Doe je stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen.‘ van de MIR-Methode, dan koppel je ook je zoon of dochter los. Want ‘vader’ staat voor alle mannen en jongens. En moeder staat voor alle vrouwen en dochters. Als je dat voor het eerst leest, kan het zijn dat je denkt “Maar ik wil mijn zoon/dochter helemaal niet loskoppelen!” En zeker niet als het nog een baby is. Toch is het van groter belang dan je zou denken.

De verwachtingen naar je kind

Volwassenen hebben verwachtingen over de toekomst van hun kind. Dat het zal gaan studeren, dat het de zaak gaat overnemen, dat het de sporter wordt zoals zij zelf waren of zelf nooit zijn geweest. Dat ze de trots van de familie worden, zodat ouders trots kunnen vertellen op hun kind. Want dan ben je een goede vader of moeder. Dat daar grote prestatiedruk mee gemoeid is, kun je je voorstellen. Want kinderen zijn loyaal aan hun ouders. Zij willen de liefde van hun ouders. En dus zullen ze proberen om het de ouders naar de zin te maken en te presteren voor hun ouders. En oh wee als blijkt dat je ergens talent in hebt, want dan kan het zijn dat je ouders je stimuleren tot je erbij neervalt.

Klein blijven

Ouders kunnen er voor zorgen dat kinderen zich niet ver ontwikkelen. Bijvoorbeeld omdat een van de ouders een minderwaardigheidscomplex heeft. Je leeft je kinderen voor dat het beter is om je te schikken, anderen voor te laten gaan. Experimenteer maar niet, want het kan fout gaan. Kinderen kunnen dan gaan denken: “Mijn moeder durfde niet voor zichzelf op te komen, dus durf ik dat ook niet.” Of ouders zeggen het letterlijk: “Wij Janssens zijn niet voor grote zaken in de wieg gelegd.” “Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje.” En je kind gaat dat geloven. Zich ernaar gedragen. En als je kind eenmaal volwassen is, blijft het in die werkelijkheid leven, terwijl het niet zijn/haar werkelijkheid is, maar die van de vader of moeder. Je doet je kind dus een groot plezier wanneer je jouw wereldbeeld loskoppelt van je zoon/dochter. Zodat het zijn/haar eigen grootsheid kan bepalen.

Meisjes

Uit onderzoek blijkt dat ouders meer verwachten van zoons dan van dochters. Jongens worden meer gestimuleerd en geprezen dan meisjes. Jongens hebben daardoor gemiddeld een sterker zelfvertrouwen dan meisjes. Daarbij komt dat meisjes opkijken naar hun moeder als voorbeeld. Maar volwassen vrouwen hebben helaas een lager zelfbeeld dan nodig is. Dus krijgen meisjes ongemerkt de dubbeldikke boodschap: “Jij telt minder mee dan jongens.” “Jongens zijn beter, sneller, knapper.” “Als jij een lieve moeder wordt, zijn we helemaal gelukkig.”
Het gekke daarbij is dat de gemiddelde schoolprestatie hoger is bij meisjes dan bij jongens. En in het bedrijfsleven blijkt dat veel vrouwen beter gekwalificeerd zijn, maar minder verdienen dan mannen. Rara, hoe komt dat? Het komt onder andere doordat vrouwen minder onderhandelen over hun salaris. Omdat ze minder goed geleerd hebben voor zichzelf op te komen, maar bovendien hun prestaties verklaren buiten zichzelf: “Omdat ik geluk heb gehad.” “Omdat anderen me hielpen.” Terwijl jongens eerder zouden zeggen: “Het lukte me, omdat ik daar goed in ben.”

Het huis uit gaan

Doe je MIR-Methode, dan koppel je je kind los, ook als het kind al volwassen is en bijvoorbeeld nog thuis woont. Je gaat dan merken, dat je minder accepteert van je kind en duidelijker grenzen gaat stellen. Om kostgeld gaat vragen, bijvoorbeeld, of toch echt eist dat hij/zij een bijdrage levert aan het huishouden. Het gevolg is dan dat er een gelijkwaardigere relatie ontstaat, wat het contact tussen jou en je kind verbetert. Soms kiest een kind er dan makkelijker voor om het huis uit te gaan.

Kortom, doe stap 3 opdat je je kinderen los maakt van jou en ze nog meer hun eigen weg kunnen gaan.

Heb jij dat ook gemerkt? Dat je kind is veranderd doordat jíj de MIR-Methode doet? Ik ben benieuwd! Schrijf het hieronder! Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier.
Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!

Dat je een bijzonder fijn contact met je kind mag hebben!
Groetjes, Mireille Mettes