144. Maar ik wil mijn moeder niet loskoppelen!
‘Moeder loskoppelen’, Stap 3 van de MIR-Methode vindt lang niet iedereen fijn om te doen. “Ik wil mijn moeder niet loskoppelen. Het is zo’n grote schat.” “Ze stond altijd voor ons klaar. Dankzij haar heb ik een fijne jeugd gehad. Waarom moet ik mijn moeder dan loskoppelen?” “Mijn moeder is overleden, dan hoef ik haar toch niet los te koppelen? Dat voelt niet goed.” Het zijn allemaal heel begrijpelijke reacties. Misschien is het fijn als ik er wat meer over uitleg, over hoe het werkt.
Wat doet ‘moeder loskoppelen’?
Wat het doet, is jezelf losmaken van je moeder. Van al haar verwachtingen van jou, de hoop dat je je voorbeeldig zou gedragen, want dan was zij een goede moeder. Je schuldgevoelens, omdat zij minder te zeggen had dan jij nu. Het voorbeeldgedrag dat je onbewust hebt overgenomen, zoals jezelf wegcijferen. Haar minderwaardigheidsgevoelens, haar emoties, haar depressies, haar uitbarstingen, haar woorden, haar energie.
En andersom ook: je verwachtingen van haar, je gedrag om haar aandacht te krijgen, om haar liefde te winnen, de afweermechanismes die je ontwikkelde tegen haar manipulaties, het verlangen naar de moeder die ze niet kon zijn. Omdat ze te druk was met haar gezin, het dagelijks draaiend houden van alles wat noodzakelijk was, zoals huishouden, voeding, schone kleding, op tijd naar sport brengen en halen.
Wanneer je ‘moeder loskoppelen’ zegt, maak je jezelf los van je moeder. Je geeft je onbewuste de opdracht: mijn moeder heeft haar leven en ik heb het mijne. Je haalt je moeder uit je systeem en laat haar los. Zij mag haar eigen weg gaan. En je maakt jezelf daardoor vrij om jouw keuzes te maken, zodat jij je eigen weg kunt gaan.
Moeder staat voor alle vrouwen en meisjes
Als je bij stap 3 ‘Moeder loskoppelen’ zegt, dan heeft dat niet alleen effect op het loskoppelen van je moeder, maar op alle vrouwen en meisjes die je ooit in je leven hebt ontmoet. Ook uit vorige levens. Je oma, tante, zus, dochter, nicht, ex-vrouw, ex-vriendin, de schooljuffrouw, de buurvrouw, sportlerares, collega, de koordirigente, de moeder van een klasgenootje van je kind, de pestende meid op school, het overleden zusje, enzovoorts. En niet te vergeten je huidige partner! Je maakt je onafhankelijk van oude pijnen en knipt lijnen door met vrouwen/meisjes waardoor je nog altijd ongemerkt beïnvloed wordt. Het is een subtielere stap dan ‘vader loskoppelen’, omdat de invloed van vrouwen onzichtbaarder is. Je wordt minder gevoelig voor het onprettige gedrag van vrouwen in het algemeen, zoals manipulatie, jaloezie of roddelen. Je blijft sterker in je kracht staan. Je laat al het gekissebis van je rug afglijden en kiest bewuster voor vrouwen die oprecht en integer in het leven staan.
Maar ik had zo’n fijne band met mijn moeder
Wanneer je moeder overleden is, werkt stap 3 nog steeds. Ook over de dood heen kun je jezelf loskoppelen van je moeder of andere vrouwen die overleden zijn, omdat ze ongemerkt nog altijd invloed op je kunnen hebben, door de gedachtes die je over hen hebt. “Wat zou moeder hiervan gezegd hebben?” En dat hoeft niet negatief te zijn. Misschien was de band met je moeder erg fijn en mis je haar enorm. Dan klinkt ‘moeder loskoppelen’ zo naar! Ja, begrijp ik! Dan is het goed te weten dat de hele MIR-Methode gericht is op jouw groei. Doe je stap 3 dan zal het geen verschil maken met betrekking tot de band tussen jou en je moeder, omdat die band prachtig was. Het zal jou eerder versterken om te putten uit een helder voorbeeld van hoe een moeder kan zijn! Stap 3 is dan voor jou meer gericht op het loskoppelen van andere vrouwen. Dus je aait ‘Moeder loskoppelen’, waarbij de warmte en liefde voor je moeder blijft bestaan, terwijl je andere vrouwen van je loskoppelt.
