198. Diagnose-shock kan je ziek maken
Woorden hebben effect op je. Woorden kunnen je goed doen en woorden kunnen je schaden. Mensen die ooit gepest zijn of die vernederd werden, weten daar alles van. En woorden kunnen zo hard binnen komen dat ze je ziek maken. “Ik wou dat je niet bestond!” “Hoe durf je dat te zeggen, je bent pas een snotneus van 15!”
Als die woorden gesproken worden door iemand die voor jou belangrijk is, komen ze harder aan. En wat als het een autoriteit betreft, iemand die een bepaald gezag of macht over jou heeft? Een leraar, juffrouw, directeur, baas of… je arts/specialist? Dan is de kans groot dat je de woorden meteen voor waar aanneemt en dat ze je echt diep schokken.
Woorden die inslaan
Soms is een diagnose een opluchting. Omdat je eindelijk weet wat er met je is. Het heeft een naam. Je stelt je niet aan, er is écht iets aan de hand. En soms kan een diagnose een aardverschuiving teweeg brengen. Mensen die een diagnose krijgen, kunnen daar heftig van schrikken. Het kan een diepe ‘shock’ voor ze zijn, een ‘diagnose-shock’. In de vijf biologische natuurwetten wordt er zelfs over gesproken dat de diagnose zelf ziekmakend kan zijn. Zo heftig kan het overkomen bij patiënten. Je hoort dan bijvoorbeeld uitspraken als:
– Het sloeg in als een bom!
– Ik schrok me helemaal wezenloos toen de arts dat zei.
– Het viel me zó rauw op mijn dak!
– Ik dacht meteen: “Nu ga ik dood!”
– Het was alsof mijn keel werd dichtgeknepen.
– Ik klapte helemaal dicht.
– Het was alsof de grond onder me vandaan werd geslagen.
– Mijn ergste nachtmerrie… het moment dat ik de diagnose hoorde van de arts.
– Ik voelde het leven uit me weg vloeien.
Ga nooit alleen
Wanneer je de uitslag krijgt van een medisch onderzoek, kan dat ernstige gevolgen voor je hebben. Voorafgaand denk je natuurlijk al aan wat het kan zijn en ben je gespannen. Eenmaal bij de arts, kan je volledig dicht slaan en verdoofd raken wanneer je een slechte uitslag krijgt. Het is het moment dat je eigenlijk niet meer kunt luisteren. Alles wat na de diagnose gezegd wordt, komt niet meer binnen. Je bent volledig uit het veld geslagen. Dat is de reden dat je nooit alleen naar een uitslag mag gaan. In veel ziekenhuizen worden tegenwoordig vrijwilligers ingezet om je te helpen uitleggen wat de arts nu eigenlijk heeft gezegd en welke opties je hebt. Neem altijd iemand mee die de woorden van de arts op kan schrijven, zodat je er later, als de shock wat afzakt, rustig over kunt praten.
Diagnose-shock verwerken
Het fijne is dat je de shock van een diagnose sneller kunt verwerken als je dat zou willen. Bijvoorbeeld met de MIR-Methode. Je gaat dan meteen na het gesprek de woorden herhalen die de arts zei, terwijl je je hand aait. Letterlijk het zinnetje dat hij zei, alsmaar blijven herhalen. Precies díe woorden die jou zó raakten. Je blijft ze herhalen, terwijl je aait, net zolang tot je gaat geeuwen of zuchten. Daarna doe je de 9 stappen van de MIR-Methode. Heel simpel dus. Je haalt daarmee de lading van de woorden af.
Hoe dat werkt?
Door je hand te aaien, stel je jezelf gerust. Je onbewuste krijgt via de zenuwen in de huid van je hand enorm veel prikkels. Die prikkels geven het signaal aan je brein: rustig maar, alles komt goed, je bent veilig. Je haalt daarmee de intens heftige lading van de woorden van de arts af. Ben je volledig overstuur, haal er dan de MIR-Methode EHBO bij. Die vind je in 6 video’s op de ‘Be the MIRror’-ledenwebsite.
Waarom dat nodig is?
Omdat de woorden anders in je rond blijven zingen en alsmaar doordenderen in je systeem en jouw diepste angsten alsmaar blijven voeden. Wanneer je angsten alsmaar onder hoogspanning staan, is dat zeer nadelig voor je gezondheid. Dus geef je vrede aan de woorden. Je staat daarmee niet toe dat de diagnose erger wordt. Je voorkomt daarmee een ‘nocebo’-effect.
Wat is een nocebo-effect?
Het ‘nocebo’-effect is het tegenovergestelde van een ‘placebo’-effect. Het is ontdekt bij mensen die een onterechte negatieve diagnose kregen. Ze werden ziek. En als de zieke mensen excuses kregen en de diagnose werd weer teruggedraaid, dan werden de mensen weer beter!
Wanneer je een negatief toekomstbeeld hebt, reageert je lichaam met spanning en angst. Blijft dat te lang in je systeem, dan gaat je hele lichaam daarop reageren en word je zieker. Iemand met autoriteit kan door een ongunstige diagnose te stellen (of het nou waar is of niet) een negatieve verwachting wekken. Bij onzekere, gevoelige mensen zal het effect nog groter zijn. Als de negatieve verwachting maar sterk genoeg geloofd wordt kan het zelfgenezend vermogen ernstig verzwakken. Leer meer over het placebo en het nocebo-effect in het webinar dat op de ‘Be the MIRror’-ledenwebsite staat: ‘De wondere wereld van het placebo-effect, het bewijs van ons zelfhelende vermogen.’
