234. Groot gemis: alleengeboren tweeling of meerling
Vrouwen die tijdens hun zwangerschap bloedverlies hebben, kunnen ongemerkt een vruchtje verliezen. De zwangerschap is voorbij. Of toch niet? Het komt, volgens de Universiteit van Leuven, bij 1 op de 10 vrouwen voor, dat er ondanks bloedverlies toch nog een tweede vruchtje in de baarmoeder aanwezig is. Een vruchtje is afgedreven, maar een andere is er nog! Wanneer een kindje dan geboren wordt, kan het zijn dat het eigenlijk deel was van een tweeling of meerling, maar dat het andere kindje in aanleg niet volgroeide en nooit geboren werd. Het kindje dat wel geboren wordt, kan het andere kindje onbewust missen. Dit verschijnsel heet ‘alleengeboren tweeling’ of ‘alleengeboren meerling’.
Diep verdriet
Kinderen die geboren worden, maar eigenlijk onderdeel waren van een tweeling of meerling, hebben het niet makkelijk. Ze blijken een enorm diep gemis te voelen. Een verdriet waar ze hun leven lang mee rondlopen, zonder dat ze het weten. De Austermanns, schrijvers van het boek ‘Het drama in de moederschoot’, schrijven dat Alleengeboren Tweelingen/meerlingen te kampen hebben met gevoelens van eenzaamheid, schuld, bindingsangst en een onvervulbaar verlangen naar eenheid. De onbewuste ervaring van het verlies van de andere tweelinghelft vormt een trauma waardoor je je draai in het leven niet goed kan vinden. Je mist iets en je weet niet wat; je bent voortdurend onrustig, ontevreden en op zoek. Je kunt niet goed aarden, je zit niet goed in je lichaam.
Alleengeboren tweeling en de MIR-Methode
De eenzaamheid, ook al heb je mensen om je heen, de schuldgevoelens (waarom zij/hij niet en ik wel?) en het verdriet dat je een wezenlijk deel van jezelf mist, spelen een grote rol in de problemen die je in je latere leven kunt ondervinden. Door het doen van de MIR-Methode, werk je stap voor stap aan het verwerken en loslaten van deze emoties.
Een vervelend bij-effect is dat de geboren kinderen, zich hun leven lang schuldig kunnen voelen. Het idee dat zij verantwoordelijk waren voor het niet leven van hun broertje of zusje. Een schuldgevoel waarvan ze geen idee hebben waar het vandaan komt, maar waar ze wel gebukt onder gaan. Met de MIR-Methode werk je stap voor stap aan dit schuldgevoel, via stap 4 ‘Meridianen zuiveren’. Ben je lid van de Be the MIRror-website, dan kan je het webinar over schuldgevoelens terug kijken en de serie video’s over de meridianen. Bij alleengeboren tweeling-problematiek: kijk vooral naar de video’s van de longmeridiaan en de dikke darmmeridiaan.
Gebruik je de MIR-Methode, dan zal uiteindelijk het effect zijn dat je werkelijk jezelf omarmt en je je diep van binnen eindelijk gelukkig voelt.
Herken je je in deze kenmerken?
De stichting ‘Alleengeboren tweelingen Nederland’ heeft op hun website en lange lijst van kenmerken, waardoor je je hierin kunt herkennen. Kenmerken van toen je moeder in verwachting was, zoals dat ze extra groot was rond het midden van haar buik, typische gebeurtenissen tijdens de geboorte zoals een stuitligging of extra grote placenta en kenmerkende gezondheidsklachten, zoals problemen met opnemen van vitamine B12, lage bloeddruk of 2 verschillende kleuren ogen. Hieronder noem ik een aantal emotionele kenmerken uit hun lijst. Herkenbaar?
Emotionele kenmerken alleengeboren tweeling
– Al heel jong voelde je je anders dan anderen.
– De dood spreekt je aan, of je bent er heel bang voor of juist helemaal niet.
– Je bent snel gekwetst als een ander jouw behoeften niet ziet.
– Je bent hooggevoelig.
– Het overlijden van een huisdier zie je als een groter verlies dan het overlijden van een dierbaar persoon.
– Je voelt je snel schuldig.
– Afscheid nemen heb je moeite mee; op feestjes wacht je tot je de laatste bent of je gaat er in het geniep vandoor.
– Plotselinge aanvallen van lage eigenwaarde kunnen je overvallen.
– Afstand doen van een knuffel vind je moeilijk.
– Innerlijk ervaar je altijd een bepaalde onrust.
– Je hebt veel ruimte nodig maar durft die vaak niet in te nemen.
Alleengeboren tweeling therapie: MIR-Methode begeleiding
Wil je weten of je een alleengeboren tweeling of meerling bent, dan kan je contact opnemen met de MIR-Methode begeleiders die daarin gespecialiseerd zijn. Ze kunnen jou bovendien gericht begeleiden via de MIR-Methode op Maat.
Els Berdee in Egmond aan den Hoef,
Gerrie Koers in Heiloo
Marie-José van de Kimmenade in Utrecht.
José van de Wouw in Utrecht.
België
Lieve Adriaense (Antwerpen)
Inge Van den Eynde (Grobbendonk, nabij Antwerpen)
En, herken jij je ook in deze kenmerken? Of ben je een alleengeboren tweeling? Heeft de MIR-Methode je kunnen steunen bij het verwerken ervan? Ik hoor het graag! Schrijf het hieronder, dankjewel!
Heb het goed met jezelf!
