook meer lef ontstaat om wel de waarheid hardop uit te spreken. Ben in ieder geval heel blij met de prachtige bijdrage die jij hierdoor levert. Dankjewel!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille,
Ja daar herken ik mezelf heel duidelijk in, maar ik wist niet dat het een missie was. Rechtvaardigheid en eerlijkheid zijn heel belangrijk voor mij en die zijn er helaas niet altijd. Inderdaad ik weet uit ervaring dat dat heel lang kan duren en dat veel mensen de waarheid niet willen zien omdat dat gemakkelijker is en minder storend. Ik probeer ook met tact de waarheid te zeggen. En ja, het begon al op de middelbare school en het zit in mijn karakter en ik heb er ook mensen meegeholpen.
En soms zeggen mensen later : je had gelijk ! Ze hadden gewoon tijd nodig en dat kan inderdaad jaren duren, maar ze zijn er dan bevrijd van en voelen zich beter en dat versterkt mij weer om door te gaan om de waarheid te zeggen.
Hartelijke groet, Ada
Hallo Mireille,
Ik lees net je nieuwsbrief over waarheid spreken.
Ik geloof zeker dat de MIR-Methode dit activeert.
J.l. zondag kwam ik weer in een situatie terecht waarin ik nu eindelijk de moed had om de waarheid uit te spreken. Deze persoon komt steeds met haar hele voorraad frustraties onze groep in, valt deze of gene en ook mij aan over dingen die niet eens gebeurd zijn, en doet dit al twee jaar. Er zijn mensen uit deze groep gestapt door haar vervelende en overaanwezige gedrag. Ik heb de moed genomen om haar in het bijzijn van de groep, waarin ze zelf publiekelijk een man en ook mij voor schut wilde zetten, te confronteren met haar altijd aanwezige oorlogsstemming, en haar verzocht hier mee te stoppen. Ik heb zelfs het aangekaart dat de meerderheid van de groep dit als vervelend ervaren, echter dit niet rechtstreeks tegen haar zeggen, en dat ze gewoon doorgaat. Ik kreeg bijval van de man, deze beaamde dat de andere mensen ook over haar gedrag klagen. Normaal zou ik me schuldig voelen, nu helemaal niet het heeft mij erg opgelucht, voelde mezelf in mijn kracht staan en ga door met het niet toestaan van negatieve vervelende acties tegen mij.
dus het werkt!
gr van Ellie
Beste Ellie, fantastisch dat je het gedurft heb deze persoon de waarheid te zeggen, die man en de andere mensen zullen je er dankbaar voor zijn. Iemand die de sfeer in een groep verpest, moet dat horen en waarschijnlijk dachten anderen dat ook, maar het is niet altijd gemakkelijk om dit te zeggen.
Ik heb bewondering voor je en ga zo door !
Hartelijke groet Ada
Beste Ellie,
Wat vervelend zo’n persoon in de groep te hebben en dat dan anderen de dupe zijn en vertrekken. Er zijn mensen die dat gewoon in zich hebben en je niet willen ontzien omdat zij het nu eenmaal van hun kant bekijken die mogelijk niet de juiste voorstelt. Dergelijke mensen zou ik buiten de groep plaatsen omdat zij een negatieve energie hanteren waardoor jou positieve energie beïnvloed kan worden. Dit kan tot allerlei narigheid voor jezelf en de groep leiden dus probeer dat te voorkomen door afstand te nemen van dat soort figuren
Mij maar al te bekend. Ben geen betweter hoor, maar noem t maar waarheidsbrenger, dat klopt. Nadeel: mensen trappen of laten je vallen. Niet altijd dat ook weer niet. Je weet dan wel gelijk hoe t eea zit, ook bij mijzelf.
Beste Ellie,
Krachtig gedaan! En dankjewel namens de hele groep dat je zoveel moed hebt getoond!
Groetjes, Mireille
Heb altijd de neiging om onrecht aan te kaarten Als kind ging dat vanzelf, hoe ouder ik word hoe moeilijker ik het vind om te zeggen wat ik van een situatie vind. Houd me nu vaker stil. Ben bang om gekwetst te worden.