Jij bepaalt de toekomst
Het is inmiddels steeds duidelijker dat een diagnose woorden zijn en dat de gevolgen in jouw handen liggen. Door vele voorbeelden, wordt het steeds duidelijker dat mensen tot veel meer in staat zijn, dan ze zelf denken. Vele voorbeelden van mensen die gezond worden, ondanks ernstige diagnoses, laten dat zien. Dat komt omdat mensen steeds bewuster worden, steeds meer leren en steeds meer voorbeelden om zich heen zien dat genezing vaak nog wél mogelijk is. Het geeft hoop en het zorgt ervoor dat mensen de moed niet laten zakken. En… het helpt dan enorm als de mensen om de patiënt heen een zelfde houding kunnen aannemen. Een houding van ondersteuning en positiviteit. Laat de MIR-Methode jou er ook bij helpen.
En jij? Heb jij dat een keer meegemaakt, een diagnose en dat je jezelf toen met de MIR-Methode kon helpen? Ik hoor het graag van je. Schrijf het hieronder, dankjewel!
Ik wens je toenemende zelfheling toe!
Groetjes, Mireille
Er waren in mijn leven 2 gesproken zinnen die me diep raakten. 1 ervan was: “Ze wordt wakker” tijdens een operatie. Dit was toen ik 24 jaar was. Hierbij ben ik benieuwd of dit de laatste stap is geweest om na meer dan 40 jaar weer écht gerust te slapen. Dat is meer dan welkom!
Ik heb beide zinnen los van elkaar benaderd zoals je zei Mireille, beide met de volledige 9 stappen er achteraan.
Bijzonder vond ik dat bij beide keren stap 7, basisbehoeften aanvullen, intens moest gapen.
Kort geleden een diagnose gehad van een niet zo bekende ziekte die ik wel kende omdat een vriendin daar een aantal jaren geleden aan overleden was (54 jr). Gelukkig! kreeg ik de diagnose dankzij corona per telefoon. Ik was bij mijn vriend (die aan al mijn emoties gewend is) en heb gegild, gehuild, gekrijst en zelfs ook rustig gepraat. (In een ziekenhuis zou ik me hebben ingehouden). Mijn huisarts die daarna belde stelde me al gerust dat er de laatste jaren veel ontwikkeld was op dat gebied. Na 2 weken wist ik het zeker; ongeneeslijk, maar geen invloed op de levensverwachting (ik ben 73 en dol op het leven). Nu tijdens de kuren gebruik ik wel de MIR methode (al jaren mee bekend, die zeker ondersteunt, maar ik ben overtuigd dat al dat gillen ook enorm geholpen heeft om me nu zo vrolijk en positief te voelen. Dus is er gelegenheid (of niet) laat je gaan!
Dank hiervoor 🙂
PS De hypnotherapeute zag het als een onjuiste overspringing.
Ik Mir al twee maanden en ik voel me wel iets beter, maar dit blijft me tot in mijn zenuwstelsel parten spelen.
Kun je op zo n gedachte mirren en hoe zou ik dat kunnen doen?
Groetjes,
Mirjam
Beste Mirjam,
Ja, je kunt elke gedachte die alsmaar terug komt, kunnen herhalen, terwijl je aait. Zo verliest die aan kracht.
Groetjes, Mireille
Hallo Mireille,
tijdens de hypnotherapie die ik twee jaar geleden had,Ivm een gebrek aan zelfvertrouwen in mijn werk,en een constant stemmetje in mij van ik doe het niet goed,zag ik momenten terug uit mijn jeugd waarbij een zin in mij naar boven kwam : er is geen verbinding. ( Ik had een zieke moeder) Meteen daarop zag ik een beeld van mijn man, en zei;ik wil weg bij mijn man. Het vreemde is dat ik helemaal niet weg wilde, maar deze gedachte is een eigen leven gaan leiden, het kwam als een shock binnen,ik werd angstig en depressief en wist niet meer wat waar is.Dat duurt al bijna anderhalf jaar.
Ik had inmiddels ook een burnout en ben 20 kilo afgevallen. Mijn eigen gedachten zetten mij veel vaker op het verkeerde been. Je hebt het hier over shock door een diagnose, bij mij is het door een eigen gedachte. Ik vertrouw mezelf niet als het goed gaat tussen mij en mijn man.
Mijn zenuwstelsel is nog steeds ” aan”. Echt ontspannen kan ik niet.
Kan dit ook en kun je mirren om die dwanggedachte los te laten?
Groetjes,
Mirjam
PS. De hypnotherapeute zag het ook als niet kloppend. Maar ik bleef me maar afvragen waarom ik dat gedacht/ gezegd heb. Ik Mir sinds twee maanden op angst en onzekerheid loslaten Veiligheid en vertrouwen aanvullen. En verdriet loslaten ,want dat heb ik hier heel veel van. Ik had een fijne relatie. Nu is er veel onrust en verdriet in mij.
Ik voel me sinds het mirren wel wat beter, maar het blijft me tot in mijn zenuwstelsel parten spelen.
Kun je op zo n gedachte mirren en hoe zou dat dan kunnen ?
Groetjes Mirjam
Ja de MIR-Methode heeft er aan toegedragen, dat ik geen medicijnen meer heb op psychisch gebied.
Ik zit al zeker 2 jaar zonder.
Ik ben gaan geloven in een zelfhelend vermogen en mijn kwaliteiten gaan zien.
Ik heb geleerd dat er vele andere mogelijkheden zijn die een aanvulling zijn ipv medicijnen om uit je hoofd te komen.
Dankjewel hiervoor!