Groetjes, Mireille Mettes
Hoi Mireille,
Het boek “Het drama in de moederschoot” heb ik al jaren in huis, op advies van iemand die zei dat ik een tweelingzusje had verloren. “Toevallig” ben ik onlangs in dit boek begonnen maar voelde er niks bij. Ik had het idee dat ik hier niks meer mee hoefde en nu komt jouw artikel! Wat vervelend, word ik weer aan het werk gezet, haha. Is de MIR-methode dan voldoende of heb jij misschien een extra stap 0 hiervoor?
Hartelijke groet,
Jorien
Beste Jorien,
Toevallig! In principe zijn de 9 stappen voldoende. Wil je sneller gaan, dan zou je altijd een extra stap hiervoor kunnen bedenken.
Groetjes en vooral veel geluk gewenst!
Mireille
Ik heb als AT-er (alleengeboren tweeling) veel gehad aan de MIR-methode. Tijdens het schrijven van mijn boek ‘Life without Grace, autonoom leven en werken zonder je tweelinghelft’ (2021) hielp ’t me om met mijn emoties makkelijker om te gaan. Die balans is voor AT-er’s super belangrijk. Dus ik ben er erg blij mee!
Ik heb altijd verlangd een tweeling te zijn… was heel eenzaam als kind, had paranormale gaven. Kom jaren later, ben dan al rond 60, bij een bijeenkomst en word herkent als een deel van wat een tweeling had zullen zijn. Het kwam direct en hard binnen maar gaf ook opluchting en begrijpen en dankbaarheid niet te vergeten. Heb veel gehuild. Wist dat ik een twee-eiige tweeling was geweest en dat ik mijn broertje altijd gemist heb. Ben al die jaren naar hem op zoek geweest, het kan zijn dat ik hem gevonden heb maar weet het nog niet zeker. Zielen vinden een ander beginpunt om zich te hechten als ze als mens geboren willen worden.
ik vind het jammer en vermoeiend dat elke emotie en gedrag in lijstjes gegoten moet worden door de westerse mens, en daar hoort dan natuurlijk weer een naam /diagnose bij. pff. je kunt er tot je dood en daarna mee bezig. je vindt altijd wel iets , echt. Net zoveel als jij wilt.
ik voldoe ook aan alle punten hier.. mijn kind ook en nog wel een aantal mensen die ik ken. zijn we allemaal halve tweelingen? je kunt op jouw lijstje ook op alles ja zeggen als je hooggevoelig bent.. of als je diepweg niet heel erg graag op aarde bent, of als je nooit volledig in je lichaam bent gekomen, 100 % geincarneerd).. etc. Kortom.alles kan.
Beste Mireille,
Wat een prachtmethode, het zet al zoveel in gang! Ook ik weet sinds kort dat ik alleengeboren tweeling ben en ook dat helpt mij icm lichaamsgerichte enorm verder, een leven voor en na. Ik heb ook een vit. B12 tekort en las ook dat dit vaak voorkomt bij ATen en dat dit een ‘permanent’ opnameprobleem is waar injecties voor nodig zijn. Heb jij van ervaring gehoord en/of denk jij dat de MIR-methode hier toch iets voor kan doen. Ik maak me er wel zorgen over en eventueel levenslange injecties zou een onprettig vooruitzicht zijn. Hoor het graag, groetjes, Anna
Beste Anna,
Ja, ik heb al berichten ontvangen dat de opname van B12 weer op gang kwam in het lichaam en dat de injecties niet meer nodig waren.
Groetjes, Mireille
Beste Mireille, Wat fijn en geruststellend om te horen! Dank je wel, ook nogmaals voor deze methode. Het is magie, net als het lijf en onze geest, wat dat betreft. Ik ga me ook aanmelden voor Be the MIRror om meer te leren en te beginnen met de belegeiderscursus deel 1. Liefs, Anna
Hallo mijn naam is Santosh samlal geboren in 1982 ik was 1 van een tweeling, we waren een qwfuze kindje.Wat ik heb gehoord dat mijn broertje eerder is overleden dan mij.Hoe kan ik!? er achter komen qua info hoe het is gegaan in een ziekenhuis of in een thuis situatie.Wie kan mij hier echt mee helpen mijn dank is groot. Ben geboren in het ziekenhuis in Groningen. Mijn geboorte datum is 18-02-1982
Met vriendelijke groet,
santosh samlal
Hallo
Ik ben er via een familie opstelling achter gekomen dat mijn zoontje (8) een alleengeboren tweeling is. Heel heftig want toen ik zo n 9 weken zwanger was voelde ik dat mijn baby overleden was. Maar op de echo was gewoon een hartslag te zien. Ik vond dat zoo vreemd..
Maar goed, mijn zoontje is sinds een aantal maanden vreselijk bang. Voor horror clowns en boeven maar hij roept ook elke avond dat hij doodgaat. Hij denkt door zo n horrorclown maar sinds ik weet van de alleengeboren tweeling denk ik dat er in zijn onderbewustzijn iets heel anders speelt….
Kan dat?
