107. Mag je al fouten maken van jezelf?
Blunderen, struikelen, fouten maken. We doen het niet graag, maar het gebeurt dagelijks. En heb je iets gemaakt, dan kan het zijn dat je het vaak wegwuift: ‘Och ja, het is best aardig gelukt, maar wel dankzij de anderen.’ Of: ‘Ja nou, het is niet helemaal gelukt, maar ja.’ Mensen die dit soort uitspraken doen, zijn waarschijnlijk perfectionisten. Het zijn mensen die het zichzelf aardig moeilijk kunnen maken, maar ook hun omgeving wanneer ze de eigen hoge lat ook leggen op de mensen om hen heen.
Perfectionist
Ben jij perfectionistisch aangelegd, dan is de kans groot dat je jezelf aardig in de weg zit. Als je alles perfect wilt hebben en geen fouten durft te maken, kan dat de hoofdoorzaak zijn van waarom je nergens aan begint. De angst dat je kunt falen is dan groter dan de kans dat je zult slagen.
Hoe word je perfectionistisch?
Perfectionisme kan heel leuk en heerlijk zijn. Maar als perfectionisme niet meer praktisch is, omdat je ergens te lang over doet, of teveel met de details bezig blijft, dan wordt het onpraktisch. Het ontstaat in de kindtijd. Op het moment dat je alsmaar commentaar krijgt. ‘Het zit scheef.’ ‘Had je niet wat meer kleuren kunnen gebruiken?’ ‘Je zus kan het beter.’ Of als je wordt ‘afgerekend’ op je prestatie. Je krijgt een laag cijfer omdat je niet netjes kan schrijven.
Of je wordt over het paard getild: je bent ergens goed in en wordt er voortdurend voor geprezen. De verwachting dat je het altijd heel goed doet, wordt dan een ‘moeten’ om alsmaar weer die hoge prestatie te leveren. ‘Dat kan je toch wel?’ ‘Daar is ze zo goed in!’
Oorzaak van depressie
Ben je een perfectionist, dan leg je de lat heel hoog. Je verwacht veel van jezelf, stelt hoge eisen. Valt het tegen wat je maakt of doet, dan haal je je eigen lat niet en stel je jezelf teleur. Het gevolg kan zijn dat je jezelf op de kop gaat geven en bij de pakken neer gaat zitten. ‘Zie je wel, ik doe het toch nooit goed.’ Het is vernietigend voor je vermogen om initiatief te nemen en kan veroorzaken dat je apathisch of depressief wordt.
Twee latten
Ik werk zelf altijd met twee latten. De ene lat is het hoogst haalbare. Als ik dat haal, dan is het perfect. En de tweede lat is de ‘ruim voldoende’-lat. Als mijn werk ‘ruim voldoende’ is om mee naar buiten te treden, dan is dat acceptabel, goed genoeg. Daarmee relativeer ik voor mezelf het perfectionisme. De grote grap is nu, dat als een perfectionist iets ‘ruim voldoende’ vindt, dan is het meestal al heel goed en zijn die paar details te verwaarlozen.
Hooggevoeligheid en perfectionisme
Vrijwel iedereen die hooggevoelig is, is perfectionistisch. Ze hebben meestal hoge verwachtingen van zichzelf. En om te voorkomen dat ze falen, willen ze alles perfect doen. Wanneer dat niet lukt, voelt een hooggevoelige veel schaamte. Het maakt dat ze een volgende keer niet zo snel ergens aan beginnen. Veel hooggevoelige kinderen en jongeren vluchten dan uiteindelijk in computerspelletjes. Het is een flinke uitdaging om te accepteren dat iets niet perfect lukt, maar dat dat ook goed is. Hiervan bewust worden, is de eerste stap. Hooggevoelige mensen nemen bovendien alles persoonlijk op. Als hun werk wordt afgekeurd, voelt dat voor hen alsof hun hele persoon wordt afgewezen. Voor hooggevoeligen is het daarom van groot belang dat ze onderscheid leren maken tussen wie ze zijn en wat ze doen.
MIR-Methode en perfectionisme
Stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen.’ helpt bij het loslaten van de afkeuring die je ooit kreeg. Van je vader of van andere mannen/jongens. Van je moeder of andere vrouwen/meisjes. Door het loslaten van die afkeuring, ontspan je en ga je zien dat het helemaal oké is als dingen niet perfect gaan.
In stap 4 ‘Meridianen zuiveren’ zit de dikke darmmeridiaan. Wanneer deze meridiaan de blokkades weer loslaat, verdwijnen ook de overdreven rigide gevoelens om alles altijd perfect te willen hebben.
In stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’ zitten behoeftes als ‘Waardering’, ‘Geruststelling’, ‘Liefde’ en ‘Goedkeuring’. Wanneer deze behoeftes in jezelf zijn aangevuld, ga je jezelf en je werk meer waarderen. Je stelt jezelf meer gerust: ‘Is niet erg als het niet perfect is. Dit is goed genoeg.’ Je vergroot de liefde voor jezelf: ‘Je hebt er hard voor gewerkt en binnen deze tijd en deze omstandigheden is dit wat je hebt gemaakt al heel mooi.’ en je geeft jezelf goedkeuring: ‘Goed gedaan meid.’ En brengt dan als vanzelf je rechterhand naar je linkerschouder, klopt zachtjes op je schouder, terwijl je zegt: ‘Goed gedaan!’ Het gevoel dat je trots bent op jezelf, groeit!
Doe altijd alle 9 stappen.
Hoewel ik hierboven maar een paar stappen noem, is het belangrijk dat je altijd alle 9 stappen doet. De stappen hangen met elkaar samen en vormen één geheel.
En jij, herken je je hierin? Is het werk van anderen altijd oké, maar je eigen werk nooit goed genoeg? Mag je al fouten maken van jezelf? Voel je je af en toe al wat trots op jezelf? Ik hoor het graag van je! Schrijf het hieronder, dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier.
Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!
Hartelijke groetjes en dat je het samen met je perfectionist heel leuk mag hebben!
Mireille Mettes
Beste Mireille,
Ook ik heb last van perfectionisme en hooggevoeligheid. Waarschijnlijk in mijn jeugd opgelopen, omdat mijn ouders ons altijd de grond intrapte en het was eigenlijk nooit goed. Ik heb me nooit welkom,gewaardeerd, geliefd en geaccepteerd gevoeld.
Op de middelbare school ook nog eens immens gepest dus ik ben behoorlijk “beschadigd”.
Vorige week bij de notaris geweest, omdat mijn vader overleden was. Kregen we met zijn drieën te horen dat we waren onterfd. Zelfs als ze er niet meer zijn nog even een dolk in je rug zetten.
Door de overgang en de hooggevoeligheid komt verleden allemaal weer boven borrelen en komt alles nog eens extra hard aan allemaal.
Ik merk dat ik door mijn perfectionisme wil dat mijn man ook alles perfect moet doen.
Omdat mijn man eigenlijk het tegenovergestelde is, frustreert dat mij enorm, maar ook hem uiteraard, omdat hij van hem uit gezien zijn best doet.
Dit wilde ik even kwijt.
Hartelijke groet,
Brigitte
Heel herkenbaar, incl. dat gamen. mijn kinderen en ik zijn alle 4 hooggevoelig. soms lastig om als moeder het goede voorbeeld te geven, wetende dat er 3 opgroeiende kinderen ‘naar je kijken’. naast perfectionisme, dat in zijn eentje al een flinke uitdaging vormt, is er nog een andere reden om niet productief te zijn, mezelf te laten zien; ik wil kwesties aankaarten die gevoelig liggen en worstel met mijn weerbaarheid tegenover evt ridiculisering of als complotdenker te worden bestempeld. dat is ook goed, want het helpt me de zaak goed te onderbouwen voordat ik e.e.a. naar buiten breng. maar daardoor duurt het ook heel lang. steeds moed verzamelen, stapje voor stapje, mijn weerstanden erkennen, maar me er niet door laten leiden, maar mezelf be-/en aanmoedigen. ik heb vaker ergens een klok laten luiden en daar de negatieve gevolgen van moeten dragen, ik calculeer dit nu ook in, wat e.e.a. ook bemoeilijkt.(je geschreven respect voor deze missie kan ik me nog goed herinneren, hoe goed me dat deed). Moedig voorwaarts maar weer, fijn mijn ‘zorgen’ even te kunnen delen.