Aanwezigheid van moeder
Als kind had je last van de aanwezigheid van moeder. Moeders in vorige generaties waren altijd thuis. Het maakte dat ze veel invloed op je hadden en er weinig bewegingsvrijheid was. Je kon goed in de gaten worden gehouden. Misschien was je daardoor graag buitenshuis, spelen met anderen.
Moeders kwamen zelf aandacht tekort. Door de voortdurende zorg voor het gezin, de altijd drukke werkzaamheden, het wegcijferen, schoven moeders hun behoeften naar de achtergrond. Wat wilde moeder eigenlijk? Welke verlangens had zij? De meeste vrouwen kwamen niet voor zichzelf op. Lieten hun behoeftes achterwege of praatten het zichzelf uit het hoofd. Of werden tegengewerkt door de normen in de maatschappij: “Als je in verwachting bent, moet je ontslag nemen.” “Als moeder hoor je thuis te zijn bij je kinderen.” Nu vind ik het ook belangrijk dat de moeder bij de kinderen is, maar voor vrouwen was het toen nog niet zo normaal om de zorgtaak te delen met hun man. Het wordt gelukkig steeds normaler!
Verbetering van contact met vrouwen
Stap 3 ‘Moeder loskoppelen’ heeft nog een ander voordeel: Je maakt jezelf los van het systeem van je moeder. Zij gaat haar weg. Jij het jouwe. En vervolgens verbetert het contact tussen jou en haar! Ik heb al van meer mensen gelezen dat het contact tussen hen en hun moeder of zussen verbeterde door het doen van de MIR-Methode! En daar schuilt nog iets anders moois achter: de vereniging van vrouwen onderling. Het overstijgen van jaloezie en elkaar bestrijden, zodat vrouwen elkaar gaan steunen, handen ineen slaan en elkaar aanmoedigen. Vrouwen zijn zo lang gewend geweest om de ‘underdog’ te spelen, dat sterk staan en opkomen voor zichzelf onwennig kan zijn. Moedigen vrouwen elkaar aan, dan zijn ze sneller in staat om voluit hun missie te leven!
En jij? Merk jij ook dat je meer los bent van je moeder? Dat je het fijner vindt om met vrouwen om te gaan sinds je de MIR-Methode doet? Ik hoor het graag van je! Schrijf het hieronder, dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier.
Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Dat je omgang met je moeder en andere vrouwen mag opbloeien!
Groetjes, Mireille Mettes
lieve Mireille ik ben nu inmiddels n vrouw van 68 jaar was niet n gewenst kind bij mijn moeder met vele trauma’s, mijn vader was dominant, en mijn man was ook niet altijd even leuk en aardig, en ben n hsp mens opgegroeid heb hier nooit over kunnen praten heb geen vriendinnen, heb onbewust mijn leven bevroren, heb al wel vele stappen ondernomen, met de MIR-Methode word het wel n stuk beter, maar ben er nog niet, volgende maand n afspraak voor hypnose therapie hoop dat dit nog beter mag gaan helpen om mijn angst en spanningen echt kan loslaten warme groet Ursula
Ik ben heel lang -meer dan een jaar-, blijven steken in stap 3. Toen viel het kwartje: ik heb een veel oudere zus, die voor mij ook een soort ouder is geweest.
Ik heb een stap 3c toegevoegd: “zuster loskoppelen.” Nu zit er weer beweging in.