Hallo deze nacht 10/1 was het volle maan en had ik een infoavond over etherische oliën bij iemand thuis. Ik voelde direct een sterke verbinding met 1 van de aanwezige vrouwen. Deze is nadat de andere dames naar huis gingen ook blijven hangen en wij hebben een enorm verbindend gesprek gehad dat tot 2u \’s nachts heeft geduurd en waarin ik weer tot een aantal inzichten gekomen ben over mezelf. 3 jaar geleden, Oktober 2016 ben ik mentaal en fysiek compleet gecrasht (zware burn-out) met een opname van 1 jaar tot gevolg. Na 3 jaar van intensieve therapie en het verwerken van m\’n slechte jeugd, m\’n broer z\’n zelfmoord en nog een aantal zaken gaat m\’n herstel/verwerkings proces nog steeds door en blijf ik nog steeds zoeken. Om 3u was ik thuis en om 6u was ik al terug wakker en ben ik op het internet beginnen zoeken over de betekenis van volle maan en de maancyclus. Nu moet je weten dat mijn naam Gwendolina is naar Gwendolyne de \’maangodin\’ en dat ik geboren ben op 8/3 = internationale vrouwendag, de maan heeft ook vrouwelijke energie ! Dus ik geraak meer en meer gefascineerd en begin nog verder te zoeken en kom op artikels uit over \’alleen geboren tweelingen\’….wil nu dat mijn moeder een zéér moeilijke bevalling heeft gehad omdat ik een dubbele navelstreng had waar ik helemaal ingewikkeld zat en waardoor ik elke keer terug naar binnen gleed. Na deze moeilijke bevalling heeft m\’n moeder de 9 dagen dat ze in het ziekenhuis lag mij niet willen vasthouden en als de zusters mij bij haar brachten om borstvoeding te geven begon ze steeds te wenen en zei ze \’ik hoop dat jij mij later graag gaat zien, want wat ik voor jou heb afgezien\’ Dus tijdens m\’n therapieën dacht ik dat daar m\’n schuldgevoel vandaan kwam en het overdreven verantwoordelijkheidsgevoel t.o.v. anderen maar ik ben zo beginnen wenen bij het lezen van de artikels over \’alleen geboren tweelingen\’ dat ik intuïtief aanvoel dat wat ik altijd al vermoed heb door het verhaal over de dubbele navelstreng dat dit gewoon de waarheid is. Alleen denk ik nu dat ik helemaal gek aan het worden ben omdat ik heel m\’n leven in m\’n hoofd heb geleefd en pas sinds m\’n crash vooral leef vanuit m\’n gevoel en dat er nu een heel andere, onbekende wereld voor mij opengaat wat mij soms beangstigd. Ook het besef dat ik dit niet zomaar tegen mensen kan gaan vertellen zonder dat ze me gek gaan verklaren. Dus het is momenteel even heel heel heftig allemaal. Ik emigreer op 21/1 naar Portugal maar zou toch nog willen proberen om in contact te komen met mensen in België die hier ervaring mee hebben en waar ik nog voor 21/1 terecht zou kunnen. Lieve groetjes, Gwen
Hallo Gwen, ik herken veel van jou verhaal in het mijne. Ik ga het niet allemaal.opschrijven maar m.n. de zware bevalling van mijn moeder door mijn geboorte, wat mij later vaak gekscherend verweten is omdat ze dagen tussen leven en dood zweefde, heeft mij erg getekend. Ook een zeer zware burn-out gehad die 5 jaar later nog steeds een nasleep heeft. Triest allemaal
Ik heb een vraag: Kan DNA een antwoord geven op de vraag of je er een van een tweeling bent? Ik heb na het lezen van het artikel bijna alle kenmerken met ja beantwoord, mijn moeder heeft alleen maar verteld over mijn geboorte, dat zij, mijn moeder dus en ik alleen werden gelaten na de bevalling omdat de mensen naar de vroegmis moesten.Mijn moeder en ik hebben eigenlijk nooit een warme band gehad.
Beste Anja,
Ik denk niet dat dat kan, maar ik ben geen DNA-expert. Misschien iemand die het wel weet?
Jammer dat je zo’n koude start hebt gehad na je geboorte!
Groetjes, Mireille
Onlangs een krantartikel dat het is uitgevonden. Ze hadden gezocht vanuit erfelijke ziekten, die kwamen voor bij tweelingen, maar ook bij eenlingen. Maar door naar dna te kijken was er te zien dat ze van een tweeling geweest waren. Enkel op onderzoeksniveau. Dus niet voor een groter publiek beschikbaar. Maar wie weet in de toekomst.
De universiteit in Amsterdam heeft vorig jaar ontdekt dat eeneiige alleengeboren tweelingen een kenmerk in hun dna hebben. Degene die het onderzoek leidde heeft hier tijdens ons congres november 2021 over verteld.
Deze is nog terug te zien op onze website.
http://www.stichtingatn.com
Hallo, ik ben zelf een alleengeboren drieling. Via Psych-K methode werd dat ontdekt en succesvol verwerkt, voor ik kennis maakte met de MIR-Methode. Graag wil ik een kleine aanvulling geven : ingeval van een één-eiige meerling, heeft de zwangere moeder geen bloedverlies bij het afsterven van één van de vruchtjes. Iedereen hier, succes gewenst met je processen. Warme groet uit België.
Hallo ik ben er ook een van 3ling en in eigenlijk een soort wanhoop (ik ben alleen op vakantie en kom mezelf flink tegen, zonder ik me af en tikte ik maar weer eens alleen geboren tweeling therapie in.. En dit bericht stond boven aan. Ik zou graag eens wat over en weer mailen mocht u dat willen. Ik weet het inmiddels zo’n 3 of 4 jaar en heb ook een paar x psych k gedaan maar niet op 3 maar op 2. De bewustwording was een verademing Maar Ergens stop ik het dan maar weer weg en denk ah flauwe kul. Door heffige trigger momenten ga ik dan weer helemaal terug in een onmogelijke stand Het lijkt me wel verstandig om er verder aan te werken. Maar weet niet goed waar en hoe.