Zes jaar geleden heb ik kennis gemaakt met de MIR-Methode en heb dit stap voor stap toegepast.
Kan nu gebruik maken van Bethemirror om mijn steentje bij te dragen op mijn manier.
Dankjewel Mireille!!
Mvg Jose
Hoi Mireille,
Precies twee jaar geleden zat ik in de auto en heb ik een enorme paniekaanval gehad. Die was zo intens en beangstigend dat ik in een roes belande. Alles voelde vreemd en ik begreep er niets van wat er gebeurd was, voor mij voelde het of ik ieder moment weer mezelf kwijt zou raken met de dood als gevolg.
Door een weekend arts gezien te hebben met de argument \” zal door die paracetamol met cafeïne komen die paniek aanval\”.
Ik met kinderen terug naar huis nog in shock van alles. Dagen die volgde voelde als onwerkelijk wilde weer zo graag mijzelf weer zijn, die bijna doodervaring in de auto door die paniekaanval heeft mij in zijn greep gehouden, al twee jaar.
Na een paar dagen kon ik terecht bij een psychiater, ik hoopte dat die mij kon helpen, gerust stelling denk ik nu. Even een luisterend oor. ( ben daarvoor nog nooit bij een psychiater geweest, heel naïef toen)
Mooi niet, na 5 min waren zijn woorden \”mevrouw u heeft een angststoornis en komt er nooit meer van af,alleen al je antidepressiva neemt\”\’.
Die ene zin heeft mij zo geraakt in ben onderweg naar huis helemaal ingestort.
Na die eerdere ervaring van die paniekaanval in de auto was ik al als de dood dat ik niet meer de oude zou worden. Maar na dat gesprek die maar 5 min duurde nadat hij die dioganose gaf. Is de overtuiging die ik zelf had na mijn paniekaanval nog eens bekrachtigt. Nu blijft dat gevoel van machteloosheid en doodsangst om controle over mijzelf kwijt te raken.
Thuis die avond vol adrealine en volledig geen raad meer weten lag ik in bed.
Durfde niet te gaan slapen, had een tablet oxazepam mee gekregen. Wordt je rustig van, stomheid geslagen. Ipv er te zijn dmv een luisterend oor krijg je een extra dosis angst erbij door een diagnose die achteraf nooit gezegd mocht worden doordat die niet klopte. Krijg je pillen mee om je te verdoven.
Ik heb mij wakker gehouden want ik durfde niet te gaan slapen met die oxazepam. Ik had tenslotte een paniek aanval gekregen van die paracetamol,wat zou er dan gebeuren met een oxazepam. telkens als ik voelde in slaap te vallen, moest ik wakker blijven van mijzelf.
Vanaf daar is de angst ontwikkeld als ik dreig in slaap te vallen. ik Wilde wakker blijven want ging ik ging denken dat als ik in.slaap val met die oxazepam en ik krijg dan ook een paniekaanval dan word ik niet meer wakker.
Nu schrik ik elke keer als ik zowat slaap half droom, dan giert de angst door mij heen,vanaf die avond die jaar terug. Dus nu al elke twee jaar.
Uit schaamte type ik dit,en ik heb ook vaak gedacht waarom heb ik dit mij aan gedaan, mijzelf niet kunnen vergeven.
Half jaar geleden ging het ineens heel slecht steeds vermoeiender en veel nachtmerries ( voornamelijk droom ik over mijn angst over het slapen, de gedachte die ik dan iedere dag heb vertaald zich in mijn dromen) en natuurlijk twee jaar elke dag met tegenzin gaan slapen en elke nacht veel wakker worden. Dat alles eist zijn tol. Ik heb het die anderhalf jaar weggeschoven elke dag weer. Nu loop ik met een flinke burnout en emoties en soms herinneringen die niet van nu zijn maar dat zijn herinneringen die worden opgedrongen soms met geur en beelden,heel beangstigend. Vooral als je ergens bent en ineens komen die emoties of herinneringen en worden ze ineens voor je netvlies gegooid.
Als je twee jaar elke dag op de overleef modus leeft puur door dat je denkt dat je dood gaat en door die ene overtuiging door die psychiater dat ik er nooit meer van af kom. Soms hoor ik het die psychiater nog dat ene zinnetje zeggen. In 5 min is mijn leven nu twee jaar ontregeld, psychisch en lichamelijk, zelfs met voedselintoliranties, histamine veel te hoog, hormonen van slag door hevige pms. Ik weet soms niet meer waar ik.moet beginnen.
Ik doe nu al 4 weken de MIR-Methode heb eerst 4 weken stap 5 en 7 gedaan. Ik ben hooggevoelig achtergekomen nu, en wat ik nog niet goed beheers.
Ben nu begonnen met alle 9 stappen. Ik ben nu ook al twee weken bezig met elke dag positieve affirmaties om zelf liefde te geven aan mijzelf.
Soms komt dan die neagtieve stem om de hoek aanwaaien \”waarvoor doe ik het, Je praat positief tegen jezelf maar je blijft je slaapansgt houden. Maar ik wil niet in de slactoffer rol gaan zitten. Wil alleen van die schaamte, machteloosheid af. Ik wil mijzelf weer kunnen vertrouwen.
Mireille, ik weet anderhalf jaar dat ik niet bang hoef te zijn als ik wil gaan slapen. Maar het lijkt wel of mijn onderbewustzijn het niet vertrouwt en daarom in de allert modus blijft. Heel frustrerend, vooral omdat je er klaar mee bent die angst is niet echt. Maar toch blijf ik meerdere keren per nacht mij zelf wakker schrikken en wakker houden als je ik bijna in slaap valt.