Beste Sijke,
Het is altijd heel begrijpelijk dat waarheidsbrengers stiller worden. Ik hoop dan ook dat je je moed terug kunt vinden met het doen van de MIR-Methode. Zodat jij weer meer jezelf kunt zijn.
Veel geluk!
Mireille
Ik heb dat ook, maar vind het vooral moeilijk om op zo’n moment de juiste woorden te vinden! Altijd achteraf bedenk ik me pas wat ik had kunnen doen of zeggen! Hoe leer ik dat? Wie helpt me daarbij?
Beste Anouk,
Je kunt veel hulp vinden in het boek van Marshall Rosenberg: geweldloze communicatie. Daarin staan letterlijk zinnen die je kunt gebruiken. En het is doen, doen, doen en elke keer wordt het iets makkelijker.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Dat klopt helemaal, Ik probeer nu geen blad voor de mond meer te hebben. Ik voel me daardoor veel beter. Vroeger als kind waren volwassenen vaak boos op mij omdat ik weer eens wat gezegd had wat niet door de beugel ging… Nu vanaf de dag ik de MIr-Methode doe ben ik weer begonnen mijn grenzen aan te geven en te vertellen als iets niet kan of dat er onrecht is. Ben ook naar een andere Unit gegaan omdat er op de andere Unit veel onrecht was en ik niet kon werken daardoor. Door het aan te geven lagen er ineens alle problemen bij mij.. Ik kon veranderen naar een andere plek en dat heb ik gedaan. Nu zit ik weer op mijn plekje ergens anders en waarderen de mensen mijn mening. Het komt goed om soms een risico te nemen nu ik ouder ben.
Liefs van Jolanda
Het bovenstaande klopt precies ik heb in mijn leven heel wat onmin retour gekregen door te zeggen wat ik ervan vond en hoe mensen met dingen omgaan. van we weten nu wel hoe jij erover denkt enz.
Ben dus inderdaad heel voorzichtig geworden in wat ik zeg en doe maar valt vaak moeilijk en dan gooi ik het er toch uit wat weer de nodige problemen oplevert. maar hoop doet leven hoor.
Beste Michel,
Zo is dat, hoop doet leven! Wat misschien een idee is, is om het werk van Marshall Rosenberg ‘Geweldloze Communicatie’, erbij te bekijken. Die geeft hele makkelijke aanwijzingen van hoe je een boodschap zó kunt brengen dat de ander het hanteren kan.
En hoe dan ook, dankjewel voor jouw wakker-schud-werk!
Groetjes, Mireille
toevallig heb ik al drie hoofdstukken uit dit boek uit en helpen doet het inderdaad is best wel een aanrader.
Goedemorgen Mireille,
Dank je wel voor deze nieuwsbrief. Jouw woorden maken weer een hoop los en brengen herinneringen aan de oppervlakte die ik nu heel anders bekijk. Ik ga ineens meer begrijpen van hetgeen er in mijn leven gebeurd is. Dank je wel. Ik ga weer rustig verder aaien. Geniet van een zonnige dag! Groetjes, Ria
Ik heb je verhaal met grote belangstelling gelezen. Ik voel me een waarheidsbrenger. Wat ik op mijn hart had/heb en ook onder woorden bracht, werd niet altijd in dank afgenomen. Liever de onechte vrede bewaren, dan kritisch te durven kijken. Na een werkverband van 15 jaar ben ik als “boodschapper” onder druk gezet en heb ik zelf de knoop doorgehakt en ben gestopt bij deze organisatie. Het werk mis ik, omdat het mijn hart had. De organisatie mis ik geen dag!
Ik hoop mijn evenwicht terug te vinden met behulp van de MIR methode. Met dank Mireille!
Beste Els,
Je hebt een dappere beslissing genomen. Fijn dat je de organisatie niet mist! En ik ben nieuwsgierig wat je daar uiteindelijk teweeg hebt gebracht, want dat is ook kenmerkend voor dit soort moeilijke situaties: dat er na vertrek van de ‘boodschapper’ echt dingen blijvend veranderen.
In ieder geval dank voor jouw zijn en dat je het trouw bent!
Groetjes, Mireille