Het is zo bevrijdend om je vader en moeder, en daarmee alle mannen en vrouwen, los te koppelen. Hoe liefhebbend ze mogelijk ook waren. Om een onafhankelijk, autonoom mens te kunnen zijn. En om anderen dat ook te laten zijn. Ook je kinderen. Het heeft niks negatiefs of ondankbaars in zich. Ik ben blij met die stappen Mireille! Ik heb een lastige familiegeschiedenis en om die reden zijn de stappen voor mij belangrijk. Maar in mijn ogen zijn ze dat voor iedereen.
Hoi Mireille,
Ik wil als man wel reageren.
Doe al jaren aan de MIR. Het onderwerp 3 van de MIR zie ik als volgt.
Als je blijft geloven in de onvoorwaardelijke liefde van je vader en moeder
,eigenlijk de oermoeder en oervader, en dit hoef je niet los te koppelen.
Dan hoef je niet te praktiseren en kun je alles loslaten. Allemaal ballast.
Groetjes paul
Zijn er nou ecjt zo weinig mannen die hier schrijven?
Mijn moeder heeft haar hele leven lang in een slachtofferrol geleefd en als kind wilde ik maar een ding en dat was…mijn moeder gelukkig zien. Wat ik ook deed, dat lukte niet, het was nooit goed! Ik herinner mij als kind dat ze regelmatig zei “Als ik mijn hoofd niet vasthou vliegt het eraf”. Dat was voor mij als sensitieve kind beangstigend, wat als haar hoofd er af vliegt. Ze had een pot met pillen en als ze met haar handen haar hoofd vasthield wist ik niet hoe snel ik die pillen mest pakken, want anders….in de afgelopen 23jaar met reiki/bach/familie opstellingen waarin ik mijn meder een tijd niet gezien heb ben ik bij mezelf thuisgekomen en kwam ik erachter dat ik de slachtofferrol die ik aangenomen had wild afschudden, de was niet van mij. De slachtofferrol van mijn meder heeft altijd tussen ons in gezeten, het blokkeerde de liefdvolle stroming. Nu na een jaar de MIR-Methode is er een opening gekomen waarbij ik alle lasten terug gegeven heb aan mijn moeder en zij vertelde dat ze niet anders wist dan op de manier aandacht te krijgen, liefde! Sindien stroomt de liefde tussen ons en willen we samen de tijd inhalen de we gemist hebben, samen genieten van het leven. Nu des te meer want een paar weken na ons gesprek kreeg mijn moeder te horen dat ze vasculaire dementie. Dank voor MIR-Methode en voor de onvoorwaardelijke liefde die nu stroomt! Wendy
Beste Wendy
Het is heel pittig wat jij hebt mee gemaakt. Zeker als hoog gevoelig kind. Hoe gek het ook klinkt ik vind het ook een heel mooi verhaal.
Jullie zijn beiden enorm gegroeid. Ik heb reuze bewondering voor jou hoe je dat hebt aan gepakt. De erkenning dat je ook in de slachtofferrol zat is heel mooi. Dat is precies wat je nodig hebt om te handelen. Nou dat heb jij gedaan. En kijk eens waar je nu bent.
Ik hoop van harte dat jullie nog een mooie lange liefdevolle weg samen hebben. Een dikke knuffel van mij voor jou en je moeder.
Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn
Hoi Corrie,
Dank voor je lieve woorden, het is een pittige weg geweest! Klopt! Het voorwerk was gedaan zodat de MIR methode mij kon helpen om werkelijk mijzelf los te koppelen van mijn moeder. Dat betekende dat ik als kind uit de moederrol moest stappen , uit haar aura en als kind naast haar gaan staan. Na veel eigen werk te doen, onvoorwaardelijk van mezelf gaan houden was het tijd om wat tussen ons in zat weg te halen om de liefde te laten stromen. De MIR-Methode heeft mij niet alleen geholpen om mij los te koppelen maar mijn moeder ook van d’r eigen jeugd. Wat een prachtige cadeau. En te weten dat ik deze weg ook gegaan ben met mijn vader, maar dan vanuit een dominante en gewelddadige jeugd.