Hoe kan ik van die nare gebeurtenis af komen. Die negative lading mag eraf.
Liefs alina
Beste Alina,
Het spijt me voor je dat er zoveel onrust in je is. Ik denk wel dat je erg goed bezig bent doordat je weigert om in de slachtofferrol te gaan zitten. Met de MIR-Methode kun je veel in je onbewuste aanpakken. En misschien is het voor jou best een idee om een keer naar een MIR-Methode begeleidster te gaan. De meesten werken ook via Skype of telefoon. Dan kan je de angel er sneller uithalen, doordat je heel gericht gaat werken aan de dieper liggende trauma’s.
Veel sterkte en ik hoop van harte dat je over een tijdje goed nieuws kunt vertellen!
Groetjes, Mireille
Hoi mireille,
Dankje voor je reactie.
Is het gebruikelijk dat de klachten kunnen verergeren door de MIR-Methode.
Heb veel last van huilbuien en neerslachtiger gevoel dat alles te veel is. Je doet het wel maar alles is te zwaar. Sinds een week last van pijn in slokdarm of maag denk ik. Tijdens het eten en erna, voornamelijk bij het avondeten. Of het eten niet goed zakt/ stekend,gewoon geen fijn gevoel. Zal anders wel bii de burnout horen, dan is alles als balans.
Ik doe nu al een week maar weer 1 x per dag. De gedachten zijn ook aanwezig dat de MIR-Methode alles erger maakt,dat ik het inderdaad dan uitstel op de dag om het te mogen doen. Kan ook een te hoge verwachtingen zijn, dat alles binnen een paar weken meteen is opgelost, naief van mij.
Alina
Beste Alina,
Het is ook best logisch om de hoop te hebben dat alles snel oplost. Dat heb ik ook nog altijd! En soms gebeurt dat ook. Met de vier weken leg je een goede basis, maar ernstigere klachten hebben echt meer tijd nodig. In China lachen ze de westerlingen een beetje uit dat we alles vlug-snel opgelost willen hebben met pillen en zo.
En nee, de MIR-Methode zorgt er niet voor dat klachten verergeren. De meeste klachten die sterker worden, zijn onderdeel van het oplossingsproces. Door goed water te drinken en te accepteren dat je groeit en sterker wordt, gaat het snel beter. Veel mensen leven helaas met een vorm van tegenwerking in zichzelf. Wat als ik mijn klachten kwijt raak? Ik zeg niet dat dat bij jou zo is, hoor. Veel mensen hebben onbewust een mechanisme dat ze eigenlijk, diep van binnen, bang zijn voor hun krachten. Omdat ze die als kind niet mochten leven, zoals de waarheid hardop zeggen.
Heb het goed, wees lief voor je lichaam, drink water en rust als het nodig is. En let ook goed op bij welke soort voeding je de steken krijgt. Blijft het onveranderd, ga dan weer een keer naar je huisarts voor onderzoek en/of om je te laten geruststellen.
Groetjes en sterkte,
Mireille
Hoi mireille,
Die tegenwerking waar je het over hebtk,klinkt heel logich dat je bang bent voor de krachten in jezelf. werkt de MIR-Methode ook aan die onbewuste mechanisme. Dan zullen die verergering van de klachten inderdaad bij de oplossingsproces horen. Het meer voelen, sterker/krachtiger dat is soms beangstigend.
Gr
Beste Alina,
Ja, de MIR-Methode werkt ook aan innerlijke ‘saboteurs’. En zodra je je er bewust van bent, gaat het helen stukken sneller, dus bij deze al grotendeels opgelost!
Veel geluk en groeiende gezondheid gewenst!
Groetjes, Mireille
Hai Alina,ik weet niet of Mireille dit wil plaatsen,maar als niet lukt met mir begeleiding beter te krijgen,is een kinesioloog ook erg goed,ik weet een goeie (is wel belangrijk dat je naar een goede gaat) haar naam is Els Jansen site is http://www.touch4els.nl iig veel sterkte!!
Beste Babs,
Ja, ik plaats dit graag. Els Jansen is een hele ervaren kinesiologe die ook de MIR-Methode goed kent.
Met plezier,
Groetjes, Mireille
Hallo Alina, je verhaal komt mij bekend voor. Een paar jaar geleden zat ik er ook doorheen met paniek en angst. Gelukkig kwam het boek De kracht van het nu, van Eckhart Tolle op mijn pad. Ik kan je dat boek echt aanraden. En natuurlijk de MIR methode blijven doen, dat is ook heel goed. Sterkte
Hallo Mireille en alle anderen, dank voor de zo oprechte uitingen over de ‘normale ‘medische aanpak. Is het een idee om – als iemand de MIR-Methode kent en toepast of heeft toegepast – om alvorens naar een uitslag van een arts te gaan eerst de MIR-Methode toe te passen om kalmer en helderder te kunnen blijven tijdens het gesprek/ consult?
Dank je , Mireille , voor al de goede onderwerpen die je steeds stuurt.
Aggie.
Beste Aggie,
Ja, dat is beslist een goed idee. Dat geldt voor elk bezoek die mensen spannend vinden… huisarts, ziekenhuis, tandarts, sollicitatiegesprek, overal is de MIR-Methode vooraf te gebruiken om jezelf rustiger te houden. Dank voor het vragen!
Groetjes, Mireille
Dankjewel Mireille,
Ik word heel erg goed geholpen door Margreet en de gedachte dat ik er iets mee kan is ongelofelijk bevrijdend geweest.