Mvg Renzemens
Hallo Rens, Wat me opvalt is dat je terug stapt, achteruit in je proces, en denkt ‘ah flauwekul’. Een jaar of 16 geleden ontdekte ik dat ik oorspronkelijk van een tweeling ben. Duidelijk een gevoel van opluchting en ook verdriet om mee om te gaan. Nu snapte ik waarom ik me altijd eenzaam voelde, moe en met depressieve buien. Dat te weten hielp me.
13 jaar daarna ontdekte ik dat ik niet van een tweeling ben maar van een drieling. Ik ging nu opnieuw de diepte in, rouw en alles. Sindsdien is het gevoel van alleen zijn weg, we waren weer compleet, wij drieën. Juist het accepteren dat ik niet anders kan dan aannemen dat het waar is geeft rust. Bewijzen heb ik niet, ook geen verhalen van mijn ouders. Ik heb alleen mijn eigen gevoel en dat moest ik leren vertrouwen om tot rust te komen.
Ik wens alle alleengeborenen een mooi leven toe met acceptatie van wat je niet meer veranderen kunt. Mvg Anneke
Een paar jaar geleden ontdekte ik door het boek “Drama in de moederschoot” te lezen dat ik mogelijk 1 van een tweeling zwangerschap was. Heb tijdens een Familieopstelling net 1 maar 2 zusjes van mee die in de baarmoeder heengegaan zijn. Omdat ik niet zo’n fijne jeugd heb gehad, veel “onverklaarbare” heimwee, gemis, verdriet, schuldgvoelm ben ik door wat boosheid heen geworsteld voordat ik contact opnam om deze zomer tijdens zijn seminar in Berlijn terug te gaan in de tijd toen we nog samen waren in de baarmoeder. Niet oang daarna ben ik in een meditatie naar eenussation geweest waar ik mijn 4 zielskinderen ontoegeeflijk, mijn twee zusjes en achter hun stonden een zusje en broertje hand in hand, mijn tweede zoon was ook 1 van eenn drieling. Deze ontmoeting was heel speciaal en haalde alle verdriet, gemis en heimwee in 1 keer weg. Voor wie dat graag wil, deel ik heel graag mijn ervaringen. Wendy
Dag Wendy,
Bedankt voor het delen van je verhaal.
Waar en hoe hebt je precies ontdekt dat je meer kinderen had?
Ik hoor graag.
Lieve groet,
Monique
Hoi Wendy
Ik ben ook erg benieuwd. Wat je omschrijft klinkt als mij wat betreft de gevoelens.. Ik weet dat ik 1 van een 3 ling ben maar weet niet waar ik goed terecht kan om er verder iets mee te doen.
Ik heb ook gereageerd op ,hoe was jouw bevalling.
Ik wil op dit bericht nog even kwijt, dat mij moeder ook van een tweeling was . Haar broertje is dood geboren. Dit is allemaal door het tijdbeeld van 1934 in de doofpot gebleven.Nu ik dit artikel lees , begrijp ik het gevoel en geheim wat mijn moeder haar hele leven heeft meegedragen..Ik heb echt van kinds af aan tot nu ,altijd het gevoel gehad dat er iets was maar waar ik niet de vinger achter kon krijgen. Nu mij steeds meer duidelijk wordt heb ik veel verdriet doordat mijn moeder en ik een hechtingsprobleem hadden. Zij is in 2015 dus overleden met een groot geheim.
Hai Ria. gelukkig is er in deze tijd al meer ruimte en begrip voor baby-ervaringen, hoewel er nog veel meer bewustzijn mag ontstaan. In 1934 werden deze ervaringen in de doofpot gestopt. voor je moeder was haar geboorte een moment van openbaring, hier ben ik EN van rouw, het verlies van haar broertje. En als dit rouwen niet zorgvuldig gebeurt dan kan dat blijven kleven en doorwerken. Zelfs in de familielijn. Bij iedere heuglijke gebeurtenis gaat er iets fout. Een overtuiging die je liever n iet in je systeem wilt hebben. Lieve Groet, Joke Lamers
Hallo Mireille, dit moest even bezinken, mijn tweelinghelft is overleden in de baarmoeder toen mijn moeder ongeveer 6 maanden zwanger was.. bij onze geboorte werd in die tijd , 49 jaar geleden, daar geen aandacht aan besteed. Mijn moeder vertelde mij dit 2 jaar geleden ongeveer, er viel en valt door jouw artikel veel op zijn plaats, bijna alle punten zijn van toepassing, grappig soms, want ik kocht en koop veel dingen in 2-voud.. kleding, planten, etc. wist ik veel waarom.. maar ook het schuldig voelen , intens moe zijn en altijd het idee hebben dat er iets ergs staat te gebeuren, dat een dierbaar iemand ineens overleden is, dat is echt een heel naar en verdrietig gevoel . Ik probeer het een plekje te geven, maar dat is best moeilijk.
Ik heb geen hard bewijs. Wel altijd zaken in 2 voud kopen.
Was er al een tijd niet mee bezig, tot ik onlangs weer 2 joggingbroeken en truien in mijn mandje had.
We’re not weird, we’re exeptional.
We zijn net raar maar gewoon exceptioneel.
Dit dacht ik gisteren bij de vaatwasser uitruimen.
Het is normaal hoe we ons voelen. Alleen is het uitzonderlijk waardoor je zou kunnen denken dat het raar is.