Blijkbaar mag ik niet zoveel fouten maken..ik ben erg teleurgesteld als ik bij wensen het niet voor elkaar krijg..en slechts maar 1/5 deel van het werk.het is adembenemend en heb dan ook gebrek aan zuurstof, zowel letterlijk als figuurlijk..het dagelijis twee x per dag puffen irtiteert me ook in de keel. Ben van nature toch een flexibel mens.maar dit staat radicaal tegenover elkaar. Is dit dan het oude patroon,gedrag,wat zo vast zit.een stuk overgevoelig zijn herken ik wel omdat ik daar dan ook totaal beziel in dat wat ik doe en het ook af wil maken.in elk geval is en blijft het adembenemend voor vastzittende klachten op al mijn bijholtes.misschien moet ik eens op de lijst bijholtes geen zoeken bij de mir dankje
beste Mireille,
Ik herken me helemaal in het verhaal van de perfektionist.Ik ben 74 jaar en eigenlijk begint het nu door te dringen dat ik hooggevoelig ben en perfektionist.De angst om te falen heeft heel mijn leven me dwars gezeten, zich diep vastgezet.Veel schaamte gevoeld en merk inderdaad als iets niet goed gaat dat ik het me altijd persoonlijk aantrek.Vorig jaar braken er stemmen los in mijn hoofd en hoorde enorm veel zelfverwijten,was heel heftig om aan te horen en dacht dat ik dood ging.Ook mijn aarzeling om naar de reguliere gezondheidszorg te gaan,want kies altijd voor natuurgeneeskunde of acupunktuur,daar voel ik me gezien bij en hebben behandelaars ruim de tijd voor je verhaal en wordt er holistisch gewerkt zonder chemische medicijnen.Nu dringt pas goed door Elly,je bent een perfektionist,let op kleine details en kan ook niet goed beginnen aan iets als mijn omgeving niet opgeruimd is,blijf dan lang dralen en ga eerst opruimen er mag me ahw niets storen.
weet nu het slakkenhuis in mijn binnenoor is onherstelbaar beschadigd,geluid van buiten dringt niet duidelijk genoeg door.
Toch voelde ik me opgelucht toen deze uitslag kwam, omdat ik dat zelfverwijt los kon laten,het is iets fysieks en ik kwelde me met de gedachten ik doe iets niet goed.Zo besef ik, heb ik duidelijkheid gekregen en weet nu ik ben hooggevoelig,ja en ook een perfektionist,maar ben wel blij met mezelf,ondanks de oorproblemen.ik zie het toch als een innerlijke verrijking en weet nu, ik hoef me nergens voor te schamen,ik heb juist mijn uiterste best gedaan alle angsten in de ogen te kijken.
Ik ken de MIR methode nog niet, maar herken me helemaal in wat je schrijft over perfectionisme.
Hallo Mireille,
Sinds 3 weken ben ik met de MIR bezig. (In maart dit jaar ben ik de MIR tegengkomen en heb de begeleidende emails allemal ontvangen maar kon me er nog niet toe aanzetten om te beginnen. Helaas heb ik de emails niet meer.)
Ik ben eerst begonnen met stap 5 en 7, daarna alle 9 stappen. Ik heb heel veel meegemaakt, veel therapieën gehad, veel lichamelijke en psychische klachten o.a. angst/fobie, perfectionisme, teveel op op te noemen. Ik ben nu 57 jaar, bijna 58.
Aangezien je jezelf toch het beste kunt helen, ben ik enthousiast begonnen met de MIR. Elke keer voel ik wel iets anders, zoals enorme warmte, blijheid, hoofdpijn, vermoeidheid, energie.
Aangezien ik altijd graag iets wil lezen vanaf Hoofdstuk 1, zoek ik naar een volgorde op deze website. Je kunt wel de artikelen stuk voor stuk doornemen, maar dan ben ik geneigd om stukken over te slaan. Heeft duidelijk met perfectionisme te maken . Waarschijnlijk toch weer een leerproces, zoals het hele leven dat is.
Zou ik me eventueel al kunnen aanmelden voor de ledensite of kan dat echt pas nadat ik de MIR 6 weken gedaan heb (incl. 2 weken stap 5 en 7)?
Bedankt voor de bijzondere MIR-methode.
Marijke
Beste Marijke,
Er zijn video’s op de ledenwebsite die je ook al kunt bekijken ook al begin je net. De echte technieken kun je pas na vier weken gaan doen (EHBO, virus/bacterie, etc.)
De artikelen zijn niet in een bepaalde volgorde geschreven. Als je ze allemaal wilt lezen, zou je ook de artikelenbundel kunnen downloaden. Dan heb je ze allemaal in 1 keer. (Er is nu een feestdagenkorting!) Verder kun je rechtsboven in de zoekbalk een 1 met een punt intypen en daarop zoeken, dan kom je zo bij artikel 1. uit. En rechts op de website staan ook allemaal trefwoorden genoemd. Zo kun je ook je weg vinden in de artikelen, je eigen interesses volgend.
Veel leesplezier!
Groetjes, Mireille
Ik doe de MIR-Methode, met name stap 5 en 7, als ik niet in slaap kan komen ( gebruikt gelukkig niet al te vaak….); succes verzekerd. Ik ben zo vrij om ok te reageren over een vorm van perfectionisme: zo jammer, dat ik dit heel vaak hoor van mensen om mij heen en ook faalangst leeft bij heel vele mensen. Erg jammer. Ik ben verre weg van perfect, maat weet voor mijzelf, dat ik mijn uiterste best doe om als ik iets doe, mij uiterste best te doen om iets t laten slagen. Maar als het resultaat iets tegen valt, heb ik het wel geprobeerd en dat geeft voor mijzelf een heel goed gevoel. Ik ben in ieder geval tevreden met mijzelf en dat is een groot goed.