In het reguliere circuit zeg maar is het sensitisatiemodel een belangrijke pijler bij behandeling van chronische pijn/ Solk
Binnen de behandeling zijn er weer twee stromingen. Meestal wordt er voor een oplossingsgerichte aanpak gekozen. Gericht op het sluiten van de hersenen (ken je de vergelijking van de hersenen met je hand?)
Marten werkt van binnenuit. Verwerken van oud zeer dooft activiteit van lymbische systeem en mijn ervaring is dat veerkracht terugkomt en dus ook hersenen vanzelf weer gaan sluiten.
Mijn idee over mensen die hetzelfde verhaal blijven herhalen (wat op zich niet helpend is, ben ik met hè eens) is dat ze op zoek zijn naar de verlossende werking van zich uiten, maar het werkelijke verhaal (dat wat uit het onbewuste bovengekomen is maar nog niet bewust is) niet vertellen kunnen. Wat een onmacht!!!!
Mireille in mijn werk gebruik ik vaak de lymbische verklaring, ook heel bewust omdat dit al best een grote stap is voor mensen om te begrijpen. Veel mensen zijn al jaren op zoek naar de juiste diagnose. (Kun je nagaan) Het kost tijd om dat idee los te laten.
Ik noem je methode vaak, maar merk dat het niet voor iedereen toegankelijk is (nog).
Misschien is het interessant voor je om ook te weten hoe de ontwikkelingen zijn binnen de reguliere geneeskunde om zo te zien waar de overlap is (want die is er zeker) en om ook eenzelfde taal te kunnen spreken.
Ik geloof sterk in samenwerken, in dat ieder zijn eigen talent heeft en dat niet ieder mens dezelfde behandeling (benadering) nodig heeft.
Beste Kieke,
Ja, ik geloof ook sterk in samenwerken. Ik ben zo blij dat er binnen de reguliere geneeskunde al zoveel mooie voorbeelden zijn van behandelaars die naar de mens kijken en open staan voor de nieuwste wetenschap. We blijven kijken waar samenwerking mogelijk is, zodat we met z’n allen een fijnere gezondheidszorg kunnen creëren. Dankjewel voor je aanvullingen!
Groetjes, Mireille
Dankjewel Mireille, zéér waardevol!!!!!
In mijn nabije omgeving ken ik iemand die op zeer jonge leeftijd een enorm pittige ‘psychiatrische diagnose’ gekregen heeft. Van dichtbij heb ik gezien hoe dit bij hem zijn totale leven heeft ontwricht tot op de dag van vandaag, inmiddels bijna 30 jaar verder…….
Alsof door één woord zijn totale toekomst ontnomen werd. Een hoogbegaafd iemand met zeer veel potentieel!
De psychiater Jim van Os uit Maastricht zet zich enorm in om dit te veranderen, om géén stigmatiserende etiketten meer te plakken. Ik voel diep respekt voor deze uiterst gevoelige onbegrepen moedige zielen die vaak oude familie-stukken uitwerken en genezen.
Dank Mireille, voor het onder de aandacht brengen van dit serieuze thema. Ik heb zelf ernstige verslechtering opgemerkt na enkele heftige diagnoses betreffende een zgn. ‘frozen shoulder’. Het waren echt een bizarre ervaringen en het zette mij enorm aan het denken. Vooral dat de pijn misschien wel helemaal geen fysieke oorzaak had, hoeveel er ook op beeldschermen aan ‘raars’ te zien was, maar een emotionele….
Vlak daarna kwam ik gelukkig ook in aanraking met de 5 Biologische Natuurwetten. Wat een geschenk was dat! Toen snapte ik plotseling helemaal wat er was gebeurd op de momenten, dat die diagnoses werden uitgesproken door de dokters. Ik heb snel de lading van de woorden af kunnen halen, en ben vervolgens een totaal andere weg ingeslagen: naar de oorzaak van de pijn. Binnen 2 weken kon ik weer alles doen!
Beste Lidy,
Wat krachtig van je dat je verder kon kijken dan de diagnoses! Zou je iets willen vertellen over de emotionele oorzaken die eronder lagen? Geen details hoor, maar zodat anderen zich er misschien in kunnen herkennen.
Dankjewel!
Erg blij voor je dat je het hebt kunnen doorbreken, hoera!
Groetjes, Mireille
Heb je gehoord van BioLogika? en dokter Hamer?
Een ziekte is vaak een verwerking van een conflict of trauma.
Heb je bijv. ontstekingen of andere klachten, malaise, ziek, dan kan een arts dat als kanker constateren. Van de diagnose kanker krijg je zoveel schrik en angst, dat een nieuwe ziekte (bijv. botkanker, longkanker, leverkanker) zich ontwikkelt.
Knobbels in borsten werden vroeger borstontstekingen genoemd. In de mamma’sbus is het nu een voorstadium van borstkanker! en gaat zo’n dodelijk geschrokken vrouw een traject in van bestraling, gifchemo’s en “borstbesparende operaties”.
In de Biologika is ziekte een herstelfase,… je kijkt heel anders aan tegen ziekte als je je verdiept in Biologika. Zo natuurlijk en logisch! In stress bouw je cellen op/of nemen ze af, heb je je conflict of trauma verwerkt? dan krijg je in de rust ziekte, ontstekingen, etc.
Ik vind het mooi wat MIR hier noemt met de diagnose shock: de diagnose dat er iets heel heel ergs met je aan de hand is, dat je bijvoorbeeld dodelijk ziek bent, doet wat met je, ook als het een foute diagnose is.