MIR-ren doe ik al wat jaartjes met mooi resultaat echter moeder loskoppelen lukt me nog steeds niet helemaal.Heb weinig tot geen(moeizaam)contact met haar daar het gewoon niet gaat. Zij is een vrouw nu 91, die op iedereen veel commentaar heeft behalve op haar zelf. Zij gedraagt zich als een soort koningin dus je moet maar knippen en buigen. Op mijn 54e 12 jaar geleden ben ik daarmee definitief gekapt (vertrokken buitenland na scheiding) en doe daar niet meer aan mee zoals de overige zussen wel blijven doen. Val dus geheel buiten de boot. Heb er erg onder geleden van jong kind af aan, was goed voor het huishouden en het “opvangen” van veel nare zaken binnen het gezin. Emigratie en scheiding werd mij hoogst kwalijk genomen. Soms denk je helemaal vrij te zijn en ineens overvalt zij je toch weer in de geest. Wat is dit toch? Ik heb haar vergeven want weet ook: zij heeft een achtergrond die haar weer gevormd heeft. Zelf heb ik wel een dierbaar contact met mijn beiden kinderen en mijn ex-man. Kan een mens zo jaloers/boos blijven/zijn op eigen kind of op zichzelf? Moet wel eerlijk bekennen dat het mij erg moeilijk valt hierover te berichten want je wilt zo graag een fijn contact juist met je moeder.
Beste Anette,
ik lees je bericht. ik herken er veel van. Heb je ooit wel eens gedacht aan Narcisme. Voor mij is dit wel een waarheid. Misschien brengt je dit op een ander spoor. En vul je je ook niet schuldig voor de waarheid.
Hartelijke groeten,
Anne Marie
Heel herkenbaar, zo’n moeder die blijft meekijken….
Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan, maar ik doe nu voor de tweede keer al een tijdje de MIR-Methode en mijn relatie met de vrouwen om mij heen is inderdaad verbeterd. Ik heb altijd een goede band met mijn moeder gehad en dat is nog zo. Ik mag me gelukkig prijzen dat ze nog steeds in goede gezondheid verkeert en zelfstandig woont op haar 83e. Ik heb 4 zussen en de relatie met hun is op dit moment heel fijn. Dat is wel eens wisselend geweest. Alleen met mijn broer heb ik niet veel contact helaas, maar als we elkaar zien is het prima. Hij zit in een andere levensfase. Het valt denk ik ook niet mee om enigste zoon te zijn (ook nog de oudste van 6 kids) en nu onze vader niet meer leeft,zal dat wel helemaal moeilijk zijn.
Ook met vriendinnen om mij heen is de relatie verbeterd en zelfs met mijn vrouwelijke collega’s. Het voelt heel fijn en dat komt inderdaad doordat ik meer in mijn kracht sta. Laatst heb ik een korte presentatie gehouden over de MIR-Methode bij het meditatie groepje waar ik bij hoor. Allemaal vrouwen. Het voelde heel fijn en ik heb voor het eerst kaartjes uitgedeeld. Ik kan je niet genoeg bedanken Mireille voor je prachtige methode. Er gaat een nieuwe wereld voor mij open 🙂
Heel veel liefs van mij.
Ohhh ik was zooo blij met “moeder loskoppelen” toen ik 4 jaar geleden de MIR-Methode leerde kennen.
Ik ben nu 55 jaar en sinds mijn 22ste ongeveer ben ik mij bewust van de zo enorme (negatieve) sterke emotionele band met mijn moeder. Sinds die tijd worstel ik om mezelf los te maken en mijn eigen weg te kunnen en durven gaan. Ik weet niet hoeveel therapieën ik al heb gedaan, maar echt veel werkte het op dit vlak niet.
Nu, na 4 jaar MIRren, vooral de laatste 2 jaar heel veel en heel bewust, kan ik zeggen dat ik mijn moeder heel goed kan loslaten. Ik heb nu een beter, meer relax contact met haar dan ik ooit gehad heb. Ik ben zo enorm blij voor mezelf dat ik (al) tot hier gekomen ben. Ik kan dit niet met haar bespreken, jammer genoeg, want ik heb haar ook uitgebreid verteld over de MIR-Methode en opgeschreven wat ze moet doen, mocht ze ook willen gaan MIR-ren, maar ze heeft daar nooit gebruik van gemaakt. En daar ben ik ook oké mee, zij is verantwoordelijk voor haar leven en ik voor het mijne!!