Ineke
Beste Mireille, bij het lezen van deze verklaring is het alsof mijn innerlijke “ik” letterlijk tegen me praat. Ik voel mijn innerlijke “ik” hier precies in levende lijve naast me zitten. Bij mij is het al heel mijn leven lang een belemmering van vaders kant. En Waarom? ik Weet dat ik heel veel capaciteiten bezit, vooral op muzikaal vlak, want ik ben bevoorrecht met een prachtige stem. Toch kom ik er niet, want ik heb een helse schrik van mijn vader, en het is de braafste mens die ik ken. Ik wil alles zo perfect doen dat ik zelfs de kleinste fout niet durf toegeven. Lastig is dat!!! daardoor heb ik heel wat lichamelijke klachten.Hoop dat de MIR-methode mij verlicht en ik eindelijk “op mijn weg geraak”. Dank u dat ik via via de Mir- methode heb ontdekt. Heel veel liefs, Leen
Dag Mireille, Inderdaad erg vervelend als je perfectionist bent want het is nooit goed genoeg. Hooggevoelig ben ik ook en door mijn perfectionisme ben ik in het verleden in een burn-out terecht gekomen waarvan ik nu nog de schade die het op mijn lichaam heeft veroorzaakt ondervind. Te lang doorgegaan met ver voorbij mijn grenzen gaan totdat het lichaam dingen liet uitvallen. In mijn geval mijn zintuigen oren en ogen, waardoor nu gezichtsveldverlies en twee gehoorapparaten. Ik zeg nu: had ik maar! Maar het was mijn valkuil en ik waarschuw nu iedereen, vooral workaholics. Opdat ze zich bewust zijn en blijven van hun grenzen! Dank je voor het aansnijden van dit onderwerp want ik kan nu mijn waarschuwing in mijn reactie op dit artikel kwijt! Succes met alles wat je doet, Mireille. Hartelijke groet, Els.
Beste Els,
Dankjewel dat we kunnen leren van wat jij hebt meegemaakt. Het is een flinke uitdaging om uit het workaholicisme te blijven. Die verleiding is groot, vooral als we willen werken, uit een soort plichtsbesef of om goedkeuring te krijgen. Dan hollen mensen zich al snel voorbij. Dankjewel voor het aangeven over de grenzen, want dat zal waarschijnlijk altijd de echte oorzaak zijn.
Ik hoop van harte dat het voor jou iets draaglijker wordt!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Beste Mireille! Perfectionisme zit er bij mij ook flink ingebakken, maar ga er al heel lang wat prettiger mee om door tegen mezelf te zeggen dat iets perfect is als het niet helemaal perfect is. De achterliggende gedachte die mij hierbij hielp is:’ als hetgeen maar met aandacht, liefde en de beste bedoeling is gedaan dan is het goed, ook al is het resultaat niet zoals ik had gehoopt.’ Eigenlijk leef ik hierdoor best ontspannen en hou me bezig met het vinden van oplossingen als iets niet helemaal gaat zoals ik had beoogd. Onverschilligheid komt hier zeker niet de hoek omkijken. Wens je een heel fijne dag Mireille en ben jou dankbaar voor de inhoud van jouw wekelijkse mails!
Als perfectionist (hoewel ik dat vroeger heb ontkend) helpt t mij enorm om tegenwoordig te zeggen én t ook echt te voelen/menen: “Soms is goed ook goed genoeg”. Mijn omgeving moest hieraan wennen. Ik heb deze uitspraak en nieuwe houding zelfs moeten verdedigen, waardoor het nog meer van mij werd! Ik hoop dat dit anderen ook kan helpen wat meer ruimte en ontspanning te voelen.
Goedemorgen Mireille,
Ik wil je graag bedanken voor de MIR methode, ik ben nu 3 maanden aan het “Mirren” ben rustig begonnen, in het begin diverse lichamelijke, enz. reacties gehad maar wist door je geruststellende begeleidende nieuwsbrief dat het erbij hoorde. Ik heb ook een hele mooie ervaring gehad die ik beslist wil laten weten. In de 6e week sneed ik me heel vaak ( huis- tuin- en keuken snijwondjes)je kent ze wel het schilmesje, de kaasschaaf…. er zijn littekens ín m’n hand en vingers die ik nog precies weet hoe ze in het verleden ontstaan zijn.
Zoals ik al vertelde snee ik me (per ongeluk ) maar vaak precies op de oude littekens !!!!!Letterlijk en figuurlijk gingen oude wonden open om opnieuw geheeld te mogen worden en de MIR-Methode heeft me daar goed bij geholpen. Heb je dit al eens vaker gehoord? welke betekenis geef jij er aan ? heel veel succes met alles wat je doet. Ik blijf lekker aaien/Mirren en jouw volgen. Fijne dag, Susan
Beste Susan,
Wat bijzonder! Nee ik ken het niet zo letterlijk. Wel figuurlijk, dat mensen oude pijnen weer even voelen of oude emoties, maar niet letterlijk dat oude wonden weer open gaan. Heel bijzonder! En ik ben ook blij dat je er blij over bent!
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Goed idee, die 2e lat, Mireille! Ik ben hooggevoelig en perfectionistisch,
maar lig niet meer wakker van elke fout.”Je hebt je best gedaan”, “volgen-de keer beter”, “haal jezelf niet onderuit met je kritiek” zijn woorden die ik nogal eens uit bij “fouten”. Een niet nagekomen of vergeten belofte reken ik mezelf wel zwaar aan. Langzaam maar zeker echter word ik milder t.a.v. mezelf en dat voelt goed. Ook kan ik smakelijk lachen om de mis-kleunen die ik in m’n huishouden dikwijls maak, en dat werkt bevrijdend. Hartelijke groet, Joke Benz.
(met
Beste Joke,
Ja, lachten om jezelf kan heerlijk bevrijdend zijn! En wat een leuke zinnetjes zeg je tegen jezelf! Ik ga er een paar in mijn zelftroost opnemen, dankjewel! En ja, beloftes niet nakomen ken ik. Ik heb me ook voorgenomen om minder vaak beloftes te doen. Dat werkt beter.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Ik heb 6 weken de MIRmethode gedaan met goed resultaat. Het is alweer enkele weken geleden. Nu ik de Nieuwsbrief lees over perfectionisme ga ik weer beginnen. Hoelang kan ik de methode doen?
Beste Akke,
Je kunt de MIR-Methode zo vaak oppakken als je wilt. Wanneer je weer ergens tegenaan loopt. Veel mensen gebruiken het in periodes. Je bent daar vrij in en kunt het als gereedschap zien dat je altijd in je ‘broekzak’ bij je hebt.
Veel geluk!
Groetjes, Mireille
Goedeavond.
Ben pas sinds kort bezig en zit nog in de 2 regel fase, dit doe ik al langer omdat ik het ook vaak vergeet, maar zoals ik hierboven lees, vergeten meerder het wel een (ik vaak) doe heel veel leuke dingen, vrijwilligerswerk. maar dan heb ik echt geen puf om voor mezelf ook iets te doen, zit ook al een poos in een aardige dip, ben al een paar jaar flink op zoek naar m’n verleden, waarvan ik echt niks weet van de eerste 12,5 jaar, als alleen familie verhaaltjes met verjaardagen, na een ingrijpende gebeurtenis, ben ik zo op zoek naar m’n geheugen, dat het heel veel dingen overschaduwd. iedereen vind het som, verleden is verleden, maar ik ben gewoon niet kompleet besef ik de laatste jaren, er is gewoon 1/5 deel weg, en waarom…
Weet dat ik er vrij van moet komen… maar dan zou ik het toch eerst moeten weten toch,… voordat ik het los kan laten. Ben aan deze methode begonnen daar ik hoopte dat het misschien een tipje van de sluier zou oplichten. maar met 2 regels kom je ook niet ver (het is misschien heel raar, dat ik het vermeld) maar sinds ik er mee ben begonnen heb ik alleen maar last van de stoelgang, of is dit nu wel een heel vreemde opmerking. Was altijd een perfectioniste, alles moest hetzelfde staan etc. had konijntjes in huis, wat zaagsel, alles stofzuigen ipv alleen dat stukje… door div medische ingrepen, was dat een poos moeilijker erna nog meer lichamelijke toestanden, en nu ben ik het tegen overgestelde eigenlijk… alles is schoon (mede dankzij hulp 1x per week.) maar een rommeltje… aan het uitzoeken, komt er visite of moet ik zelf wat gaan doen, en hup alles weer terug op die plek. voor anderen heb ik altijd tijd (of die maak ik) Zeg altijd als het goed gaat met m’n kinderen gaat het met mij ook goed, dan ben ik gelukkig, maar wordt dan weer veroordeeld, als je niet van jezelf houd, kun je ook niet van anderen houden… wat ik dus wel doe, ben alleen heel gesloten. voor mezelf vind ik ook niet veel belangrijk, geen eisen…
Ga dit stukje ook niet terug lezen, dus sorry als er type fouten in staan. groetjes van een zoekende… hoop dat iedereen veel mooie dingen mag beleven met deze methode. groetjes en ga vooral zo door, het verrijkt wel je kijk op dingen.