Lieve mensen, Mijn trauma van alleen geboren zijnde tweeling heeft mijn leven beïnvloed op een doordringende wijze en niets kan dit trauma uit mijn wezen verbannen. Ik beschouw deze gebeurtenis als onlosmakelijk deel van het script van mijn leven. Van de vele gebeurtenissen is naar mijn gevoel deze alleen-geboorte een belangrijke factor, dus hoort onlosmakelijk met mij verbonden met alle pijn en voorvallen. Groetjes Thieu
Hai Thieu, wijze woorden. Ja het is deel van je historie. Niet alle ervaringen die je hebt meegemaakt zijn daarentegen optimaal verwerkt. Bij het alleengeboren zijn na een tweeling- of meerlingstart van de zwangerschap kan er aardig wat ruis op de lijn zitten die verwerkt kan worden, gelukkig. Ik begeleid mensen om de tijd voor de geboorte te optimaliseren en doe dat met de Prenatale Opstelling, een bijzondere vorm van systemisch werk waarbij de hulpbronnen van het ongeboren kind centraal staan. Het kan heel veel rust in de tent brengen als daar helderheid ontstaat. Werk met ouders voor hun kinderen, met ouders en hun kinderen, en ook met de eigen Prenatale tijd. Het werkt basaal helend.
Hoi Joke, waar doe je deze prenatale opstelling?
Lieve Mireille,
Ik herken goed de symptomen. Ik ben ook een eengeboren tweeling of misschien zelfs drieling. Ik weet niet echt of ik hierover met schuldgevoelens zit maar ik heb altijd zoveel schuldgevoelens overal over gehad dat ik niet echt weet wat de oorzaak is, kan dus hierdoor zijn. Eigenlijk voel ik me altijd meer in de steek gelaten: waarom mochten zij terug naar huis en ik niet? Waarom moest ik wel geboren worden bij een moeder die me niet wilde?
Sinds ik dit artikel heb gelezen stromen de tranen over mijn wangen: hoop dat ik me daarna beter voel!
Ik zou ook graag met mijn broer/zus in contact willen komen maar heb geen idee hoe.
Hartelijk dank Mireille.
Mireille, Ik heb mijn zoontje geadopteerd als baby van 10 dagen oud. hij is nu volwassen, maar hij wil niets over zijn adoptie weten zijn wortels. Hij komt uit Indonesië. Heeft dit ook te maken dat hij al uit zijn moederschoot werd weggegeven, zijn moeder was bedelares, kon hem niet in leven houden en vader onbekend. hij was de 5de zwangerschap, maar weten niet of die nog leven.Ze heeft onze zoon direct afgestaan aan een opvang te huis. Hij was een huilbaby en een zeer gevoelig kind. Als ik dit lees van een gemis, herken ik zo veel in mijn zoon.hij is erg op zich zelf en ook terug getrokken naar anderen toe. ik voel dat er zo veel pijn in hem zit, wat is weg gestopt. Kun je hier ook eens wat over melden, hij wil er niet over praten.
Beste Nancy,
In principe is een adoptie niet hetzelfde als een alleengeboren tweeling. Tenzij zijn moeder een 2e vruchtje tijdens de zwangerschap is verloren. Maar adoptie kan natuurlijk ook flink impact op iemand hebben. Zou hij open staan voor het doen van de MIR-Methode, denk je?
Groetjes, Mireille
Hoi Nancy, ik ben gespecialiseerd in trauma’s in de babytijd, niet specifiek alleengeboren tweelingthema’s Ik heb in 2013 een methode ontwikkeld om stil te staan bij de Prenatale tijd: De Prenatale Opstelling. Zie http://www.tobeme.nl. Werk regelmatig met mensen die geadopteerd zijn. Voor de geboorte zijn de ouders voorwaardelijk voor de persoonlijke hulpbronnen voor het ongeboren kind om goed tot hun recht te komen. Een ouder die weet dat het zijn kind gaat afstaan zal vaak het contact niet aangaan, waardoor het ongeboren kind tijdens de grootste ontwikkeling en groei die hij ooit tijdens zijn leven zal meemaken, alleen staat. En het magere vertrouwde wordt abrupt verbroken na de geboorte. Ze zeggen wel ‘eert uw vader en uw moeder’, dat is moeilijk te doen voor een kind als de biologische ouders zijn afgekeerd. Het is prachtig om daar basale heling aan te bieden
O,O, wat herken ik jouw schrijven, Mireille.
Jaren geleden , door het verhaal van mijn toen zeer demente moeder, kwam ik er ook achter.
Ik heb toen contact gezocht met mijn “baarmoedergenoot”. Het bleek een jongetje te zijn. Hij noemt zich Ruud.
Wij hebben goed contact en hij leeft mijn leven mee.
Sinds die tijd ben ik een blijer mens.
Ik vergeet iets belangrijks te vragen.
Mijn eetgedrag kan ik moeilijk in de hand houden. Ik neem me weer voor om minder te eten maar telkens bezwijk ik. Dit heeft met het gevoel te maken van ïk heb dit wel verdiend”want mijn leven is om meerdere reden verre van eenvoudig maar er zit ook een gevoel achter, heel duidelijk aanwezig, nu is het eten er nog, straks weet ik het niet. dus ik eet al vooruit eigenlijk en ik eet voor twee, of ook omdat ik dan wel “overleef”.
Nu schrijf jij ook over onze darm!!!!!!! Ik zou ZOOOOO graag afvallen maar geloof niet in een dieet. Zou ik dit dus via de MIR aan kunnen pakken en heb jij een idee of ik een juiste link leg. Ik zou dit zoooooo graag op de juiste manier aanpakken.
en heb de MIRror van januari in mijn agenda staan.
