“Het is jouw schuld! Jij had op moeten letten!” “Door jouw schuld zijn we nu te laat.” “Waarom staat het niet klaar? Jij zou toch zorgen dat het klaar stond?” Schuld-gevers zien altijd overal de fouten bij anderen en vergeten hun eigen aandeel hierin. Bijvoorbeeld bij bruiloften waar bruidjes proberen ‘de perfecte dag’ te organiseren. Ze storen zich aan alles wat niet perfect is, en zoeken een zondebok. Het is niet iets dat ze in de hand hebben, het schuld-geven floept er gewoon uit.

Ben je een gulle schuld-gever?

Als je altijd anderen de schuld geeft van jouw ellende, dan ben je een ‘gulle schuld-gever’. Je bent dan iemand die altijd de schuld bij anderen legt. “Au, mijn teen! Wie heeft die stoel hier neergezet!?” “Hoe komt het dat we nu alweer rood staan? Je had ook nooit die vakantie moeten boeken!” zonder dat je je herinnert dat jij zo graag op vakantie wilde! Voor alles wat niet gaat zoals ze willen, wijzen ze een zondebok aan. Dat gaat in een flits, zonder dat ze erbij nadenken, de wijsvinger al uitgestoken.

Had je een ‘sorry-moeder’?

Als je hierin iets herkent bij jezelf, besef dan dat je bent opgegroeid op een manier die van jou een schuld-gever heeft gemaakt. De kans is groot dat je bij een sorry-moeder bent opgegroeid. Een sorry-moeder, is een moeder die alles opzij zet voor haar kinderen. Lees daarover ook het artikel Vrouwenkwaal. Ze doet haar best om schone kleren te regelen, eten op tafel te zetten en het huis schoon te houden. Heeft iemand commentaar: “Er zit nog een vlek in mijn jurk!” “Het vlees is taai!” “Mam, waar zijn mijn gymspullen?” dan zegt deze moeder: “Sorry!” Ze uit zich in verontschuldigen en probeert het nog snel te herstellen. Vervolgens gaat ze nog beter haar best doen om die fout een volgende keer te voorkomen. Het geeft je als kind het idee dat het normaal is om iemand te commanderen. Bovendien leer je dat als je commentaar levert, de ander voor je buigt.

Schuld-gevers kunnen alleen zichzelf ontmaskeren

Het is enorm moeilijk om een schuld-gever duidelijk te maken dat hij/zij naar zichzelf mag gaan kijken en de hand in eigen boezem mag steken. Stoot je je teen aan een baksteen, dan had je zelf beter moeten uitkijken. Zijn je gymspullen niet schoon, dan had je ze zelf na de vorige training in de wasmand moeten gooien. Is je overhemd niet gestreken, dan had je het zelf moeten doen, of tijdig moeten aangeven dat je precies dàt overhemd aan wilt op de vergadering van overmorgen. Wil je iets voor elkaar krijgen, dan zul je er zelf tijdig voor moeten zorgen of het tijdig aan een ander moeten vragen. Het is een proces dat mensen alleen aan kunnen als ze heel waarachtig naar zichzelf durven te kijken.

Schuld-gever: vergeef jezelf

Ga je eenmaal inzien dat je een schuld-gever bent, dan bekruipt je een intens diepe schaamte. Je gaat zien, met terugwerkende kracht, wat je in de afgelopen tientallen jaren hebt gedaan. Je gaat zien waar je onterecht boos bent geweest op een ander en waar je anderen hebt opgezadeld met een schuldgevoel, terwijl je er zelf de oorzaak van was. Had je dat eerder ingezien, dan had je niet voor zoveel ruzie en frustratie gezorgd! Het is een van de meest dappere dingen die je als mens kunt doen: onder ogen zien dat je een schuld-gever bent. Ben je eenmaal zover, vergeef jezelf dan zo veel en vaak als je kunt. Doe de oefening die ik beschreef in het artikel ‘Heb jij jezelf al vergeven?’ En ga inzien dat je al die jaren niet anders kon, omdat je niet wist hoe je het anders moest doen. Je had de woorden niet. En boven alles wist je niet wat je eigenlijk graag wilde. Je ging er vanuit dat anderen dat als vanzelf wel snapten, zoals je sorry-moeder dat ooit ook deed, en raakte gefrustreerd als anderen dat niet konden.

Geweldloze communicatie: de jakhals

In het schitterende werk van Marshall Rosenberg, ‘Geweldloze communicatie’, komt de schuld-gever ook voor. In zijn werk wordt het ‘de jakhals’ genoemd. En het fijne van Rosenbergs werk is dat hij duidelijk maakt dat de jakhals wel boos is, maar dat er een klein hartje in zit. De jakhals heeft een behoefte en die wordt niet gehoord. Dat maakt de jakhals zo boos. “Ik wil zo graag goed voor de dag komen morgen, want er komt een hoge pief en dan wil ik er op mijn best uit zien, dus met dàt overhemd.”

De MIR-Methode zet je in je eigen kracht

Doe je de MIR-Methode, dan ontstaat er een weg naar binnen toe. Langzaam maar zeker ga je zien dat je niet een speelbal bent van omstandigheden, maar dat je daar zelf de verantwoordelijkheid voor hebt. Gaan dingen niet zoals jij wilt, dan krijg je daar eerst frustraties over, net zolang totdat je gaat inzien dat je er wel degelijk invloed op hebt. De eerste stap is dat je gaat omschakelen van schuld-gever naar woman-in-power of man-in-power. Dit is een omschakeling die veel Moed en Zelfinzicht vergt, iets wat groeit naarmate je langer de MIR-Methode doet.
Stap 7 ‘Basisbehoeften aanvullen’ zorgt voor het aanvullen van Moed.

Stap 8 ‘Chakra’s en aura optimaliseren’ zorgt ervoor dat chakra 6 helderder wordt. Dit is je 3e oog en het zorgt ervoor dat je beter inzicht krijgt in jezelf. Je gaat zien dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, je daar duidelijk om moet vragen. Dat als mensen iets doen dat jij niet graag wilt, dat je daar op een liefdevolle manier over kunt praten. Stap 8 werkt hier eveneens bij, met chakra 5, de keelchakra, samen met je hartchakra. Wanneer deze sterker worden, krijg je steeds beter het vermogen om je liefdevol te uiten, te zeggen wat je werkelijk wilt, in plaats van uit frustratie naar de ander uit te vallen.

Dit is in het klein, maar ook in het groot. Ben je het niet eens met beslissingen van je leidinggevende, dan houd je op met de schuld aan de niet-functionerende leiding te geven, maar ga je actief in gesprek om te kijken of je duidelijk kunt maken wat jou dwars zit. Het vergt vaak herhaling van je boodschap en op meerdere manieren en soms moet je er zelfs hulp bij vragen, maar uiteindelijk kom je op voor jezelf, zonder in de boze schuld-gever te blijven hangen!

Stap 3 ‘Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen.’ speelt hier de hoofdrol. Je maakt je los van vaderlijk gezag en voelt je vrij om voor jezelf op te komen bij je leidinggevende. Je maakt je los van je ‘sorry-moeder’, zodat je gaat zien dat anderen ook hun best doen en krijgt waardering voor wat ze allemaal al wel goed doen, zoals je ook gaat zien dat je leidinggevende veel zaken wel goed regelt.

Tenslotte werkt stap 4 ‘Meridianen zuiveren’ hard mee met o.a. de Galblaasmeridiaan die frustraties helpt oplossen en die het ‘schuld-geven’ als gewoonte helpt loslaten.

Hoewel ik hier maar een paar stappen noem, is het belangrijk dat je altijd alle 9 stappen doet bij de MIR-Methode!

Had jij een sorry-moeder? Leg je nu de schuld minder vaak bij anderen? Ga je sneller naar oplossingen? Kun je al beter zeggen wat je eigenlijk wilt? Ik hoor het graag! Laat het me hieronder weten. Dankjewel!
Met de toets ‘End’ op je toetsenbord spring je meteen naar het invulformulier. Persoonlijke gezondheidsvragen graag stellen aan een MIR-Methode begeleider!

Ik wens je vrede in je hart en liefdevolle woorden op je tong!
Mireille Mettes