Beste Hanneke,
Dankjewel voor alles wat je vertelt. Het zal beslist herkenbaar zijn voor mensen. Precies zijn is natuurlijk prima, zolang het jouzelf niet in de weg zit. Ik hoop van harte voor je dat het langzaamaan wat makkelijker voor je wordt en dankjewel voor je aanmoedigende woorden!
Groetjes, Mireille
Lieve Hanneke
Ik zou je willen aan raden wat liever voor je zelf te zijn. Geloof me je bent het meer dan waard. Het is inderdaad heel herkenbaar wat jij vertelt over het perfectionist zijn. En dat je nu het tegen over gestelde bent. Het klinkt misschien gek maar ik vind het een goed teken omdat het bij jou diep van binnen aan geeft dit wil ik niet meer. En dat geld ook voor de stoelgang. Je darmen willen op ruimen. Ik wil je vragen om nu met de negen stappen te beginnen. Het is het proberen waard. Heel veel succes en een dikke knuffel.
Corrie Wouters MIR-Methode begeleider in Uithoorn
Beste Hanneke,
Het kwijt zijn van een bepaalde periode uit je leven, klinkt voor mij heel herkenbaar. Ik ben ook een bepaalde periode ‘kwijt’. Maar ik weet wel waar dit van komt. Ik stond toen in ‘overlevingsstand’. Dan doe je alleen nog het allerbelangrijkste, en de rest gaat langs je heen, omdat je dat niet aan kunt. Je lichaam staat dan als het ware op ‘spaarstand’. Omdat dat de enige manier is om vol te kunnen houden op dat moment. Misschien heb je hier iets aan.
Verder herken ik het niet meer zo opgeruimd zijn ook. Ik ben ook rommelig geworden, niet omdat ik dat zo wil, maar omdat ik het niet meer wil zoals ik het deed. En omdat je het eigenlijk alleen perfect wil doen, en je dat niet kunt op dat moment, laat je het liggen.
En stoelgang heeft alles te maken met loslaten…. Misschien helpt deze informatie je.
Groetjes Myrian
Ik ben vroeger gepest dit maakt diepe inpect met welke stappen kan ik dit loslaten
Beste Coby,
Ja, pesten laat diepe sporen na in mensen. Met alle 9 stappen werk je daar aan. Zie ook het artikel over pesten: ’36. Waarom pesters pesten.’
Heel veel sterkte en ik hoop dat je de sporen kunt uitwissen!
Groetjes, Mireille
Hallo Mireille,
Bedankt voor je artikel. Het is zeer van toepassing.
De angst om fouten te maken en me er dan heel diep voor te schamen is zo groot dat ik situaties uit de weg ga ,waar dat gebeuren kan. Gebeurd het toch dan wordt ik depressief en trek me terug. De laatste tijd groeit er een bewustheid over mijn gedrag. Af en toe kan ik naar me kijken en zien hoe muurvast ik in mijn negatief denken zit en hoeveel schaamte ik voel. Daardoor adem ik door en voel me niet meer zo gevangen. Ik word milder met mezelf.
Nu kan ik het ook gaan proberen met de “latten” methode .
Bedankt.
Hai Diane,
Het kan daarbij ook nog zijn dat je misschien hooggevoelig bent. Die mensen zijn meestal ook perfectionistisch en schamen zich diep voor hun fouten. Heb je daar al eens naar gekeken?
Veel geluk en sterkte!
Groetjes, Mireille
Diane, wat je schrijft kon ik net zelf schrijven….. en ook heb die depressieve periodes daardoor.
Wat is de “latten” methode?
Ik woon nu in USA en gebruik niet veel het nieuwere Nederlands.
Rini
Hoi Rini,
Ik denk dat Diane refereert naar de twee latten die Mireille beschrijft in dit artikel. 😉
Vriendelijke groet,
Marjolein
Deze topic spreekt me erg aan. Het is zelfs pijnlijk. Ik doe de MIR methode al sinds December; er zijn periodes waar ik een of twee weken oversla, of een dag hier en daar, doch over het algemeen doe ik het dagelijks.
Ik weet niet waarom ik nog niet positieve resultaten heb ondervonden, alhoewel ik heb wat meer inzichten in mezelf en die maken me ontzettend droef.
De kritiek van mijn moeder was heel zwaar in mijn jeugd en zelfs nog als een volwassene. Ik weet geheel dat ik het moet loslaten, maar het blijkt me niet vrij te maken.
Ik wil wel zeggen dat ik het fantastisch vind wat je doet, Mireille, en ik dank je van harte.
Beste Rini,
Dankjewel voor je hartelijke woorden! Ja, loskomen van een geschiedenis met een kritische moeder, kan soms langere tijd vergen. Maar ik vind het fijn dat je merkt dat er al wat positieve resultaten zijn. Ga rustig door en je zal steeds vaker merken dat het wat meer van je afglijdt. Ik hoop van harte dat het niet heel lang meer voor je zal duren.
Groetjes, Mireille
Dankjewel, Mireille,
Wat ik ook heb ondervonden is dat als ik me heel erg vast-zittend voel, ik teveel mijn adem inhaal…Zelfs enkele keren viel ik bijna flauw zodat men me naar de EHBO nam en na allerlei onderzoeken vastgesteld dat er niets aan de hand was, en zodoende heb ik zelf ingezien dat ik met adem inhouden, en heel oppervlakkig ademen, minder zuurstof opneem…en zodoende had ik die lichthoofdige aanvallen. Misschien kunnen anderen dit ook herkennen.
Je persoonlijke attentive, Mireille, is zeer gewaardeerd.
hartelijke groet,, Rini
Beste Rini,
Dankjewel voor je hartelijke woorden! Zo cool dat we gewoon elkaar kunnen inspireren, dwars over de aardbol heen! All the way to the USA! Ja, dat oppervlakkige ademhalen zullen veel mensen herkennen. Het is een van de effecten van de MIR-Methode dat de ademhaling verdiept. Heeft met stap 1. Zuurgraad optimaliseren te maken.
Groetjes en good luck!
Mireille
P.S. Weet je dat ik op 17 juli 2015 een Free Engelstalig webinar geef? Zie de Engelse website.
Dag Mireille,
Vooral dat loslaten van afkeuring door anderen is zeer herkenbaar.
Al jaren probeer ik daar met vallen en opstaan “los” van te komen. Ik vind het nog steeds moeilijk…
Vanaf mijn vroegste jeugdherinneringen heeft het beroemde duo ‘faalangst-perfectionisme’ mij immobiel gemaakt. Verdrietig werd ik vanwege het gevoel van verpietering/verschraling en de angst voor ‘het leven na de relatief veilige wereld van de universiteit’ groeide ook naarmate ik wist dat ik steeds meer ‘achter begon te raken’ t.o.v. leeftijdgenoten. Dit stemde me steeds moedelozer en uiteindelijk werd ik depressief (hopeloosheid). Toen het écht niet meer anders kon, erop of eronder was, ben ik heel langzaam weer in beweging gekomen. 20 jaar later! heb ik een eigen praktijk kunnen starten, gespecialiseerd in hoogsensitiviteit. De meeste hoogsensitieven hebben zo’n soort verhaal. We zijn laatbloeiers, maar zulke mooie!
Hallo Mireille,
Nou dit thema komt me bekend voor en overkomt me nog regelmatig, onlangs was ik in china op bezoek en heb daar de yellow mountains bezocht een natuur gebied met hele hoge pieken, m,n zoon vroeg of ik dat wel aan zou kunnen, en ik dacht ja als ik het in mijn eigen tempo kan doen het was 10 km alleen maar trappen en stijl omhoog en weer omlaag , je weet van te voren niet waar je aan begint de laatste 20 min. zakte ik door m,n knieën en was het niet verantwoord om verder te lopen , ik moest in de draagstoel en twee sherpa,s droegen me naar beneden mij sprongen de tranen in de ogen van vermoeidheid maar ook om t op te moeten geven!! Het was een bovenmenselijke tocht en terwijl ik dit aan een vriendin vertelde zei ze je zult wel trots op jezelf zijn dat je t toch maar gedaan hebt, en toen realiseerde ik me dat woord ken ik helemaal niet trots zijn op mezelf en dat heeft me wel aan t denken gezet! ik ben nu 69 jaar en nog steeds dat nooit tevreden zijn over m,n eigen prestaties en creative creatie,s ik schaamde me er wel over! Het heeft me wel weer een licht geworpen over mezelf!!
Mireille van harte gefeliciteerd met je boek. Fantastisch!