Ik ben zoooo blij met de MIR-Methode, het heeft me al heel veel gebracht!!
Beste Nicole
Dat is een lange weg geweest. Ik ben oprecht blij dat de MIR-Methode op je pad is gekomen. Waarschijnlijk was het de tijd om een stapje verder te komen in jou proces van los koppelen. Wat ik zo mooi vind aan het verhaal van jou dat je zegt dat je zo enorm blij bent met je zelf. Dat is zo belangrijk wanneer je liefdevol naar je zelf bent geef je het als van zelf door aan de mensen om je heen. Wat dan ook weer zijn uitwerking heeft. Ik vind het ook zo mooi dat je zegt dat je moeder verantwoordelijk is voor haar leven en jij voor de jouwe. Nicole je mag heel trots op je zelf zijn want inderdaad je bent al heel ver gekomen. Een dikke knuffel van mij. Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn
Hoi Mireille,
Een aantal jaren geleden heb ik het contact verbroken met mijn moeder. Zij heeft mij geestelijk en lichamelijk mishandeld vanaf mijn 5e jaar. Voor mij was het breken erop of eronder.
Maar los van mijn moeder ben ik natuurlijk niet, ik zit nog steeds in een heel proces.
Van de week heb ik me afgevraagd of het mogelijk zou zijn om haar te vergeven. Dit vergeven wil ik doen voor mezelf, niet vanwege een eventuele verzoening.
Ik heb gelezen dat vergeven pas mogelijk is als de herinneringen niet meer pijnlijk zijn. Ik vraag me af in hoeverre ik dit punt ga bereiken, of het uberhaupt mogelijk is. En is het ook mogelijk om te vergeven ondanks dat het nog steeds pijn doet?
Kan de MIR-Methode mij hierbij helpen?
Lieve groet Karin
Dag Karin, bij mij heeft EMDR geholpen. De MatruxMethode heeft hetzelfde effect. Het is kortdurend met als gevolg dat je herinneringen wel blijven maar dat ze je niet meer beheersen. Dus beheren in plaats van beheersen. Goole maar eens …
Groet, Jorike
Ik bedoel: de MatrixMethode ….
Hoi Jorike,
Dank je wel voor je reactie.
EMDR zal mij helaas niet gaan helpen, volgens mijn psycholoog. Zij doet dit nl ook maar ziet in mijn geval geen positieve bijdrage. Er is nl teveel aan de hand.
groeten Karin
Beste Karin
Het is het proberen meer dan waard. Het is nog wel een heel proces waar je wel de tijd voor moet nemen. Ik wil je graag aan raden om de eerste 2 weken enkel stap 5 en 7 te aaien. En na die 2 weken mag je alle stappen doen. En graag veel water drinken om de afval stoffen af te voeren. Mocht het proces te heftig worden en je vind het te lang duren kan je altijd een afspraak maken met een MIR-Methode begeleider bij jou in de buurt. Ik wens je heel veel succes. Een dikke knuffel van mij .
Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn
Hoi Corrie,
Dank je wel voor je reactie.
Groeten Karin
Beste Christel,
Ja, en ik zal volgende week daar ook over schrijven, over het loskoppelen van kinderen, want dan wordt dat stukje nog duidelijker. Overigens komen die zinnen uit het gedicht dat ik ooit voor jongeren maakte.
Groetjes, Mireille
Ha Mireille.
Alleen de tekst al lezen geeft steun en inzicht..ik ben ook altijd dienend geweest naar mijn moeder die ook dominant was , en dat heeft veel invloed gehad.in mijn leven .