Beste Ditte,
Ja, dat over-eten om zeker te zijn, kan heel goed een emotionele oorzaak hebben. Zelfs herinneringen of gedrag van je vader of moeder die in de 2e wereldoorlog honger heeft gehad. Je kunt ook alvast naar deze video kijken, die over troost gaat: MIR-Methode bij eetbuien, troost eten.
Alvast veel succes gewenst!
Groetjes, Mireille
Hoe bijzonder,
Ik ben ook iemand die zonder mijn zus geboren is. 3 afzonderlijke mensen zagen bij mij tijdens een healing en fam.opstellingen en osteopathie dat er elke keer op mijn re.schouder vrouwelijke energie bij mij aanwezig is. Traject van opnieuw naar dat moment gaan en herbeleven ontstond. Het verklaarde waarom mijn moeder pas na 5 maanden wist dat ze zwanger was.
Hans Reynen in Deurne heeft mij toen het boek van de “Austermann” aangeraden en mijn B12 tekort ontdekt. De bal is gaan rollen en ik kwam erachter waarom ik altijd ZO moeilijk mijn bed uit kon komen, waarom ik “zo” gek ben op mijn hond en -tig andere dingen, idd het ongekende diepe gemis en schuldgevoel. Het hele rijtje van symptomen herken ik.
Steeds meer voel ik de aanwezigheid van mijn zus “Hanna””. Werk ik aan mijn schuldgevoel en neem steeds meer mijn eigen plek in.
Heel blij ben ik te weten dat er ook een vereniging is.
Dank Mireille want dit voelt ook zoveel minder alleen, niet alleen te weten maar ook te merken dat er zoveel zijn die dit zo ervaren.
lieve dankbare groet,
Desiree
Mijn moeder vertelde over haar zwangerschap toen ik moeder mocht worden.Ze vertelde dat de huisarts zei dat het net leek of en nog een kindje had gezeten. Jaren later, ik had er niet weer aan gedacht,
toen ik in een regressie sessie erachter kwam dat ik van een tweeling was! Diep verdriet en angst voelde dat mijn zusje dood ging. In mijn kinderjaren had ik niet veel levenslust. mocht alleen maar in de ochtend naar school. daarna naar het consultatieburo onder de hoogtezon en toen naar huis waar ik doodmoe in de stoel zat. Met Kerst altijd ziek. Bloedarmoede wel tot ik 20 was voorjaarsmoeheid. Nu is dat over.
Toen ik daar dus in die regressiesessie achter kwam vielen er kwartjes..heel vaak heb ik mij adgevraagd waarom mujn thema twee is….ik dacht altijd ik heb helemaal geen tweeling in mijn horoscoop…als ik kleding koop. twee stuks. van bh, broeken tot lippenstiften. Als ik aan een hobby begin creeer is een tweede enz enz. Ga vaak ook twee keer een land bezoeken, voel dat ik er nog een keer heen moet…dat is allemaal voor mijn zusje. Ik kan dat niet anders verklaren. Ook nu ik het weet is het nog steeds gek maar een ding te kopen. En het begrip van diep verdrietig zijn, wat niet in verhouding staat met het gebeuren.
Mij alleen voelen, inderdaad alsof ik iets miste van mezelf. Ik zocht en zoek soms naar iets terwijl ik het niet weet waar.. dat blijft en troost ik mezelf omdat ik het nu weet. Mijn hondje is hoogbejaard. Het ging laatst heel slecht met hem. Die paniek die ik dan voel kan ik nu plaatsen…alhoewel het ook lijkt op het overlijden van mijn eerste kind..de paniek en onmetelijk verdriet….
Beste Ina,
Wat blij in ieder geval dat je erachter bent gekomen. Het heeft bij mij ook lange tijd geduurd voordat ik er zelf achter ben gekomen. En wat een herkenning was het, eindelijk begrip voor de onderliggende trauma. Want dat is het.
Het verhaal dient zich dus ook op een andere manier aan, zoals je schrijft over wat er allemaal gebeurt is en het getal twee dat vaak voorkomt. Ik heb het altijd proberen te vinden in symmetrie, altijd in twee tallen. Mijn dochters toen ze jong waren, werd vaak aan mij gevraagd of ze tweelingen waren en mijn horoscoop als Tweeling. Hoe veel meer signalen kan je ontvangen. Maar toen voor mij niet herkenbaar. Vandaar dit artikel!
De paniek die je voelt als iets dierbaars je ontvalt, allemaal herkenbaar.
Blijf doorgaan met de MIR-methode die het verzacht. En mocht je er niet helemaal uitkomen, dan is er altijd nog een begeleidster die je in het proces kan begeleiden.
Succes verder,
met vriendelijke groet,
Zita Bakker
MIR-methode begeleidster Amersfoort
Hoi Mireille,
Wat enorm fijn dat je hier een artikel aan hebt gewijd. Ik herken me in wat je beschrijft. Volgende week een afspraak met mijn eigen MIR begeleider en mocht zij onvoldoende weten maak ik zeker een afspraak bij een van de therapeuten die je voorstelt.
Dankjewel!!
Ik hoop dat voor veel mensen de dingen op zijn plek vallen door dit artikel en dat ze er net zoveel aan hebben als ikzelf. Voor mij is het enorm waardevol 🙂
Ik kwam er een paar weken geleden achter dat het bij mij zo was. Dit gebeurde tijdens een healing. Ik had daarna het gevoel dat ik niet meer alleen was. Sindsdien gaat t op alle vlakken een stuk beter met me. (Bijna) alles wat je beschrijft herken ik. Bijzonder….
Dank voor dit artikel. Het bevestigd weer mijn gevoel. Al vaker hierover gelezen en zo herkenbaar op alle punten. Ook het enorme verlangen om zelf een tweeling te krijgen en weet dat er ook bij mij hetzelfde is gebeurd. Ook bij mij is één niet levensvatbaar geweest toen ik in verwachting was vd jongste zoon.
Het blijft een worsteling lijkt het als ik bovenstaande punten weer doorleest. Het gemis is zeker minder aan het worden maar het blijft nog steeds knagen. Ook na 55 jaar
Hoi Mireille,
Nou dat is zonder twijfel op mijn leven de missing link.. ik herken me voor 100 procent in je beschrijving over alleengeboren tweeling!!
Het boek drama in de moederschoot heb ik jaaren geleden al gekocht en gelezen… ik wist intellectueel dat ik 1 van een tweeling ben.. maar nu jaren later valt het kwartje tot op de bodem..
De bodem die ik in mij zelf zo moeilijk kon ervaren .
De ondersteuning en voeding die ik nodig heb om mijn unieke leven te kunnen leven en vormgeven…
Nu jij hierover schrijft is de cirkel ook gevoelsmatig rond en heb ik geen enkel obstakel meer wat mijzelf ervan weerhouden kan om mijn regie over mijzelf weer volledig te omarmen en mijn licht en liefde te laten stralen en stromen en de vorm in de wereld neer te zetten die helemaal bij mij past en waar ik blij en vrolijk en happie van wordt!
Dank je wel lieve Mireille voor je never aflatende liefde, kracht en wijsheid waarmee jij jouw bijdrage levert aan deze mooie wereld
Beste Ellen,
Wat bijzonder toch dat je dit hebt mogen ervaren en dat je er zo mee omgaat. Chapeau dat datgene wat je is overkomen, jij hebt mogen omdraaien zodat je het ondersteunt.
Zo heb ik het ook mogen ervaren, het duurde wel een even voordat ik het positieve heb mogen ervaren (het verwerken van het verlies dat ik lang bij mij heb gedragen. Daarom ben ik blij dat ik als ervaringsdeskundige mensen kan bijstaan met de MIR-methode. Het (h)erkennen en het accepteren en het mooie ervan in zien (hoe moeilijk soms) is een meerwaarde en het zorgt dat je niet overleeft maar gaat leven zoals het de bedoeling mag zijn.
Omhels het leven,
met vriendelijke groet,
Zita Bakker
MIR-methode begeleidster Amersfoort
Hai Mireille,
Dank je wel dat je onze stichting noemt in je blog. Het is nog zo onbekend maar tegelijk zo belangrijk dat t zichtbaarder wordt. Dus nogmaals dank.
Had je trouwens al gezien dat de stichting volgend jaar een congres organiseerd?!
Vriendelijke groet,
Aranka Reeuwijk, voorzitter stichting ATN
Beste Aranka,
Graag gedaan. En nee, van dat congres wist ik nog niet. Heb je er al meer informatie over voor de alleengeboren tweelingen hier? En mocht ik hieraan bij kunnen dragen, laat het me weten. Dankjewel voor jullie mooie werk!
Groetjes, Mireille
Bam! Meteen in tranen bij dit artikel.Voel diep verdriet. Nu dankbaarheid dat dit naar boven kan komen. Had er wel eens over gehoord maar niet gedacht dat het voor mij van toepassing was. Er ontstaat ook meer rust…Gewoon verder met mirren. Laagje voor laagje. Dankje wel.
Hallo Mireille,
In 2016 is mijn kleinzoon met 34 weken zwangerschap geboren als alleengeboren tweeling. Hij moest geboren worden met de keizersnede omdat zijn broertje die nacht gestorven was. Het was/is een 1eiige tweeling.
Ik als oma zijnde zou graag meer willen weten en willen leren hoe je met een klein jongetje om kan gaan met het verlies van zijn broertje.
Waar kan hij bijv op deze jonge leeftijd last van hebben? Kunnen we iets voor zijn?
Hoop hem zo te kunnen bijstaan!
Groetjes oma Lidia
Beste oma Lidia,
Ja, u kan uw kleinzoon zeker bijstaan in het weten dat dit een enorme impact kan hebben. Veiligheid en geborgenheid zijn belangrijke basisbehoefte om die te geven aan hem. Begrip hebben voor het gedrag wat hij laat zien in het gemis van zijn tweelingbroer. Velen die wel een tweelingbroer/zus hebben, hebben een speciale connectie met elkaar die niet zomaar ingevuld kan worden door een ander. Dat missen ze en zijn dus op zoek daarnaar.
Hij kan last hebben van de emotionele kenmerken zoals in het artikel beschreven. De MIR-Methode kan daarbij van grote hulp zijn op alle vlakken. Zeker wat basisbehoeften betreft. Veel lezen, begrijpen dat hij een knuffelbeertje echt nodig heeft en in paniek kan raken als die kwijtraakt bijvoorbeeld. Vertellen wat er gebeurt is, hem erbij betrekken (hoe klein ook) dat dit gebeurt is. Dat kan al verlichting brengen.
Liedjes zingen, en verhalen vertellen over zijn andere broer.
Misschien kan hij een speciale plek maken in zijn slaapkamer voor zijn broer, zodat hij aanwezig mag zijn op een bepaalde manier op aarde. Laat hem een tekening maken voor zijn broer, is ook een eerste stap naar.
De MIR-Methode voor de ouder toepassen, brengt ook verlichting.
Veel sterkte,
Vriendelijke groet,
Zita Bakker
MIR-methode begeleidster Amersfoort
Dit is allang bekend als het “twin-syndrome” en vanaf het moment dat de homeopatisch arts mij dat aan gereikt heeft, viel alles op z’n plek. De heling kon beginnen en het gemis is er nog altijd. Alleen nu vanuit zachtheid.
wil nog graag aanvullen dat ik altijd bij het kopen van kleding niet 1 maar altijd 2 stuks
kocht. Of het nu een vestje of een broek was, altijd 2. Sinds ik weet dat ik 1 van een tweeling was, heb ik dat niet meer. Neem aan dat dit bekend zal voor komen.
Ben dit niet tegen gekomen, in de uitwisseling ook niet op de site van de genoemde vrouw.
Geweldig Mireille dat je aandacht schenkt aan de alleengeboren tweeling/meerling. Toen ik 2 jaar geleden zelf erachter kwam dat ik in de baarmoeder nog een zusje had, werd ineens na ruim 50 jaar mijn hele leven ‘verklaard’. Veel levenservaringen vielen op hun plaats; van het oer heimwee gevoel tot het verlangen tot samensmelten met een ander wat ik soms had. Ik ben met mezelf aan de slag gegaan om dit te verwerken en de diepere betekenis te achterhalen. Dit heeft even een tijdje gekost, maar heeft er wel toe geleid dat Grace (mijn zus) en ik nu samenwerken ieder vanuit onze eigen wereld.
Momenteel begeleid ik als Soul MatchMaker zielsontmoetingen tussen alleengeboren twee- of meerlingen en hun ongeboren helften. Deze ‘reünie’ levert veel heling en inzichten op. Patronen worden doorbroken en er gaat vaak letterlijk een nieuwe wereld voor de alleengeboren tweeling/meerling open. Steeds vaker gebeurt het dat mijn klant (net zoals dat bij mij het geval is) gaat samenwerken met de andere helft(en). Dus ja, ik ben erg blij met je artikel Mireille en hoop dat veel alleengeboren tweelingen/meerlingen dit in zichzelf herkennen en ermee aan de slag gaan. Je leven wordt er alleen maar beter van.
hallo Joyce,
is het mogelijk om in contact te komen met jou voor een sessie? dat lijkt mij enorm fijn om te ervaren. alvast bedankt!
groetjes, Myriam
Halo, ken je soms een MIR-Methode begeleider in België die hierin thuis is?(tweelingen)
Met dank! Carina
Beste Carina,
Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Ik heb de begeleiders een email gestuurd. Zodra ik het weet, zet ik het hierbij.
Groetjes, Mireille
Hallo Mireille, ik lees heftige verhalen over de alleen geboren tweelingen, ik wist hier niets vanaf, had er nooit van gehoord,
Wat mijn verhaal betreft is dat mijn tweelingbroer uit het leven gestapt is, nu al 23 jaar geleden, ik heb zijn door ook nooit kunnen verwerken en herken in de verhalen ook zoveel hoe ik me voel. Heeft dit verlies van mn tweelingbroer een zelfde effect gehad op mij en kan de MIR-Methode me daar ook mee helpen?
Lieve groet Marja
Beste Marja,
Ja, de intensiteit zal zeker te vergelijken zijn met elkaar. En ja, de MIR-Methode kan je inzetten om het verdriet, de pijn van het verliezen van een tweelingbroer of -zus te verwerken.
Sterkte!
Groetjes, Mireille
Beste Carina,
In België zijn de volgende begeleiders bekend met alleengeboren tweelingen-problematiek:|
Lieve Adriaense, Inge Van den Eynde en Henriëtte ter Braake. Je kunt ze vinden op de pagina voor begeleiders in België.
Groetjes, Mireille
Ik ben een alleen geboren tweeling. Dat weet ik sinds een half jaar.Vorige week dacht ik nog:Ik wou dat ze daar wat over zou schrijven. Ik was erg klein bij de geboorte en heb B12 opname problemen. Omdat mijn 88-jarige moeder nog leeft, kon ik haar vragen naar de zwangerschap. In de 4e maand heeft ze veel bloed verloren, maar bleek nog steeds in verwachting.
Ik ben nu 61 en mijn dochter heeft sinds 10 dgn een tweeling.
Goh..ruim 3 jaar geleden begonnen met de MIR-Methode. Mede hierdoor ben ik erachter gekomen dat ik een AT ben. Het proces daarna was lang en heftig. Sinds kort heb ik het een plek kunnen geven. Met een lach en een traan. Door dit artikel word ik weer effe terug geworpen. Tranen vloeien het gemis blijft altijd. Door het boek van Aranka Reeuwijk “ik wou dat ik twee hondjes was dan konden we samen spelen “ heeft een zeer positieve bijdrage geleverd aan het proces. Aranka is geweldig!! Een familie opstelling en de MEE therapie heeft zeker geholpen verder ben ik er door mijn heldervoelendheid achtergekomen dat ik contact kan maken met mijn broer…hoe mooi is dat. Hou van jezelf en heb geen schuldgevoel. Leef en wees dankbaar ook al val ik soms nog terug in mijn oude pijn.
Neem de tijd om het proces aan te gaan. Doe hèt op jouw manier. Ga naar binnen en voel in liefde.