Momenteel zit ik in een dip, (de mirmethode doe ik al zeker anderhalf jaar) omdat ik steeds weer naar de verkeerde man ga, wel dezelfde, en steeds weer word ik door hem enorm teleurgesteld en vernederd ter verantwoording geroepen. We zien elkaar dan weken niet en dan belt hij weer, smeekt, mailed, of ik terug kom en ik ga. Dan is het zo gezellig en leuk maar langzaamaan begint het weer. Bijna ben ik ooit zover geweest om de stap te zetten bij hem te gaan wonen, gelukkig niet gedaan en doe het ook niet. Maar ik wil zo graag die man uit mijn systeem hebben, zonder hem in mijn gedachten te leven. Een echte lieve man ontmoeten. Let wel ik ben al 66 jaar. Zie er heel goed uit, vooral sinds de mirmethode, ja echt. Dus je straalt er ook van……. Maar diep van binnen het vernederen enz. blijft mij achtervolgen. Ik heb een fijne jeugd gehad maar wel altijd dominante mannen gehad en ik maar pleasen. Wil zo graag gelijkwaardigheid of de rust dat ik altijd alleen blijf en dat oké is. Mireille dit is zomaar een berichtje omdat ik de behoefte heb het even te schrijven. Kan niet meer zonder de mirmethode, vergeet het af en toe maar nooit lang. Vriendelijke groeten Ineke
Ik ook heb een dominante vader gehad heel lief maar dominant
Beide huwelijken ook dominant
Los laten en voor jezelf opkomen
Van jezelf houden
Jij eerst en dan de rest.
Nu een hele lieve man wij begrijpen elkaar en laten elkaar in hun waarde.
Bespreken alles maar dan ook alles en zeggen elkaar hoe dit voelt en wat wij ervan denken een midden weg vinden.
Elkaar de ruimte geven.
Gaat heel goed.
Probeer dit maar.
Loslaten en dan sta je open voor een andere lieve man die jou waardeert zoals je bent Ineke
Succes.
Carmelita
Beste Ineke, Ik doe de MIR-Methode nu bijna 4 maanden en ben op dit moment heel erg in vrede. Heb emotioneel veel verwerkt en naast de MIR-Methode heb ik veel aan het boek “Radicaal Vergeven”van Colin C. Tipping. Deze methode gaat ervan uit dat we in ons leven die mensen en situaties aantrekken die ons helpen leren en groeien,zodat we wonden kunnen helen en situaties kunnen transformeren. Als je begrijpt waarom je steeds terugkeert naar relaties en-of situaties en dit kunt transformeren heb je die specifieke ervaring niet meer nodig in je leven en ervaar je een grote bevrijding en komt er een enorme hoeveelheid energie vrij. Ik hoop dat je er iets mee kunt en wens je een mooie toekomst, Teresa
Beste Teresa! Alles wat je schrijft herken ik en vind het fijn om dat ook van iemand anders te vernemen! Vriendelijke groet van Annemieke
Beste Mireille! Dit verhaal van Ineke herken ik en heb ook zulke ervaringen gehad. Sinds het doen van de MIR-Methode vorig jaar maart ben ik ineens van me gaan afbijten en heb zelfs toen mijn relatie met mijn vriend na bijna zeven jaar uitgemaakt en had besloten om dit soort relaties nooit meer toe te staan, dan maar liever alleen zijn! Nu ben ik een jaar verder en ben er eindelijk uitgekrabbeld, en ik ontdekte een artikel op internet dat ging over narcistische persoonlijkheidsstoornis …. Dit heeft me een hoop wakker geschud en wist eerst het bestaan er niet van. Hooggevoeligheid mensen zijn nog wel eens het slachtoffer van mensen met die stoornis, ook ik. Heb nu geen spijt meer van wat ik op dat gebied heb meegemaakt, omdat ik er veel van heb geleerd: nu voor het eerst in mijn 51-jarige leven vind ik het niet erg meer om alleen te leven en kan nu zelfs ervan genieten! Toch had ik graag eerder van het bestaan van narcistische persoonlijkheidsstoornis willen weten, want dan had dat een hoop leed voorkomen. Beste Mireille, zou je ook eens aandacht aan het onderwerp: narcistische persoonlijkheidsstoornis willen geven? Het zou namelijk goed zijn als meer mensen hiervan op de hoogte zouden zijn om nog meer leed te voorkomen. De mensen die die narcistische trekken sterk vertonen willen zich zelden laten helpen, maar ‘slachtoffers’ van mensen met die trekken zouden zich eerder kunnen bevrijden van van zo’n iemand. Ik heb het ook uitgemaakt met mijn relatie om mijn leven te redden, want ik had het gevoel dat ik ieder moment neer kon vallen. Het duurt ook heel lang voor je zo’n verbroken relatie te boven bent en je gezonde energie weer terug hebt. Ik heb tot pas geleden ook hulp van een psychologe gehad. Maar ik geloof dat het starten van de MIR-Methode bij mij het balletje heeft doen rollen om mezelf te bevrijden van zulke relaties ooit nog te willen aangaan en vol te houden. Nogmaals dankjewel Mireille!
Beste Annemieke,
Ik ben erg blij voor je dat je de moed kon vinden destijds en dat je jezelf hebt kunnen vrij maken. Dat je je geluk weer mag vinden! Sterkte en geluk gewenst!
Groetjes, Mireille