Ben ernstig ziek geweest ,en moest mijn moeder noodgedwongen loslaten, geef nu meer mijn grenzen aan, en geef zorg en aandacht , als ik er zelf ook tijd en energie voor heb, en het werkt, nu zij 87 wordt, en ik nog herstellend ben, en toch nog spannning heb van de nare ziekte Kanker,..gaan we op een gelijkwaardige manier en liefdevollere manier met elkaar om..De MIR Methode heeft me ook enorm geholpen, ook tijdens mijn ziekbed, het was een soort bidden voor mij, ik heb 2 de paasdag geen tijd gehad om te kijken naar je uitzending op internet, maar wel GEMIRT ha ha zo noem ik het altijd en dat toch een enorme inpact, ben HSPer dus ik pak dat snel op, was heel verdrietig en down, en heel slaperig, maar dat laat aan mij weer zien dat het echt werkt. nogmaals dank voor je tijd en nieuwsbriefen die je steeds weer stuurt, is altijd weer een steuntje in de rug…..succes verder en ik blijf je volgen …liefs Marjanne
Mijn moeder was echt ‘ondergeschikt’aan mijn vader. Alles wat hij wilde, gebeurde. Zij was zelf, in principe, in de basis, niemand. Dat heb ik altijd geweten en gemerkt. Ik heb dus ook duidelijk een vader-issue omdat daardoor al mijn relaties mislukte. Ik ben ‘hard en meedogenloos’ tegen mannen, ‘ze hoeven mij niks te vertellen’, ze moeten maar ondergeschikt zijn aan mij’.
Dat voorbeeld heb ik gehad. Nu heb ik de laatste jaren steeds meer ingezien dat mijn moeder, mijn moeder is en ik niet mijn moeder ben (en niet mijn vader) maar dat wat je gezien/geleerd hebt, is verdomd moeilijk anders neer te zetten en jezelf wel degelijk als individu, als vrouw te zien en als moeder, anders dan je eigen ouders. Wel lief kunnen hebben en wel tegen je kinderen zeggen dat je van ze houd.
Ik ben niet bekend met deze methode en val zomaar in stap 3, maar het viel mij op dat er stond LOSKOPPELEN en dat ben ik aan het doen. Maar mijn vader is een paar maanden geleden overleden en ik zie nu pas hoe ‘slecht’ mijn moeder het heeft gehad in haar leven, hoe zij in hemelsnaam haar leven zo heeft geleefd, snap ik niks van, hoe afhankelijk zij is geweest en hoe weinig zij voor zichzelf op durfde te komen en hoe ze onder het juk van hem heeft geleefd. Ik kan daar nog steeds boos en verdrietig over worden. Maar niet tegen haar, dat heeft geen zin. Zij moet daar zelf van zien los te komen en zelf inzien wat dat met haar heeft gedaan. net zoals ik moet inzien hoe mijn leven is gegaan met wat ik gezien en geleerd heb. Ik weet nu dus ook dat ik niet alleen een vader-issue heb, maar ook een moeder-issue. Zucht!
Beste Eijsje,
Dankjewel voor de heldere manier waarop je het schrijft. Ik denk dat veel anderen daardoor ook anders naar hun vader of moeder kunnen kijken, dankjewel. Het goede nieuws is dat je het je nu heel bewust bent, dat je zowel een vader- als een moeder-issue hebt. Door het je bewust te zijn, is het loskoppelen goed mogelijk! Ik hoop dat je de MIR-Methode een kans wilt geven, hoewel je volgens mij al heel ver bent in het veranderen van je kijk op jezelf! Super!
Groetjes, Mireille Mettes
Hallo Eijsje,
Ik zou je willen vragen naar de woorden Co-depend en Narcisme te googlen. Voor mij zijn daardoor veel issues op hun eigen plek komen te staan. En ook familieopstelling. De vraag is dan sta je wel op je eigen plek?
Hartelijke groeten,
Anne Marie
Beste Mireille,
Moeder loskoppelen is voor mij vreemd in die zin, dat ik pas 10 jaar was toen ze overleed. Ik begrijp goed, dat je hiermee alle vrouwen loskoppelt en dus alle jaloesie of gekissebid en noem maar op. Ik heb heel lieve vriendinnen, zelfs nog een paar van het gymnasium van meer dan 50j geleden. Iemand zei me eens, jaren geleden, dat ik de trouw van mijn moeder heb, dat vind ik wel fijn, maar mijn probleem is meer dat ik meer van mijn moeder zou willen weten en dat zal nooit gebeuren. Maar ik zit dus niet verstikt met de gedachte : wat zou ze daarvan denken of hoe deed ze dit of dat. Ik weet het niet en ook niet wat ze eventueel van verwachtingen voor mij had.