Zoek het op over Biologika, het haalt zoveel angst voor ziek zijn weg! kennis geeft inzicht en geduld. En blijven Mirren natuurlijk 🙂 Liefs, Karin
Hallo Mireille, ik ga het of maar eens proberen om mijn bericht te gaan verzenden,omdat ik de tekst de eerste keer helaas niet kon verzenden.ik vindt het erg goed van je dat je op deze manier onwetende mensen BEWUST maakt van alles wat nog ONBEWUST aanwezig is onder de mensen. zoals waar het hier in dit bericht om gaat;Ik heb eigenlijk altijd al een boek willen schrijven over de ( ONBEWUSTE ZWARTE MAGIE ) van artsen die op de stoel van God gaan zitten.wanneer zij zeggen;U heeft nog maar zoveel maanden of zoveel jaar te leven.Dit is mijns inziens ONBEWUSTE ZWARTE MAGIE van de artsen.omdat ik vele voorbeelden in mijn leven heb gekend en gezien, dat wanneer dat gezegd werd dat je er dan de klok op gelijk kan zetten dat dit ook daadwerkelijk zo gebeurd en dat zij dan ook daadwerkelijk onnodig veel te vroeg al naar gene zijde verhuizen.Het is nu de hoogste tijd dat artsen hierin goed gaan worden opgeleid, zodat ze niet alleen worden opgeleid in de kennis van het fysieke lichaam,maar ook in de kennis van hoe de kracht van de geest werkt, omdat die twee nou eenmaal met elkaar samenwerken, en elkaar beïnvloeden.dus als er een dodelijke diagnose bij een patiënt wordt gesteld dan komt dit in het onderbewustzijn van de patiënt te zitten, en zie dat er als onbewuste patiënt er dan maar weer eens uit vandaan te halen.je hebt er al een hele kluif aan wanneer je hier BEWUST van bent.en ONBEWUSTE mensen kunnen de artsen van alles wijsmaken vanuit hun statistieken en vanuit hun protocollen.maar een mens is geen statistiek.
verder zou ik graag wat voorbeelden willen geven over de kracht van de geest.de moeder van mijn tante had kanker, en de artsen hadden tegen mijn tante gezegd dat ze nog maar 3 maanden te leven had. mijn tante had gevraagd aan de arts om hier niets over te zeggen tegen haar moeder, en zelf had ze er ook niets over gezegd tegen haar moeder, en ze heeft nog 10 jaar geleefd. ik bedoel hier mee te zeggen dat de artsen niet zomaar meer op de stoel van God mogen gaan zitten,en dat de artsen niet zomaar mogen zeggen hoe lang iemand nog te leven zal hebben.anders kun je de klok er op gelijk zetten dat dit ook zo is.
verder heb ik een oom van mijn man gekend die een varkens hart had gekregen, en de artsen zeiden dat dat hart 7 jaar mee zou gaan.de 7 jaar waren precies om,en ja hoor toen ging ook zijn oom hemelen.verder heb ik op de afdeling oncologie gewerkt, en daar echt zoveel gezien en gehoord wat echt niet door de beugel kon.Het is namelijk zo, dat er wetenschappelijk onderzoek naar is geweest dat als er eenmaal de diagnose kanker bij iemand is vastgesteld en diegene weet dat, dan is de tijd die ze hebben met of zonder behandeling met chemo en bestraling dezelfde als zonder behandeling en bestraling.het verschil is dan dus; met of zonder lijdensweg.uitzonderingen van kanker in het beginstadium uitgesloten.MITS MENEER EN MEVROUW DE DOKTOOR ER GEEN STICKER OP JE VOORHOOFD AAN GEPLAKT HEBBEN VAN DE TIJD DIE JE NOG TE LEVEN ZAL HEBBEN.Mensen zullen vanaf die tijd in angst in leed en in ellende leven, met alle stress van dien en met alle onderzoeken en in stress telkens weer wachten op de uitslagen van dien.wat je kwaliteit van leven vergald in plaats van verbeterd.met mijn eigen moeder van 82 jaar heb ik dit ook met lede ogen moeten aanzien,omdat ik haar wens van opereren op hoge leeftijd heb moeten respecteren.maar vanuit mij n eigen ervaring met mensen die op hoge leeftijd een hele zware operatie moeten ondergaan,haar blaas is door tweeën gesneden om een begin stadium van kanker weg te snijden,wist ik al dat het beter was om voor kwaliteit van leven te blijven kiezen.wat ook is gebleken.ze heeft 4 keer in 1 week de operatie kamer gezien, en ze heeft complicatie op complicatie gehad.en ze is mijns inziens door een onnodige lijdensweg gegaan.ze heeft ook nog op het randje van de dood gelegen, want de nierwaarden horen samen 70 te zijn, en die waren bij haar gezakt naar 4 toen was ze echt doodziek met heel erg veel pijn.ze heeft het uitgeschreeuwd.hup weer meer morfine nog meer gif rommel waardoor nog minder weerstand, tel daar de zware operatie bij op op hoge leeftijd en de chemo en de vele maanden vele medicijnen en nog steeds en weg is je levens kwaliteit.en als ik dan in het ziekenhuis kwam met de vraag of de verpleging doodgewone vitamine C aan haar wilde geven die ik nota bene nog zelf meebracht dan zeiden ze daar tegen mij, ow jij bent zeker van het alternatieve circuit he? maar daar kunnen en doen wij hier niks mee hoor.nee je mag een kwetsbaar ziek mens vooral geen meer weerstand geven en vooral niet opbouwen,maar zij mogen met hun chemische gif rommel wel mensen afbreken.en het ergste is nog dat ze niet alleen de slechte cellen afbreken door die chemische Chemo maar ook de goede cellen die dan dus daardoor ook weer ziek worden.waar zijn ze nou mee bezig? het is allemaal geld geld geld.en de schuld van de Pfarmaceutische industrie die achter het netwerk van de opleidingen van de artsen zitten om het grote geld binnen te halen.ik hoop hiermee ook een beetje te mogen en te kunnen bijdragen aan het BEWUSTZIJN VAN DE MENSEN.Warme Harte Groet van Yvonne
Beste Yvonne,
Dankjewel voor je indrukwekkende en schrijnende voorbeelden. Als je het boek wilt gaan schrijven, graag! Met jouw ervaring in de oncologie denk ik dat je iets te vertellen hebt aan mensen wat hen aan het denken kan zetten. Dankjewel dat je dit met ons wilde delen!
Groetjes, Mireille
Hoi Mireille,
Dankjewel voor dit heldere en praktische artikel. Ik vraag me af of ik dit ook kan gebruiken voor negatieve overtuigingen die ik een tijd over mezelf gehad heb en grote impact op mij gehad hebben.
Verder ben ik een moeder van jonge kinderen. Ik ben altijd leergierig geweest en heb voor mezelf nooit zo’n groot punt gemaakt van minder goede periodes in mijn leven. Maar nu de kinderen er zijn raakt het mij diep als ik dingen doe of zeg tegen de kinderen waar ik zelf jarenlang last van gehad heb.
Rationeel gezien begrijp ik heel goed dat ik mijn eigen rommel op mag ruimen, maar gevoelsmatig ligt het anders.
Ik doe de negen stappen bij mijn kinderen.
Nou moet ik erbij zeggen dat mijn man zijn vader jong verloren heeft asn kanker en ikzelf jarenlang last gehad heb van stevige depressies, dus er is wel wat werk te verrichten.
Maar we hebben ook al wel heel erg veel stappen gezet en daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor!
Ha, het id me gelukt hoor om een warrig bericht te schrijven. Kinderen zijn mijn achilleshiel
Nu ik toch aan het schrijven ben. Ken jij Marten Klaver? Hij is een emotieneuroloog. En hij heeft interessante inzichten over het limbisch systeem. Oude emoties uit het onderbewuste kunnen associatief door gebeurtenissen uit het nu boven gehaald worden. Maar zolang deze oude ervaringen niet emotioneel verwerkt worden of geduid dan verstoren ze (sensitiseren) ze het limbisch systeem waardoor onder andere overgevoeligheid voog prikkels (en HV klachten, pijnklachten, vermoeidheid, angst/ depressie, concrntratiestoornis)
Ik moest hier aan denken toen jij het artikel over misofonie schreef. Ik ken jou achtergrond niet precies, dus wellicht ben jij hiervan op de hoogte, maar door dit artikel vroeg ik mij af of dat Sonia
Het boek wat hij hierover geschreven heeft heet “Zakendoen met emotie“.
Mireille ik droom er ook van hoor dat onze huidige visie op gezondheid veranderen gaat. En dat er meer ruimte komt voor inzichten zoals dd jouwe.
Dat het naast elkaar kan bestaan.
Er zijn gelukkig steeds meer wetenschappers zoals Marten.
Groeten, Kieke
Beste Kieke,
Dankjewel voor je uitleg. En ja, onverwerkte emoties spelen een enorme rol bij gezondheidsklachten, dus ik ben het met Marten Klaver eens. Ik kende zijn naam nog niet, dus dank voor het noemen! Ja, je kunt de MIR-Methode zeker inzetten voor het verzachten en laten oplossen van negatieve overtuigingen. Dat gebeurt onder andere via stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’. Hoe meer liefde, warmte, geborgenheid, veiligheid, bescherming jij bij jezelf weer aanvult via stap 7, hoe meer die overtuigingen naar de achtergrond gaan. Net zolang totdat je van jezelf vindt (bijvoorbeeld): ‘Ik ben een fijn mens’.
Veel geluk met het ‘laten smelten’ van al het oude dat nog in je is! Op weg naar de oorspronkelijke jij!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille,
Het tegenovergestelde kan ook. Ik heb diverse onderzoeken ondergaan en de diagnose was. Alles is goed, ik denk dat je ademhaling het is. Zo raar als je toch klachten hebt.
Ik probeer een stap erbij te doen en ik hoop dat het helpt al hoewel ik nog niet weet hoe ik het moet zeggen
Beste Loes,
Je vindt vast wel de woorden voor een extra stap. En ja, geen diagnose krijgen en niet echt serieus genomen worden, is beslist ook onprettig! Ik hoop dat de MIR-Methode je goed mag doen! Dat je klachten mogen afnemen!
Groetjes, Mireille
Dag Mireille
Erg bedankt voor dit waardevolle inzicht ! Als de kwetsende woorden dateren van lang geleden, zou je er dan ook de lading af kunnen halen door ze nu nog te herhalen tijdens het aaien ?
hartelijke groet
Annick
Beste Annick,
Ja, zelfs als het al lang geleden is. Als je de woorden nog steed letterlijk kunt herinneren en ze je nog steeds pijn doen, is het beslist de moeite waard om te doen!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Dag Mireille, Altijd weer bijzonder hoe ons lichaam reageert. Ik zocht ook naar een link over shock door wat voor trauma dan ook. In de lijst kwam ik beide woorden niet tegen. HEb je hier ook wat over geschreven? Door incident zelf onderuit gegaan. Kijk uit naar je antwoord.
Hartelijke groet,
Gerke
Beste Gerke,
Ja, shock door een trauma, is een van de hoofdoorzaken van ziektes. Als je je verdiept in de biologische natuurwetten, ga je dat zien en het is ook een van de basisprincipes van de MIR-Methode: heel je de diepere emoties, dan heel je jezelf. Lees bijvoorbeeld Emoties eerst! Aandoeningen, allergieën en ziektes kunnen zich dan gewonnen geven. Lees ook wat er vaak onder allergieën zit: ‘Allergieën, wat is er ooit gebeurd?’
Ik hoop dat je het herkent en dat je het incident weer kunt verwerken!
Veel sterkte!
Groetjes, Mireille
Mireille, tegenwoordig kun je het gesprek met de arts op je smart phone opnemen. Dan kan de familie thuis ook het hele gesprek horen.
heel goed dat je dit punt de aandacht geeft.
Lieve groeten Kea
Beste Kea,
Dankjewel voor de tip! Zal veel mensen helpen!
Groetjes, Mireille
Interessant artikel, dankjewel!! Dit had ik veel eerder moeten weten! Hoe pas je dit toe als je niet meer de exacte woorden weet omdat het al een paar jaar geleden is?
Groetjes,
Desi
Beste Desiree,
Gewoon alsnog doen. Als de woorden nog steeds lading hebben, kun je ze nog altijd aanpakken. Het gaat bovendien niet om de exacte woorden, maar om wat jij gehoord hebt. Dus je werkt met de woorden die jij in je hoofd hoort.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Met de MIR-methode m.b.t een diagnose heb ik tot nu toe geen ervaring, maar ik ben me er nu wel bewust van, dat als het een keer voor zou komen ik het bij de hand heb 🙂
Wel heb ik dat artsen en ziekenhuizen bij mij al lang van hun voetstuk gevallen zijn. Ik ben een super gevoelsmens en ik weet/voel dingen feilloos aan. Zo heb ik mijn trauma-chirurg overgehaald (en hij maar steeds zeggen dat “het kan echt niet dat u dat voelt”) dat hij mij nog een keer geopereerd heeft (nasleep gebroken enkel) en ik weer normaal kan lopen. Had ik naar hem en zijn diagnose geluisterd dan was ik voor de rest van mijn leven gehandicapt geweest en alleen nog maar (met contant veel pijn) met/op krukken kunnen lopen.
Ik had dit als kind al, dat ik voelde als een arts een “verkeerde” diagnose stelde bij iemand. En nog teveel mensen denken dat artsen het toch echt wel beter weten, want zij hebben gestudeerd en ik als leek ….. ttssss. Ik weet wel beter.
Ik ben in mijn leven al zooo boos geweest op artsen (ga hier ook maar eens op MIRren hihi ) Hoeveel denken er niet dat ze god zijn en de wijsheid in pacht hebben.
Ik kan ook zo kwaad worden dat ze een diagnose dúrven te stellen als b.v. “Wij kunnen niets meer voor u doen, u heeft nog maar ……”, vreselijk vind ik dat, want dit kan dan inderdaad ook gebeuren, alleen al door deze woorden die de arts zegt, niet te bewijzen natuurlijk, maar ik ben daar zeker van overtuigd. Daar ben ik in ieder geval van overtuigd, dit is een diep wéten) Ik vind dit de kwalijkste woorden die een arts een patiënt kan toezeggen, dit zou gewoon verboden moeten worden!!!!
Maar ik heb hoop, dat als de mensen steeds bewuster worden, ze ook meer naar hun gevoel gaan durven luisteren en (in dit geval) niet alle woorden van een arts als waarheid gaan zien …….
Beste Nicole,
Wat krachtig van je dat je zo voor jezelf bent opgekomen! Mooie bijzondere vermogens heb je! En ja, ook artsen worden er zich steeds meer bewust van dat wat zij zeggen veel indruk maakt op mensen. Ik ben zo blij dat er steeds meer wetenschappelijk onderzoek naar is. Artsen werken met de kennis en statistieken die ze hebben. Dat ze nu ook meer invoelend en bewuster worden van wat ze doen, is zo waardevol! Dankjewel voor jouw bijdrage daarin!
Groetjes, Mireille
Hallo Nicole ,
Ik kan niet anders dan op jou schrijven reageren . Wat jij schrijft is ZO waar . Naar mate ik zelf bewuster en heel wordt ervaar ik hetzelfde . Ben in 2012 met de MIR-Methode in aanraking gekomen na een ingrijpende gebeurtenis . Velen om me heen wisten beter wat goed voor me was dan ik dat zelf zou weten . Gelukkig ben ik trouw gebleven aan mezelf en heb mezelf vanuit de duisternis naar het licht toegewerkt . Een lange weg met diepe donkere dalen maar absoluut de moeite waard .
Hartelijke groet
Hoi Mireille,
Dit is een hele belangrijke ! Deze kan ook levens redden.
In de Germaanse Geneeskunde wordt dit ook gezegd. De diagnose is dodelijker dan de ziekte zelf.
Zo super bedankt hiervoor !!
Voor wat betreft het noteren van wat tijdens een gesprek met een arts wordt gezegd : je mag ook vaak dit gesprek opnemen met je mobieltje. Minister Schippers heeft dit zelfs geadviseerd. Vooraf aankondigen bij de arts is altijd goed.
ik had een hele lange reactie geplaatst en ik kon nergens vinden hoe ik hem kon verzenden,erg jammer
Hai Yvonne,
Hè, wat vervelend! De tweede keer is het wel gelukt… Je was zeker de hele tekst kwijt. Mocht je nog de moed vinden om het opnieuw te typen… Er staat als het goed is een knop met daarop ‘Reactie plaatsen’. Hoop dat je het nog een keer wilt schrijven.
Groetjes, Mireille