Home » Artikelen » 42. Ben jij gewoontedier of avonturier?

P.S. Help je mee de MIR-Methode te verspreiden? Je doet me een groot plezier als je dit artikel wilt doorsturen naar anderen! Plaats gerust dit artikel op jouw Facebook-pagina of verstuur het via je email, Twitter of Linked-in! Gebruik de knoppen aan de linkerkant of hierboven! Dankjewel!

P.S. Ken je de MIR-Methode nog niet? Ga dan naar de home page. Bekijk daar de video en ook de uitgebreide instructievideo. Meld je ook aan voor de nieuwsbrief en de 6 weken begeleidingsmailtjes voor extra ondersteuning!

Hoe meer je leert, hoe gezonder je wordt!
Wil je meer achtergrondinformatie en extra krachtige MIR-Methode technieken leren? Meld je dan aan voor de Be the MIRror website. Daarop staan meer dan 90 video's, waarmee je jezelf de rest van je leven kunt begeleiden, wat je ook overkomt! Door lid te worden, draag je bovendien bij aan het wereldwijd verspreiden van de MIR-Methode. Dankjewel daarvoor!
Klik hier voor meer informatie.
Mireille Mettes

Reacties

42. Ben jij gewoontedier of avonturier? — 37 reacties

  1. Lieve Mireille,
    Ik heb altijd van veranderingen gehouden en vind ze heel stimulerend. Ik ben helemaal geen gewoonte dier en zo gauw dingen, werk, handelingen gewoontes worden ga ik me vlug vervelen en voel ik de behoefte om verandering. Verhuizen vind ik heerlijk: niet het werk dat er bij komt kijken maar het fijt om weer een heel nieuwe omgeving te ontdekken.
    Daar staat tegenover dat ik moeite heb om mijn gedrag te veranderen en zekere denkschema. Dat vind ik heel lastig want vaak weet ik niet wat er veranderd moet worden en hoe.
    Hartelijke groeten,
    Johanna

  2. Wel bijzonder dat je je brief begint met “al 10 jaar is MIR hetzelfde” en vervolgens schrijf je over het nut van verandering 🙂

  3. Mooi Dat± íets betekenen voor een ander, hoe dan ook`, zo´n belangrijke plaats inneemt. Toch is het mij daar niet om te doen. Op de eerste plaats moet ik de volle betekenis weten van wie ik zelf ben. Dat is het belangrijkste uitgangspunt. Vandaar uit kan ik zuiver, zonder verborgen agenda, zonder mezelf belangrijk te voelen, zonder de voldoening van: kijk mij eens fijn bezig zijn voor een ander, een onbevangen gevoel van :plezier in het geven om het geven uitdragen. En dat gebeurt, stap voor stap met het beoefenen van de MIR-Methode
    Liefs, Toosje

  4. Hallo,
    Ik denk dat ik toch wel een beetje avonturier ben. Ik ben 14 jaar geleden naar Frankrijk geëmigreerd dus het avonturieren kan ik niet ontkennen. Ook heb ik in de loop van de jaren verschillende beroepsopleidingen gedaan omdat ik weer wat anders wilde. Vorig jaar ben ik na 20 jaar bij mijn man weggegaan en afgelopen zomer ook nog eens 150 km verderop gaan wonen. In een hele nieuwe stad. En het bevalt me prima.

  5. Super nuttig deze update van de stappen en ow wat herkenbaar dat mijn verandervermogen vergroot mag worden !!!
    Heb ik in deze burnout echt nodig.
    Dank Mireille!

  6. Wat doe je als je er door jaren ervaring met fikse migraineaanvallen achter bent gekomen, dat de belangrijkste oorzaak van een dergelijke aanval een afwijking is van je normale patroon in inspanning/ontspanning, etens-/drinktijden en waak-/slaaptijden? Door zo regelmatig mogelijk te leven (geen vakanties, zo min mogelijk reizen en goed plannen) heb ik het aantal migraineaanvallen tot bijna nihil terug gebracht (mede waarschijnlijk door MIR en acupunctuur). En verder kan ik inmiddels tijdens een dergelijke aanval nog goed mijn hond en mijzelf verzorgen, terwijl ik vroeger alleen maar op bed kon liggen wachten tot het over was. Zo af en toe doe ik natuurlijk wel eens iets afwijkends. Het is bijvoorbeeld heel moeilijk om met oudjaar voor 11 uur naar bed te gaan. Helaas voel ik me daarna enkele dagen flink beroerd en kost het de nodige tijd om weer in mijn ritme te komen. Alles bij elkaar heb ik de boel dus behoorlijk onder controle, maar verandering durf ik dus niet goed meer aan. Aangezien ik me voor de rest uitstekend voel met mijn dagelijkse MIR is dit voor mezelf niet zo erg. Het voelt alleen vervelend dat ik niet gewoon ‘normaal’ met iedereen mee kan doen. Bovendien vinden velen het aanstellerij en vinden ze dat ik het gewoon moet ‘doen’. Dan wen ik er vanzelf aan. En dat heb ik dus vele malen geprobeerd, maar tot nu toe altijd met negatieve gevolgen. Weer in mijn ritme komen, kost me dagen tot weken en dat is me een keer uitgaan of met vakantie gaan niet waard.
    Kortom:
    Iets nieuws doen, is heel leuk. Maar als je van te voren weet, dat je er ziek van wordt, dan zul je daar voorzichtig mee om moeten springen, als je je happy wil blijven voelen.

  7. Ik ging ook voor verandering.
    Ik zie het als iemand zujn huis wil verkopen en het is niet in beeld.
    Heb gevraagd aan mijn buurtjes of ze mijn inzicht wikden gebruiken om het hyus te uograden.
    Ja dat mocht.
    Bomen gesnoeid lichtjes erin gehangen andere kleuren verkoopbird verplaatst.
    Het huis werd zichtbaar.
    Nu verkicht en ik heb daar veel plezier aan beleefd …de buurtjes ook.
    Een bijkomstigheid…ik had gezegd hang een vogelhuisje op aan die gesnoei
    de boom.
    Behalve dat er meer chi kwam was het ook zo leuk dat er opeens roodborstjes kwamen.

  8. Hallo Mireille

    Dat humor ook een item is?Ik ben er nog lang niet. Lijkt mij een goed idee weer alle dagen de MIR-methode te doen, of is dat zinloos?

    Groet Greetje

    • Ha Greetje,
      Ja, goed plan! Gewoon weer oppakken en jezelf daarmee ‘coachen’.
      Veel succes!
      Groetjes, Mireille Mettes

  9. Hallo Mireille,
    Ik doe vanaf december 2 x daags de MIR en heb er heel veel baat bij!!
    De verandering voor mij is dat ik deze week in 1x ’s nachts weer kleine insulten kreeg waar ik al heel lang geen last meer van had.
    Heeft/kan dit met de MIR te maken hebben,dat ik nu meer ben gaan loslaten?

    Graag je reactie.
    Hartelijke groet, Dorin

    • Beste Dorin,
      Dit zijn meestal geen gevolgen van de MIR-Methode. Wat ik wel ’s zie, is dat mensen ’terug in de tijd’ gaan en met terugwerkende kracht af en toe een paar van hun klachten terug krijgen die ze al lang niet meer hadden. Als je het niet vertrouwt, ga dan gewoon een keer langs je huisarts. Je kunt daarnaast ook altijd een MIR-Methode begeleider raadplegen om verder te zoeken naar de oorzaak ervan.
      Veel succes!
      Mireille Mettes

  10. Hai Marie,
    Dankjewel voor je hartelijke woorden. Ja mooi gezegd: eigenlijk is een familie de grootste bron van groei, als ze telkens je grenzen weten te vinden. Ik ben blij dat je de MIR-Methode naar behoefte kunt inzetten en dat het je blijvend goed zal doen!
    Groetjes, Mireille Mettes

  11. Hoi Mireille en team,
    Ik zit middenin een verandering in her leven. Het begon 6,5 jaar geleden toen ik mijn allerliefste vriendin in Januari 2007 en mijn lieve echtgenoot in november 2007 verloor. De tijd daarna was overleven, niet denken, maar doen. Gelukkig had ik nog veel om voor door te gaan en momenteel heb ik werk en bouw ik een praktijk op voor massage, reiki en misschien ook MIR. Ik woon in Zwitserland en daar wil ik ook zeker blijven. Mijn dochters wonen en werken hier en we willen elkaar graag regelmatig zien.
    Een paar jaar geleden vloog ik, door het nieuwe leven een burn-out in. Lastig hoor, maar het was een teken dat ik me mocht gaan bewegen en nieuwe gewoontes aannemen. Langzaam werd het leven wat leuker en zag ik de zon weer schijnen. Doe nu leuke cursussen en doe binnenkort examen voor voetreflexzonemassage. Daarna ga ik verder met handlezen als wetenschap, iets waar ik al drie jaar mee bezig ben. Super interessant wat ik ook daardoor over mijzelf mocht leren. Ineens ging het vorige maand niet meer zo super. Ik heb dit met mijn psychologe besproken en zij gaf aan dat ik last het van angst: ik vertrouw het leven niet meer zo. ijk krijg er weer zin in, maar altijd verwacht ik dat er iets vervelends gebeuren gaat waardoor het fijne leven weer voorbij is. Door mijn lieve vriendin Els kwam ik weer op het “MIR-spoor”. Ik “MIR” nu weer een week en het slapen gaat nu weer super goed. Ik heb meer energie en koppel me los van het wantrouwen in het leven. Dankjewel voor deze mooie methode. Die mag meer bekend worden want ook veel mensen hier kunnen er zeker van profiteren.
    Ik wens iedereen licht en liefde toe. Maak er een fijne dag van. Lieve groetjes van Barry vanuit Zwitserland.

    • Beste Barry,
      Dankjewel dat je de MIR-Methode hebt opgepakt en ik ben blij voor je dat het je zo goed doet! Ja, verlies van een dierbare ondermijnt zoveel wat leuk is in het leven. Ik hoop dat je nog vele momenten van ‘onbevangen leven’ kunt krijgen!
      Groetjes,
      Mireille Mettes

  12. Lieve mensen,

    Fijn om jullie reacties te mogen lezen. Ik lees hier zoveel herkenbare dingen en dat doet oprecht deugd. Het geeft moed en kracht om door te gaan, steun omdat ik mag lezen dat ik niet alleen ben in m’n levenservaringen, hoop en vertrouwen dat het allemaal alleen maar beter kan worden. Schitterend toch ! Lieve groetjes allemaal. Marie-Louise

  13. Hallo allemaal,
    wij zijn ruim 4 maanden de MIR-Methode aan het doen en ervaren het als een meditatie. Zitten daarna ook even een tijdje stil. Erg fijn. Wij zijn net geemigreerd dus duidelijk avonturiers hoewel ik het in mijn baan van bijna 30 jaar heel leuk vond en afwisselend. Vraagje voor Mireille:
    Nu heb ik al een tijd pijn in mijn arm, frozen shoulder ontstond daardoor, die is inmiddels weg en de twee (!) tennisellebogen ook. Alleen blijf ik wisselend pijn houden soms tot in mijn hand. Huisarts weet het ook niet. Ik vroeg me af wat ik kan doen als aanvulling op de MIR-Methode om dit te helpen overgaan. Ik eet gezond, rook niet en drink geen alcohol, en eet geen vlees. Neem wel alle vitamines. Wat kan ik nog meer doen behalve accepteren? tot de volgende scheut : – ( Het maakt me moe en ook bezorgd, richt me wel op positief en wil ook goed met mezelf omgaan. Dus hoe nu verder?

    • Beste Mieke,
      Ik denk dat het mooiste is om het een keer te laten natesten door een MIR-Methode begeleider. Zou je contact met een van hen willen opnemen? Er zijn er best veel die via telefoon of Skype kunnen werken. Frozen shoulder heeft vaak te maken met de Galblaasmeridiaan en oude frustraties, maar of die nu nog een rol spelen, weet ik niet.
      Veel succes en sterkte!
      Mireille Mettes

  14. Mooi al die avontuur-verhalen! Ik geloof, dat er ook een avonturier in mij zit.
    Maar na 3 verhuizingen in 3 jaar tijd in 3 verschillende landen en een scheiding, wil ik nu toch echt “effe” uitrusten en mezelf terugvinden. Weer vaste grond onder de voeten krijgen. En ja, loslaten.
    Soms is dat er op m’n nieuwe stek in NL en soms niet . Ben onderweg…..
    Liefs,
    Jeanette

  15. Hallo Mireille.
    Als beeldend kunstenaar is het onmogelijk je vast te houden aan vaste patronen of gewoontes. Dit vraagt van jou een constante ontwikkeling, verandering in je werk of werkwijze. Dat is een ongelooflijk boeiend proces, het kent geen sleur. Met mijn 73 jaar geniet ik daar dagelijks van. Durf onafhankelijk te zijn in wat je ook doet en breng de passie terug in je leven.
    Met vriendelijke groet, Jos

  16. Lieve Mireille,
    Mag ik een kanttekening maken bij jouw definitie van de zin van het leven? Zelf actief bezig zijn kan zin aan het leven geven, dat is zeker en iets voor een ander doen kan je blij maken. Actief zijn kan echter ook rusteloosheid veroorzaken. Er zijn mensen die niet rustig kunnen zitten of ontspannen. Om zich goed te voelen moeten zij voortdurend “iets doen”.
    Volgens mij is er ook nog een diepere zin. Er zijn erg zieke mensen of gehandicapte mensen die niet actief bezig kunnen zijn maar die veel voor anderen betekenen. Er zijn mensen die weten dat zij gaan sterven en niets meer zelf kunnen doen. Wanneer zij liefde uitstralen willen we steeds bij zo iemand zijn om die liefde te kunnen voelen. Voor mij is de zin van het leven: in Liefde (harmonie) proberen te Zijn met onszelf en alles om ons heen; als we actief kunnen zijn en ook als we afhankelijk zijn van de hulp van anderen. Liefs, Trudy

    • Lieve Trudy,
      Mooie aanvulling hoor! Ja, over het niet kunnen ontspannen wil ik nog een keer een artikel schrijven. Dat kan inderdaad mensen juist dwars zitten.
      Toen ik schreef over de zin van het leven, merkte ik het al in mezelf dat er mensen zullen zijn die de energie niet hebben om actief te kunnen zijn. Voor hen is de zin van het leven dan zoals jij het beschrijft. Dankjewel dat je het zo mooi verwoord hebt!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes

  17. Ik weet niet if het door de MIR komt maar ik ben ook de dingen anders gaan zien en doen, werk in ons familiebedrijf en heb nu 3 weken het roer om gegooid en werk 3 weken in Oostenrijk in een hele andere functie . Had wel angst voor de reis alleen met de auto maar na 1km was dit al verdwenen en voelde me goed . Het alles alleen doen, redden, ontdekken is heerlijk en nieuw voor mij . Ben heel blij dat ik deze stap heb gezet los van bedrijf en gezin alleen met mezelf . Leer mezelf steeds beter kennen.

  18. Dag Mireille,

    Blij dat ik de MIR heb leren kennen. Ik doe hem nu al 4 maanden. Momenteel ben ik op, doodmoe, na de middag moet ik slapen en dat had ik lange tijd niet meer. Ik eet zeer gezond. Ik voel wel innerlijke veranderingen. Hoe komt die vermoeidheid dan weer opzetten en hoe moet ik daar mee om?

    • Beste Lucrece,

      Het kan heel goed zijn dat je een nieuwe fase in gaat, nieuwe ontwikkeling in jezelf. Dat vergt vaak veel energie. Het beste is om er aan toe te geven en te accepteren dat je lichaam extra rust nodig heeft. Als je eraan twijfelt kun je altijd nog een afspraak maken bij een MIR-Methode begeleider, om het te laten uitzoeken.

      Sterkte!
      Mireille Mettes

  19. Ook ik was altijd in, voor het nieuwe……, meerdere baantjes gehad en wist dat het goed was……
    Ben 20 keer verhuist ….en heb in meerdere werelddelen gewoond…., vele mensen ontmoet…..en achter “moeten” laten ……en wist, diep van binnen, dat het weer goed was….., om weer nieuwe mensen te mogen ontmoeten……Nu woon ik alweer 14 jaar in hetzelfde dorp en heb het daar naar mijn zin……
    Maar…….., zou mijn koffer ook zo weer kunnen pakken, niet als vlucht……………..
    Dit alles heeft me wel gebracht bij het werk, wat ik van HARTE nu doe………
    Door het reizen, heb ik mijn “reis” gevonden…………
    Succes allemaal met het vinden van jullie “reis” in dit leven…..
    Lieve groet Marij van Dam

  20. Leuk dit onderwerp, helemaal mijn ding …….. veranderen!!!

    Wat me opvalt is dat ik heel vaak hoor(de): “Ga je nu alweer verhuizen? Heb je nu alweer een andere baan? Heb je nu alweer een andere vriend?” “Jij vind ook nooit rust in je leven, je bent constant op zoek, je weet niet wat je wilt!”. enz enz.
    Ik heb dit soort opmerkingen altijd als negatief ervaren, als iets slechts, iets dat niet hoort zoals het zou moeten horen.
    Vroeger kende ik mezelf niet zo goed en dacht dat het niet goed was wat ik deed, steeds veranderen.
    Ik merk zelf dat ik onrustig word als ik ergens aan vast zit, dan voel ik mij beperkt in mijn vrijheid, als ik kan gaan en staan waar ik wil dan voel ik een soort van rust, genieten, vernieuwen, leven, ontdekken ……… !

    Toen ik 39 werd, ik zat al 10 jaar “vast” in een baan waar ik me doodongelukkig voelde, maar iedereen zei: “Je verdient goed, waar krijg je dat nog? Wat wil je dan? enz. enz. En ja ik begon toen ook te denken dat ik het maar moest accepteren, zo was het nu eenmaal …… totdat mijn lijf helemaal op was en ik een burn-out kreeg. Ik ging na 1 jaar een week op vakantie en daarna zat ik te denken wat ik nu eigelijk zou willen, want er MOEST iets veranderen wilde ik weer gaan leven en gelukkig worden. Een andere baan was geen optie, want dan zou ik van het ene in het andere belanden.
    Ineens wist ik het … “Ik moet helemaal weg uit deze situatie.” En heb toen besloten om mijn baan op te zeggen en mijn huis te verkopen en naar een ander land te gaan.
    Dit was de beste beslissing ooit. Ben een half jaar vrijwilligerswerk gaan doen in Midden-Amerika en daarna heb ik nog dik een jaar overal heen gereisd. Toen ik terug kwam in Nederland had ik 2 koffers en een auto. M’n spullen stonden opgeslagen. Ik heb dat jaar overal tijdelijk gewoond, ik vond het geweldig!!!
    Na deze reis periode had ik toch wel weer behoefte aan een plekje voor mezelf en heb een woning gehuurd. Na 4 jaar voelde ik weer dat ik vast zat en ben toen weg gegaan uit mijn geboortestad in Zuid-Limburg want hier liet ik me toch weer langzaam aan in een keurslijf duwen. Ben toen in Amsterdam gaan wonen, heerlijk vond ik dat!!

    Twee jaar geleden leerde ik de MIR-Methode kennen en ik heb beetje bij beetje mezelf leren kennen, hoe IK in elkaar zit en wat IK in het leven wil!!!
    De opmerkingen die ik vroeger als negatief ervoer, daar weet ik nu van dat die gemaakt werden door “gewoontediermensen”, mensen die een bepaalde angst hebben voor veranderingen …….. want tja, je weet wel wat je hebt, maar je weet niet wat je krijgt!!!! Dit is natuurlijk helemaal prima, maar het is niet wie ik ben ……..! En ook daar is niets mis mee, zolang je je er zelf helemaal goed bij voelt!!

    Ik weet nu dat ik helemaal goed ben zoals ik ben en ik doe nu dingen die mij helemaal blij maken.
    Nu op mijn 53 ga ik a.s. zaterdag voor de 14de keer verhuizen, nu naar het Oosten van het land en ik ben zo benieuwd wat daar allemaal op m’n pad komt. ik verheug me er enorm op en ik voel mij helemaal “Alive” 🙂

    Ik ben dus duidelijk een AVONTURIER!!! Heerlijk!!!

    • Hai Nicole,
      Zo herkenbaar! Zo werd ik ook aangesproken door de directeur van mijn werk destijds. Alsof het niet goed is dat je telkens van project of inhoud verandert. Alsof iedereen een specialist moet worden. Heerlijk dat je zo je intuïtie hebt gevolgd en dat je zo krachtig beslissingen durft te nemen. Al die levenservaring, heerlijk!
      Veel geluk!
      Mireille Mettes

    • Mooi verhaal Nicole, ik kan me er helemaal in vinden 🙂
      Oa de reactie die andere over je kunnen hebben ………….. ben ik ook veel verhuisd en woon nu in het oosten. Welkom! Hihihi

      • Dank je wel Pascale!!! Ik ben heel benieuwd naar het oosten, ik heb iig wel al ervaren dat de mensen heel vriendelijk zijn 🙂

    • Ik wil ook steeds wat anders (en doe dat ook)! Het enige obstakel dat ik vaak zie (ook bij anderen) is: hoe krijg je brood op de plank als je weer wilt veranderen. Ik ben heel benieuwd hoe anderen dat aspect regelen!

      • Hi Dieneke, nu bijna 6 jaar geleden ben ik in een beroep beland welk ik overal in het land kan uitoefenen. Mijn levensstandaard is niet hoog, ik kan met weinig rondkomen. Mijn ervaring is dat als je helemaal 100% vertrouwen hebt dat het goed komt, dat het dan ook goed komt. Na volgende week is bij mij alles op 🙂 sparen doe ik nooit, dus heb geen buffer. Maar er is echt altijd wel een oplossing 🙂
        Buiten creatief met kurk zijn kun je ook creatief met geld zijn 🙂

    • Hallo Nicole,
      Wat super zoals jij dit gedaan hebt en doet.
      Ik hoor al jaren ongeveer hetzelfde. Alleen heb ik niet de moed om alles op te zeggen. Ik ben nu aan het opkrabbelen uit een burnout maar nog geen moed om alles op te zeggen. Ik zou het wel graag willen maar er zijn zoveel onzekerheden die me tegenhouden (gezondheid, geld etc.)
      Heel veel plezier in het oosten van het land en ik hoop dat je heel lang zo goed naar jezelf blijft luisteren
      Groetjes
      Mariette

      • Hi Mariette, Dank je!
        Laat je hart spreken, niet de mensen om je heen. Het is vaak moeilijk hoor, maar jij bent belangrijk. Oefen steeds om bij jezelf te blijven. Anderen weten “precies” wat je nodig hebt, niet dus!! Zij praten vanuit hun eigen gevoel en hun eigen persoon. Alleen jijzelf weet (diep vanbinnen) wat goed voor je is.
        Voor mij was die burnout het gevolg van niet mijn grenzen aangeven en anderen mijn leven laten bepalen.
        Ik denk dat als de tijd voor veranderingen aangebroken is je dit weet ……..!!! Heel veel succes met het opkrabbelen en beslissingen nemen …….!
        Groetjes,
        Nicole

  21. Hallo,
    Graag wil ik je bedanken voor deze ” stappen” . Het heeft me goed gedaan. Ben vooruit gestapt als het ware. Ik hou van veranderingen zo nu en dan. Lekker eens de boel opruimen of wat dan ook. Veranderingen in omstandigheden kan ik best wel aan. Over hetbewust loslaten gaat ook wel. Maar dat gevoelsmatig loslaten van een heel oude emotie/gevoelens is wat moeilijker. Het zit te diep denk ik. Maar ik probeer dan er anders mee om te gaan en er anders naar te kijken zodat het langzaam aan toch een plaatsje mag krijgen.
    Verder heb ik niets te klagen ,gelukkig. Ben gezond en tevreden.
    Fijn dat je deze methode voor elkaar hebt gekregen. Zo eenvoudig en toch doeltreffend.
    Met verschillende vriendinnen heb ik hierover gehad en zij vonden het ook zo fijn gaan.
    Nogmaals bedankt, warme groet van mij.

    • Beste Judith,
      Ja, zo gaat dat meestal: diepe emoties hebben nu eenmaal langere tijd nodig om ‘los te weken’, maar uiteindelijk gaat het lukken! Veel plezier met alle stappen die je nog gaat zetten!
      Hartelijke groetjes,
      Mireille Mettes