Mijn oma’s overleden beiden in minder dan 1j daarna, dus ook met hen geen verbinding meer en mijn vader sprak niet meer over haar.
Ik zou eigenlijk best willen om me echt van haar los te koppelen, maar hoe, als je haar nauwelijks gekend heb en dan ook nog gezien door kinderogen.
Hartelijke groet, Ada
Beste Ada,
Het is voor jou wel echt een grote uitdaging: iemand loskoppelen die je nooit gekend hebt. Misschien zit het meer in het kunnen loslaten van het verdriet en het Grote Gemis dat je nooit een moeder bewust hebt mogen meemaken, ook geen oma’s. Sterkte!
Groetjes, Mireille
Ja Mireille,
Dat is zeker zo en nu ik met pensioen ben, heb ik de tijd genomen om mij inderdaad los te maken van het verdriet en het gemis en dit tegelijkertijd liefdevol naar mijn moeder toe en ook naar mijn vader, maar wel voor mijzelf.
Maar daar is dus een hele tijd voor nodig geweest, bewust en onbewust. Dat is wel het voordeel als je ouder wordt, in ieder geval voor mij. Alles wordt duidelijker.
Hartelijke groet, Ada
Hallo Mireille.
Ik heb wat dat betreft een haat liefde verhouding met haar gehad. Ze was altijd thuis maar ècht contact niet gevoeld. Ze was er nooit helemaal. Herkenbaar zijn ook haar omstandigheden wel maar merk ook na 2,5 jaar mirren dat ze letterljk en figuurlijk nog erg op m’n schouders zit. Ga weer dapper door en hoop dat deze stap doorzet in mij
Beste Loes
Wat moet jij je eenzaam hebben gevoeld. Ik vind het heel liefdevol van jou dat je haar omstandigheden begrijpt. Maar die verantwoording hoef jij niet op jou schouders te nemen. Dat is lettelijk wat je doet. Lieve Loes je mag het echt loslaten. Jij bent verantwoordelijk voor jou leven en je moeder voor het hare.Wees lief voor je zelf je bent het meer dan waard. Een dikkee knuffel van mij.
Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn
Dit onderwerp is voor mij zo ontzettend herkenbaar! Ik had een dominante moeder en ik was jaren lang bang voor dominante vrouwen. Nu ben ik zover dat ik het snap en mijn inmiddels overleden moeder kan liefhebben en begrijpen. Dominante vrouwen kan ik daardoor doorzien en steunen. In mijn dochters zie ik terug dat zij geen hinder meer hebben van oude familiepatronen voor vrouwen doordat ik die onderwerpen heb doorleefd en opgelost. Ik zie ook hoe zij onderwerpen doorwerken en oplos die van generatie op generatie door vrouwen werden doorgegeven. Mijn dochters helpen daardoor ook mij. De MIR-Methode heeft me heel erg geholpen; ik kan meer objectief kijken in plaats vanuit emotie en oude pijn. Ik hou daardoor nog meer van mijn overleden moeder en van mijn levende dochters. Dank je Mireille
Maar Anke toch…zó mooi gezegd!
Beste Anke,
Ik denk dat je veel mensen een plezier doet met hoe je het hebt gezegd, dankjewel voor deze wijze woorden! En ik ben heel blij voor je dat je objectiever kunt kijken, zonder de oude emoties en pijn!
Groetjes, Mireille
Beste Anke
Wat ben jij ontzettend goed bezig zeg!! Petje af. Ik vind het zo mooi hoe jij het patroon van domminantie hebt door broken. Door jou verhaal hier te schrijven help jij ook weer andere mensen die het zelfde hebben mee gemaakt. Dank je wel. Een dikke knuffel van mij.
Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn